จินตนาการสำคัญกว่าความรู้

จินตนาการสำคัญกว่าความรู้
วาทะแห่งศตวรรษของ อัลเบิร์ต ไอสไตน์

อย่าสับสนระหว่าง สำคัญ กับ มี หรือ ไม่มี นะครับ
การให้ความสำคัญ ต้องมีทั้งสองประการก่อน

ลองพิสูจน์กันดูสนุกๆ

เชื่อว่าทุกท่านคงจะคุ้นกับอาหารอย่างหนึ่งที่เกือบจะเรียกได้ว่าเป็นอาหารประจำชาติไปแล้ว
ข้าวกะเพราไข่ดาว
จะเป็น หมู หรือไก่ ก็ตามแต่รสนิยม
ผมว่าทุกคนรู้และทำได้ ไม่ยากอะไร

เอากระทะตั้งไฟ ใส่น้ำมันสักตะหลิวนึง เปิดไฟแรงหน่อยก็ดี พริกขี้หนูสักสี่ห้าเม็ดกับกระเทียมสามสี่กลีบวางบนเขียง เอามีดทุบเปรี้ยงลงไป สับหยาบๆพอให้เข้ากัน เอาลงผัดกับน้ำมันที่ร้อนพอดี ตามด้วยเนื้อหมูหรือไก่ จะสับหรือหั่นเป็นชิ้นก็ตามสะดวก ปรุงรสด้วย น้ำปลา ซีอิ๊วขาว ตัดด้วยน้ำตาลปลายๆช้อนชา ขยุ้มใบกะเพราสักกำมือนึง โยนโครมลงไป ผัดๆๆ พอใบสลดก็ใส่พริกชี้ฟ้าหั่นแฉลบๆ ผัดต่อพอสะดุ้งไฟ ก็ตักราดลงบนข้าวสวยร้อนๆ
ส่วนไข่ดาว ต้องแบบไทยๆนะครับ แบบที่กินกับเบคอนอย่างฝรั่งจะผิดประเพณีเป็นอันมาก
เอาน้ำมันใส่กระทะสักสามตะหลิว เปิดไฟเต็มที่ ให้ร้อนจนมีควันขึ้นอ่อนๆ ก็ตอกไข่ใส่ลงไป ลดไฟลงเล็กน้อย อย่าเพิ่งไปแตะอะไร พอด้านล่างออกเหลืองๆใช้ตะหลิววักน้ำมันราดลงบนไข่ขาวที่กำลังพอง ไม่ต้องมาก พอไข่ขาวออกเป็นสีเหลือง กรอบ ปิดไฟ ตักขึ้นวางบนขอบจาน เป็นอันเสร็จ

ใครยังไม่ได้กินข้าว รู้สึกยังไงบ้าง?

เอาใหม่
อาหารที่เราไม่ต่อยคุ้นและไม่ค่อยมีความรู้บ้าง
ยำส้มโอ
ถ้าเทียบกับข้าวกะเพรา น่าจะต้องใช้จินตนาการมากกว่าเยอะ
เครื่องปรุง
ส้มโอแกะแล้วลูกย่อมๆ ได้ที่ออกเปรี้ยวหน่อยจะดีมาก
กุ้งแห้ง ¼ ถ้วย
พริกป่น 2 ช้อนโต๊ะ ไม่ต้องเอาเผ็ดมาก
มะพร้าวคั่ว ครึ่งถ้วย ต้องชนิดที่ขูดหยาบๆ หรือจะใช้วิธีฝานเนื้อเป็นแผ่นบางๆแล้วซอยให้ละเอียดก็ได้ ตั่วบนไฟอ่อนๆให้เกรียมแต่อย่าถึงกับไหม้
หมูสับรวนครึ่งถ้วย
น้ำตาลปี๊บสักช้อนนึง
ถั่วลิสงคั่ว ตำหยาบๆ สามสี่ ช้อน
หอมกับกระเทียมเจียวแห้งอย่างละช้อน
น้ำปลา
เคล็ดลับ
มะนาว 1 ลูก ฝานเป็นสี่ส่วน ใช้มีดฝานแกนออก จับปลายทั้งสองข้างแบะ ใช้มีดเล็ก ค่อยๆฝานเนื้อมะนาวให้ได้เฉพาะเนื้อ พยายามอย่าให้เละ ยิ่งคงสภาพเส้นของเนื้อไว้ได้มากเท่าไหร่ยิ่งดี

ทำน้ำยำก่อน เอาพริกป่น น้ำตาลปี๊บ น้ำปลา คนเร็วๆ ชิมให้ได้รสเผ็ด เค็ม หวาน เสมอกัน ไม่ต้องจัดนัก
เอาเนื้อส้มโอ หมูรวน มะพร้าวคั่ว เนื้อมะนาว คลุกโหย่งๆกับน้ำยำให้ทั่ว ใช้ทัพพีที่เป็นไม้จะดีกว่าทัพพีเหล็ก ชิมรสดูอะไรมาไม่ทันเพื่อนก็เติม ตักใส่จาน โรยกุ้งแห้งป่น หอม กระเทียมเจียว ถั่วลิสงคั่ว เสิร์ฟและรับประทานทันที
เสน่ห์ของยำส้มโออยู่ที่ เมื่อใส่ปากเคี้ยว เราจะได้ทั้งรส เปรี้ยว หวาน มัน เค็ม เผ็ด และกลิ่นหอมของมะพร้าวคั่ว
แต่เคล็ดลับมันมาแสดงผลตรงนี้

ขณะเคี้ยว เนื่องจากเนื้อส้มโอมีเยื่อบางๆหุ้มอยู่ พอเราขบ เยื่อก็จะแตกออก รสของยำก็จะเปลี่ยนไป แต่ถ้าใส่เส้นเนื้อมะนาวด้วย เวลาขบเจอ เนื้อมะนาวจะแตกดังเป๊ะ มีน้ำชุ่มออกมา สะเด็ดอย่าบอกใคร

เห็นอิทธิพลของจินตนาการไหมครับ?

พรายม่าน
สันทราย
๑๖.๐๔.๕๔

	ผู้เขียน	หัวข้อ: จินตนาการสำคัญกว่าความรู้ (อ่าน 3366 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้