ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[masapaer]

~นับดาว~

 

หนึ่ง  สอง  สาม  งามสายประกายพรึก
สี่ห้าหกย้ำตรึกผนึกหวาน
เจ็ดแปดเก้าเร้าใจตรึงในมาน
เด่นตระการน่านฟ้าแลน่ายล

สิบ,สิบเอ็ดเพชรนิลจินดามาศ
เลอพิลาสประกายในเวหน
ที่ร้อยสองต้องจินต์เสกศิลป์ดล
ที่ร้อยห้า..กะพริบวน..กลเทวา ?

สองร้อยสิบหยิบเงาดาวมาร้อย
ประพันธ์สร้อยคอยอินทร์ถิ่นเวหา
สามร้อยแล้วแก้วสรวงดวงดารา
หยิบจันทรา..อุบะเด่น..เพ็ญประกาย

สี่ร้อยเก้าเขาลืมหรือไรเล่า
ห้าร้อยสองต้องเหงาเราใจหาย
หกร้อยเจ็ดเพชรฟ้า..ล้ารำบาย
เจ็ดร้อยกลายดาวดับนับอีกที

แปดร้อยสามถามใจไยสับสน
นับเวียนวนคนคอยเริ่มถอยหนี
เก้าร้อยเก้าหาวแล้วแก้วฤดี
หนึ่งพันนี้ทิวาจะมาเยือน

นั่งนับดาวใช่ดาวที่พราวนึก
ภาพผนึกคือเธอเสมอเหมือน
พักตร์จรัสบังมิดปิดดาวเดือน
นับดาวเลื่อนเคลื่อนย้ายไปหน้าเธอ

หนึ่งหมื่นแล้วแก้วขวัญจันทร์ลาลับ
ดาราขับราตรีทำทีเผลอ
ปล่อยดาวดินถิ่นดงหลงละเมอ
รำพันเพ้อนับดาวรอเขามา



๑..๒..๓.....๗...๔...๒....๗....ฮ้าว!    
“มะสะแป”

[Goldfish]

ค่ำคืนนี้ดาวเต็มฟ้า...
ท่ามกลางความเหว่ว้าของฉัน
หวังว่าเขาคนนั้นจะมองดาวดวงเดียวกัน
อยู่ตรงนั้น ตรงฟากฟ้าไกล

หวังนับดาวให้หายคิดถึง
เริมนับหนึ่ง สอง สาม ... เผื่อหลับใหล
นับเป็นร้อยยังไม่คลายความคิดถึงไปจากใจ
ต้องนับเท่าไรถึงจะหายคิดถึงเธอ

[กุลมาตา(singlemom99)]

<a href="http://www.youtube.com/v/OWgHMs-Yj9o&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/OWgHMs-Yj9o&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

นับดวงดาว..พราวระยับ..จับราวฟ้า
บรรจงมา..ร้อยเรียง..เคียงเขนย
เจ้าขวัญแข..ของแม่..แท้ยิ้มเผย
ลมรำเพย..เชยจันทร์..ฝันผู้ใด


นับดวงดาว..พราวพร่าง..กระจ่างฟ้า
เจ้าดวงดาราน้อย..คล้อยหลับใหล
ยิ้มน้อยๆ..ผล็อยหลับ..กับตักใคร
ตักแม่มี..สายใยรัก..ถักทอทำ 

[แม่ค้าหน้าหวาน]

ระยิบพราว..วาววับประดับฟ้า
ดวงดาราลอยเด่น..เช่นจันทร์ฉาย
ดูงดงาม..ยามเพ่งเปล่งประกาย
แสงกระจายวิบวับ..จับตราตรึง..

ยามค่ำคืน..ยืนมองท้องนภา
ดาวเกลื่อนฟ้า..แทนใจให้คิดถึง
ท่ามเวหาฟ้างาม..ยังคร้ามครึง
ด้วยคะนึง..ถึงเขาเฝ้าครวญมา..

ดาวเจ้าเอ๋ยเผยคำ..นำถ้อยฝาก
ความรักจากดวงใจ..ยังใฝ่หา
แสนคิดถึง..ห่วงใยคนไกลตา
ปรารถนา..เคียงคู่อยู่นับดาว..

