ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

คนเรานี้มีหลายแบบล้วนแสบสัน
แจกแจงกันไม่หมดจดไม่ไหว
สารพัดโฉดชั่วมั่วกันไป
อยู่ที่ใครจะมองตรึกตรองดู

บ้างหากินปลิ้นปล้อนกะล่อนหลอก
บ้างปอกลอกเคล้าคลอขอเคียงคู่้
บ้างหลงตนหลงผิดคิดล้างครู
บ้างอวดรู้อวดเก่งเบ่งคุยโว

บ้างมากมีหลักการคุยผ่านสื่อ
บ้างยึดถือกฏหมายใช้คำโก้
บ้างฉกฉวยโอกาสฟาดพุงโต
บ้างอดโซเพราะเชื่อคำพร่ำลมลวง

คนดีๆไม่ค่อยเห็นจะเป็นข่าว
ไร้เรื่องราวกล่าวขวัญพลันขาดช่วง
คนดีๆมีไหมใคร่ถามทวง
น่าเป็นห่วงสังคมไทยไร้คนดี?

[ทอฝัน]

...อย่าหาเลย...คนดี...ไม่มีแน่
ง่ายง่ายแค่...ครองตน...บนวิถี
อย่าหลงชั่ว...มัวเมา...เคล้าโลกีย์
เขาจะดี...หรือเดน...อย่าเกณท์ใคร

...มั่นในดี...แม้ดายเดียว...ไม่เสียวหรอก
แม้คมหอก...มีดพร้า...ฆ่าไม่ได้
ตัวอย่างเห็น...เด่นชัด...มัดขั้วใจ
ป๋า"hort"ไง...คนเท่ห์...never die...!!!

..........................//ทอฝัน

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ตรองดู สู้ไป อย่าไร้ ความดี

หนึ่งปากยิ้ม พริ้มมา ใช่ว่ารัก
หนึ่งปากหนัก ชักมา ใช่ว่าหมาง
หนึ่งมือปรบ กลบเกลื่อน เงื่อนอำพราง
หนึ่งมือง้าง สร้างเสริม ให้เติมใจ

หนึ่งเท้าย่ำ นำสุข ซ่อนทุกข์เงียบ
หนึ่งเท้าเหยียบ จมร้อน ซ่อนทางใส
หนึ่งความคิด สับสน  ค้นลงไป   
หนึ่งอำไพ  ไอพิษ  พินิจดู

ร้อยผู้คน ด้นดั้น ตะบันสร้าง
พันเลือนลาง วางจิต คิดอดสู
หมื่นพิชิต ริดรอน ร้อนเป็นครู
แสนยังอยู่  กับเศร้า เงานิทรา

ไร้ปัจจัย ใช่ไร้ ในปราณี
ไร้วิธี  ใช่หนี  ลี้ปัญหา
ไร้หนทาง ใช่ร้าง ซึ่งศรัทธา
ไร้ความกล้า อย่าไร้ ในความดี

O

บอม ซอง ดุ๊ก   

[ดอกกระเจียว]

บนโลกกว้างทางไกลคิดไปเถิด
ยังประเสริฐแก่ใจหรือไม่นี่
ถ้าความในใตร่ตรองท่องความดี
คงจะมีมากมายให้หมายชม

ที่ว่าดีหรือจะใช่ในทุกด้าน
อาจหย่อนยานบาบกรรมนั้นมีถม
ไอ้ที่ชั่วชั่วร้ายแสนโสมม
นั้นยังมีรักนิยมจึงคมคาย

ด้วยมองโลกอนิจาเฝ้าหาเหตุ
ตั้งจิตเจตน์แจ่มแจ้งในแห่งหมาย
อย่างไม่โทษโกรธใครให้วุ่นวาย
จึงเห็นโลกในความร้ายไม่คล้ายกัน

ความหมายว่าอาจจะใช่การได้รับ
ซ้ำอาภัพยามวิโยคเฝ้าโศกศัลย์
หวังลบรอยความอ่อนล้าทิวาวัน
ด้วยความดีที่ยึดมั่น..คนชื่อเจียว

