ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥Bird♥]

ได้ยินคำเธอบอกน้ำตาไหล
อยากจะไปจากฉันจบตรงนี้
เหตุเป็นเพราะอะไรละคนดี
รักที่มีมันไม่พอหรืออย่างไร
เธอไม่อยากให้ฉันเจ็บ
น้ำตาเล็ดทุกวันรู้บ้างไหม
ได้ฟังคำของเธอมันน้อยใจ
ทิ้งฉันไปแล้วเธอไม่คืนมา
ถ้าหากว่าฉันผิดก็ขอโทษ
อย่าได้โกรธขอเธออย่าถือสา
เป็นอย่างนี้ก็รักเธอตลอดมา
แย่นักหนาระบายเป็นบทกลอน

[สุดสาย]

กลายเป็นความปวดร้าวที่เศร้าแสน
ตำแหน่งแฟนของฉันมันหล่นหาย
ถูกเธอทิ้งลอยแพแย่แทบตาย
รักสลายหายลับไม่กลับมา

กลายเป็นความสูญเสียละเหี่ยหนัก
โดนคนรักทิ้งขว้างทางมาหา
เหลือแค่ความหวั่นไหวในสายตา
ที่ยากเกินเยียวยารักษาใจ



..nara..

[ทอฝัน]

...กลายเป็นความ...ร้อนรน...ระคนร้าว
เมื่อเธอก้าว...เดินห่าง...กับทางใหม่
ทิ้งฉันไว้...คนเดียว...เกินเหนี่ยวใจ
น้ำตาไหล...สิ้นแรง...จะแย่งคืน

...เธอบอกเขา...เร้ากว่า...วาจาหวาน
ฉันบ้านบ้าน...เชยชัด...จึงขัดขืน
เขาร่ำรวย...เงินตรา...คว้าจุดยืน
ฉันแค่คน...พื้นพื้น...ธรรมดา

...หากแต่มี...ใจเดียว...ที่เคี่ยวเข้ม
ทุกห้องเต็ม...เพียงเธอ...ผู้เลอค่า
อาจต่ำต้อย...ด้อยหลัก...ศักดินา
แต่มั่นคง...ตรงกว่า...บูชารัก...

.....................//ดรีม

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ก็เห็นพูดแบบนี้ทุกทีแหละ
พอเราแวะ ใจวก ก็อกหัก
แหม.พูดได้  บูชา มันน่านัก
ใช้ความรักหลอกชายให้หมายชิด

พอได้ใจไปแล้วก็แจวจาก
ซ้ำยังฝากรอยร้าวให้หนาวจิต
ใครจะตายเธอเอ๋ยไม่เคยคิด
อำมะหิตเสียจริงผู้หญิง คด

ปากก็บอกว่ารักเป็นหนักหนา
แต่สายตากลิ้งกลอกมันบอกหมด
ไม่ได้มีรักเดียวช่างเลี้ยวลด
เหมือนแม่มดสาปรักให้หักทรุด

 


หวัดดีจร้า ดรีม

[สายใย]

กลายเป็นความปวดร้าวที่เศร้าแสน
ตำแหน่งแฟนของฉันมันหล่นหาย
ถูกเธอทิ้งลอยแพแย่แทบตาย
รักสลายหายลับไม่กลับมา

กลายเป็นความสูญเสียละเหี่ยหนัก
โดนคนรักทิ้งขว้างทางมาหา
เหลือแค่ความหวั่นไหวในสายตา
ที่ยากเกินเยียวยารักษาใจ



..nara..

เพียง เพราะฉันมันจนคนบ้านนอก
เธอ จึงหลอกให้รักแล้วผลักไส
ทิ้ง ให้คอยหงอยเหงาเศร้าทรวงใน
ฉัน ร่ำไห้เพ้อพร่ำเธออำลา

ไป จากกันด้วยดีเถิดที่รัก
ใน คำหักสัมพันธ์พรั่นผวา
วัน ส่งท้ายปีเก่าใกล้เข้ามา
นั้น แปลว่าปีใหม่อาจไม่มี
 

[ทอฝัน]

ก็เห็นพูดแบบนี้ทุกทีแหละ
พอเราแวะ ใจวก ก็อกหัก
แหม.พูดได้  บูชา มันน่านัก
ใช้ความรักหลอกชายให้หมายชิด

พอได้ใจไปแล้วก็แจวจาก
ซ้ำยังฝากรอยร้าวให้หนาวจิต
ใครจะตายเธอเอ๋ยไม่เคยคิด
อำมะหิตเสียจริงผู้หญิง คด

ปากก็บอกว่ารักเป็นหนักหนา
แต่สายตากลิ้งกลอกมันบอกหมด
ไม่ได้มีรักเดียวช่างเลี้ยวลด
เหมือนแม่มดสาปรักให้หักทรุด

 


หวัดดีจร้า ดรีม
[/quote]

 
...อ้าว!ไหงมา...ตีรวน...กวนซะแล้ว
พึ่งกินแห้ว...นะนี่...เดี๋ยวมีหลุด
คนกะลัง...อกหัก...รักชำรุด
เซ็งสุดสุด...รู้ด้วย...ใกล้ซวยแล้ว

...ว่าเราเป็น...แม่มด...แถมคดเคี้ยว
เดี๋ยวปั้ดเหนี่ยว...ลงดิน...ดิ้นกระแด่ว
เพราะรักนะ...จึงตอบ...ด้วยชอบแนว
อย่าพึ่งแจว...ขอโทษ...อย่าโกรธนะ...
 