~แม่ค้าหน้าหวาน~

[สุวรรณ]

แหงนมองดูดาวพราวฟ้า
เอื้อนเอ่ยวาจา
หวังว่าเจ้าคงได้ยิน

ดวงโชติโชนแสงกวิน
วามแวมแต้มดิน
วิบวับจับถิ่นโพ้นไกล

ส่องภพสบพื้นพงไพร
สว่างไสว
ส่งให้นภาน่ามอง

หลงนับจับตาละออง
ดาราผุดผ่อง
เรืองรองสู่ห้วงหัวใจ

ทุกห้องอณูสดใส
อบอุ่นละไม
คราได้รับแสงแวมวาว

แสนนานนับไปในหาว
เพียงหนึ่งดวงดาว
ที่หลงแอบแนบกมล

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

มองดวงดาว..วาววับ..ประดับฟ้า
ท้องนภา..หาดาว..พราวอยู่ไหน
แสงระยิบ..ระยับ..จับหัวใจ
เคลิบเคลิ้มไป..ในฝัน..นั่งนับดาว

อัศจรรย์..พันล้าน..กลางเวหา
บอกที่มา..ด้วยแสง..แห่งสีขาว
ยามหลับไหล..ให้ฝัน..นั้นแพรวพราว
สุขทุกคราว..ยาวนาน..พานหลับลง

พระอาทิตย์อัสดง

[พิมพิลาไลย]

ดาวระฟ้า ดาระดาษ สาดแสงส่อง
ยามใดหมอง มองดาว สกาวใส
นึกถึงคำ พร่ำว่า เวลาใด
ที่หัวใจ ใฝ่ปอง มองดารา

เพราะมีคำ พร่ำรัก สลักไว้
นับเข้าไป ให้มาก หากโหยหา
มองดูดาว พราวสวย ด้วยน้ำตา
มันเหว่ว้า กว่าบอก เธอออกไป

จะได้ดาว กี่ดวง ในห้วงหาว
ไม่บรรเทา เบาบาง อย่างบอกได้
นับดาววน ชนรอบ เพื่อปลอบใจ
สักเท่าไร ไม่สุด หยุดรักเธอ



พิมพิลาไลย

[masapaer]

~นับวัน~

 

ดาวระฟ้าเกลื่อนกลาดขาดคู่นับ
สายตาจับดาวเด่นเป็นต้องเผลอ
นิมิตภาพฉาบแสงแปลงเป็นเธอ
แบบเฝ้าเพ้อรำพันนั่นทุกคืน

เก็บเงาดาววางไว้ในท้องฟ้า
เรียงดาราพิลาสอันดาษดื่น
บรรจงร้อยเป็นหมายให้เธอยืน
ฝันเธอยื่นมือรับนับเวลา

หนึ่งสองสามยามนี้ดาวมีน้อย
วางเรียงร้อยคอยไว้ในเวหา
เป็นสะพานโค้งรุ้งทุ่งดารา
รอเธอมาคอยนับพร้อมกับเรา

สองหมื่นดวงสามวันผ่านไปแล้ว
สะพานแถวดาวสร้างยังว่างเปล่า
เพียงสายลมห่มไล้ใจบางเบา
แทนกอดเขาเท่านั้นที่ฉันมี

 

"มะสะแป"

[ตะวันฉาย]

...ดาวบนฟ้ายังมีนภาคู่
แสงจันทร์อยู่ให้เห็นเป็นสักขี
ร่ายระยับวับวาวพราวในที
ล่องราตรีคืนเหงา...เหลือเราเดียว

...อยากชี้มองทายบ้างอย่างคนซื่อ
ใช้ดาวสื่อคล้องนำอย่าทำเปลี่ยว
กายหนาวเหน็บถึงทรวงไร้บ่วงเเหนี่ยว
รอคนเกี่ยวนับดาวชมห่มแสงจันทร์

...แต่จะหาที่ใดยามใจเหงา
เพื่อแบ่งเบาไปบ้างร่วมสร้างสรร
จะมีใครรอเล่าเฝ้าแบ่งปัน
แต่งแต้มฝันนั่งเคียงก่อนเรียงดาว...

