ล้านนาที คำว่ารัก เคยผันผ่าน
แสนคำหวาน เธอพูดหลอก ใจฉันหาย
หมื่นกลลวง เธอแสดง ตาประกาย
พันผูกสาย แห่งความรัก ที่จอมปลอม
ร้อยฉันไว้ ให้จมปัก ว่าเธอรัก
สิบนิ้วพัก ดีต่อเธอ ไม่เคยหาย
หน่วยใจฉัน ไม่นอกเธอ ไปจนตาย
จุดสุดท้าย ใจสลาย เพราะเธอลวง
ฉันโทรหา เธอก็ว่า โทรทำไม
ฉันรอไป เธอก็หาย ไม่เห็นหัว
จะบอกเลิก เธอจงบอก ไม่ต้องกลัว
อย่ามามัว ว่ากลัว ฉันเสียใจ
จนวันนี้ เธอเอง ที่กล้าบอก
ว่าเธอหลอก เธอขอโทษ ทำตาสาย
ว่ารักเรา มันลวงลวง เหมือนก่อทราย
ทะเลซัด มันก็หาย ทลายลง
ต่อไปนี้ จะไม่มี เสียงเธออีก
ฉันจะหลีก ไม่ร้องไห้ ให้ใครเห็น
ฉันขอปล่อย ให้เธอไป ยอมหนาวเย็น
ยอมให้เป็น สุดที่รัก คนอื่นไป
(เรื่องเจ็บปวดร้าวรานในวันเก่า เศร้าใจไปทำไม สุดท้ายก็ลืม ลืมไปหมดหัวใจ
วันนี้ยิ่งทรมาน มันน้อยลงกว่าเมื่อวานใช่ไหม และวันนึ่งมันก็คงจะหายไป)