..................//ทอฝัน หนุกหนานกันนะคะมา'วิน...!!!

[yotaga]

ทิ้งหัวใจฉันไปได้เสมอ
หากว่าเธอเห็นฉันเป็นเช่นภาระ
หากเธอเจอคนดีที่สวยสะ
ก็จงผละจากฉันไปเถอะคนดี

แม้หัวใจของฉันจะไร้ค่า
ในสายตาของเธอในวันนี้
แต่ค่าใจของฉันนั้นมากมี
อยู่ที่นี่ที่หัวใจของฉันเอง

หากทิ้งฉันไปแล้วเธอมีสุข
ไม่มีทุกข์เภทภัยใดข่มเหง
ไม่มีใครทำให้เธอหวั่นเกรง
เป็นคนเก่งเป็นคนดีมีสุขใจ

หากมีฉันอยู่ในใจเธอนั้น
ทำให้ฝันของเธอไม่สดใส
พร้อมยอมรับกับการที่เธอทิ้งไป
ด้วยหัวใจร้าวระบมก็สมยอม

[ฉันเอง]

ไม่มีดี..



ทิ้งฉันไปให้ไกลตามใจฝัน

เพราะฉันมันไม่มีดีที่ตรงไหน

อยู่กันไปรังจะทำให้ช้ำไกล

เมื่อหัวใจมันใกล้แยกแตกสัมพันธ์


แรกคบกันฉันปักใจใฝ่เธอมาก

ไม่คิดจากสักนาทีที่สุขสันต์

ใครมาเปลี่ยนใจขัดตัดขาดกัน

เปลี่ยนคืนวันให้เป็นทุกข์สุขไม่มี


ทิ้งฉันไปให้ไกลเถอะนะที่รัก

ให้ฉันผลักหรือฉันไปคงใช่ที่

ยังรักเธอหวงแหนเธอทุกนาที

แค่มีดีที่ได้รักเธอปักใจ



ฉันเอง..

[กุหลาบดำ]

ทิ้งฉันไป  เถิดถ้าใจ  เธอเป็นสุข
ไม่อยากให้  เธอมานั่ง  อมทุกข์ไว้
ไปเถอะนะ  คนดี  จงจากไป
ไปหาคน  ที่หัวใจ  เธอต้องการ
ฉันคนนี้  ไม่ใช่คนที่  เธอใฝ่ฝัน
ฉันคนนี้  ไม่มีความสำคัญ พอเธอเก็บไว้
ฉันเป็นแค่  คนที่เธอ  เคยมอบหัวใจ
ซึ้งวันนี้  ไม่มีค่าใด  พอให้เธอจดจำ

[ไพร พนาวัลย์]

จะไปไหนไปเถิดถ้าเกิดชอบ
อยากจะมอบให้ใครใจสมัคร
มิอ้อนวอนงอนง้อท้อใจนัก
จะขอพักผ่อนใจไม่ร้อนรน

มันเข้ากันไม่ได้ก็ไม่ว่า
เคยศรัทธาเพียงเธอเสมอต้น
มันเป็นเพียงเงาลวงล่วงกมล
ไปให้พ้นเถิดหนาไมว่ากัน

 "ปรางค์  สามยอด"

มาแจมด้วย เน้อ

[สมนึก นพ]

เมื่อรักร้าว ก้าวไป ไร้จุดหมาย
ต้องเดียวดาย เศร้าตรม ซมหงอยเหงา
อกมาหัก อีกหรือ คือตัวเรา
หรือว่าเขา ใช้เล่น เช่นตุ๊กตา

เมื่อแรกรับ จับใหม่ สดใสนัก
เฝ้าฟูมฟัก ปกป้อง ร้องเรียกหา
เพียงไม่นาน เริ่มห่าง คิดร้างรา
หันไปคว้า ตัวใหม่ ใช้ทดแทน

ตุ๊กตา ตัวเก่า โดนเขาทิ้ง
คือเศษสิ่ง ของใช้ ไม่หวงแหน
แต่หัวใจ ร้างไป ไร้ดูแคลน
ช่างสุดแสน เจ็บช้ำ ระกำทรวง

เปรียบเที่ยวท่อง ล่องไป ในทรายกว้าง
มันอ้างว้าง เกินไกล สุดใหญ่หลวง
โอเอซิส ที่หวัง พร้อมทั้งปวง
กลายมาลวง ตาได้ ภาพใกล้นา

เหลือความจริง ทิ้งไว้ คือทรายแห้ง
เป็นฝุ่นแดง ลมพัด ซัดเต็มหน้า
เหมือนเย้ยเยาะ เจาะย้ำ ช้ำอุรา
ต้องปิดตา เช่นบอด ตลอดไป.