[ดิษฐา]

ฟังเสียงลมพรมพลิ้ว ผ่านทิวไม้
ดาวพรางพรายร่ายล้อมพร้อมลมหนาว
สาดแสงส่องร้องรับ จับจันทร์พราว
ทอแสงยาวคราวค่ำ ระบำวน

ไร้เมฆบดลดแรง แสงดาวเด่น
เคียงจันทร์เพ็ญเป็นคู่  ดูสุขสน
นับดาวน้อยร้อยหมื่น เกินฝืนทน
น้ำตาหล่นปนยิ้ม ว่าอิ่มใจ

หลงเอื้อมคว้าหาใคร ในที่เก่า
ครานับดาวหนาวหนุน ไออุ่นใกล้
ความคิดถึงดึงดัน ฝ่าฟันไป
ใจที่ไร้ไอรัก อยากทักทาย

[Pamoo]

นอนนับดาวดวงน้อนลอยเกลื่อนฟ้า
ประดับประดาแจ่มแจ้งแห่งเวหา
นอนนับไปไม่ถ้วนมวลดารา
ท้องนภากลาดเกลื่อนด้วยเดือนดาว

ดาวบางดวงแสงระยิบกระพริบพริ้ม
ราวแย้มยิ้มยวนยั่วทั่วเวหาว
คืนนี้ไร้คนเคียงข้างนั่งนับดาว
แสนเหน็บหนาวหัวใจเมื่อไกลกัน...

[ฉันเอง]

ดาวระดา..


มีดวงดาวมากมายพี่หมายภักดิ์

ส่งความรักมอบให้เธอผู้เลอโฉม

มอบดวงจันทร์แทนคันฉ่องส่องพโยม

ผืนฟ้าโถมเป็นมุ้งนอนก่อนนิทรา


แล้วขับกล่อมลำนำเพลงจากเกลียวคลื่น

สายลมเย็นแสนระรื่นจากภูผา

มวลไม้ดอกส่งกลิ่นหอมพร้อมโชยมา

เพื่อแก้วตาหลับนิทราแล้วฝันดี


ฉันเอง..

[แป้งน้ำ]

ทุกครั้งที่สบตาดาว
ฉันเอ่ยถามข่าวคราวด้วยความคิดถึง
ดวงดาวสูงไกลคงมองเห็นเธอได้สักครั้งหนึ่ง
อยากเห็นแววตารักหวานซึ้ง . .. ผ่านตาดาว


จากหัวค่ำจนเกือบจะรุ่งสาง
แสงเล็ก~เล็กกระพริบเคว้งคว้างกลางห้วงหาว
เก็บเศษความสัมพันธ์แตกร้าว
ฝากไว้กับดวงดาวที่นั่งนับ

[ฉันเอง]

ดวงดาวเธอ..


อยากรู้ว่าเธอนับดาวไปถึงไหน

คอยส่งใจให้ไปถึงซึ่งใฝ่ฝัน

อยากเป็นเพื่อนคอยดูดาวเฝ้านับกัน

ค่ำคืนนั้นขอพระจันทร์จงลับไป


อยากให้มืดอยากให้มิดจิตอย่าลับ

คอยสดับฟังเสียงเธอนับดาวใส

คงเป็นสุขได้เคียงเธอทุกค่ำไป

ตราบจนสิ้นเธอขานไขได้กี่ดวง


ฉันเอง..

[masapaer]

"ดาวกลางใจ"

 

คอยเธอมานับดาวที่พราวฟ้า
จวบเวลายาวนานผ่านลับล่วง
ยังไร้แววเธอมาเริ่มล้าทรวง
เสียงเวลาก็ทวงล่วงอรุณ

จะกี่พันหมื่นดาวที่เรานับ
ทุกดวงจับพักตร์เธอเพ้อหัวหมุน
หนึ่งดาวดวงหวงแหนแสนละมุน
รอไออุ่นแห่งรักจักหวนมา

นับเวลาฟ้าเคลื่อนดาวเดือนดับ
สิ่งตอบรับคือเงียบเทียบเวหา
ดาวและเดือนเคลื่อนอับลับเมฆา
ดาวชะตาคนคอยก็น้อยใจ

แสงตะวันผันฟ้าจะมาแล้ว
เลือนลางแววคนมาจะถามไถ่
เธอหลงทางแสงสีอยู่ที่ใด
จึงลืมใยรักเก่าที่เฝ้าคอย

กี่ร้อยพันดวงดาวที่พราวฟ้า
สุริยาแผ่คลุมกลุ่มดาวถอย
เลือนลาหายกลายไปไร้ร่องรอย
ดาวใหญ่น้อยเหลือศูนย์อาดูรย์มาน

กี่หมื่นรวงดวงดาวที่เราจ้อง
ยังเป็นรองดวงตาคราผสาน
สื่อจากเธอส่งซึ้งตรึงตระการ
แลตระหง่านกลางใจไม่รู้ลืม


"นับจนเช้าแล้ว..นับได้ดวงเดียว..