[บ้านริมโขง]

ให้ตามหาทั่วแคว้นแดนไหนไหน
ก็ยังไม่ถูกจิตติดเป็นศรี
เพียงหนึ่งนั้นยังไม่มีใครดี
เราด้วยซีก็เป็นคนที่ปนรวม

หากยังไร้คนดีที่น่ายก
สังคมหกสังคมหายคลายเกลียวหลวม
คงอึงอวลป่วนละเลงไม่เกรงกวม
ในภาพรวมยิ่งกว่าต่อตอนแตกรัง

คนมีส่วนเลวบ้างช่างเขาเถอะ
คงมีเปรอะเปื้อนบ้างต่างปลูกฝัง
ต่างที่เกิดต่างที่มาอย่าปึงปัง
ก็เป็นดั่ง คำ “คน” ต้องปนเป

จะเสาะหาอะไรให้หาเถิด
แต่ถ้าเกิดหาคนปนหักเห
ก็จะได้สมใจใครรวนเร
สุดท้ายเพ-พังยับ กับอารมณ์

หากตั้งใจหาคนดีที่ประสงค์
ใจต้องตรงปลงว่าดีที่เหมาะสม
ว่าเพียบพร้อมแค่ไหนไม่ลอยลม
จะชื่นชม หาได้ ไม่ยากเกิน

บ้านริมโขง

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ก็คุณที่หนึ่ง..นี่ครับ

หากหยิบพร้า  ฆ่ากัน  นั่นก็ได้
หากสุมไฟ  ใส่กัน  นั่นก็สม
หากหยิ่งเขี้ยว  เคี้ยวกัน  นั่นน่าชม
หากขย่ม  ล้มกัน  นั่นเข้าที

คนนั้นหล่อ นี้หรู  ชูเลิศล้ำ
คนนั้นต่ำ  นี้ด้อย  ถ้อยเสียดสี
คนนั้นน้อย  นี้หนัก  ทักร้ายดี
คอยย้ำชี้  ย้ำชัก  มีหลักการ

ถมไปเถิด  ถมใคร ให้จมพื้น
ชื่นเลยชื่น  รื่นรมณ์  ให้สมหวาน
เหยียบรีบเหยียบ  เทียบเค้า ให้เท่ามาร
บานรีบบาน  ซ่านใจ  เอาให้พอ

ก็คุณดี  กว่าใคร  ใสดั่งเพชร
ก็คุณเด็ด  คุณได้  ใช่ใหมหนอ
ก็คุณล้ำ  คุณล้น  จนคับจอ
ก็คุณย่อ  คุณเหยียด  เบียดกันเอง

หากใครร้าย  คล้ายคุณ  คุณอย่ายอม
หากใครน้อม  ยอมได้ ให้ข่มเหง
หากฟ้าห้าม  ดินว่า  อย่ากลัวเกรง
ก็คุณเก่ง  อยู่แล้ว  กลัวทำไม

สิบแปดหลุม ทุ่มไป คุณได้ครบ
อย่าเลี่ยงหลบ ลบบาป คราบหลงใหล
อย่าแขยง แสร้งทุกข์ ยามคลุกไฟ
คุณยิ่งใหญ่ เพียงนั้น.....อย่าหวั่นเลย

O

 emo_45ประชดเห็นๆ

บอม ซอง ดุ๊ก

[กุลมาตา(singlemom99)]

เจอมามาก  คนไม่ดี  รี่เข้าใส่
บอกไม่ให้  บนเวบ  เซฟข้างนอก
มันรีบกุ  ข่าวค่อน  ทำย้อนยอก
ทำมาหลอก  มันข้างนอก  ลอกคนดี


ไปขุดคุ้ย  ใครดี  ที่เราชอบ
ที่เคยมอบ  ใจไว้  ไปลอกจี๋
มากุข่าว  ว่าตัวใช่  ไงล่ะนี่
เหมือนคนที่  เคยชอบ  ลอบลอกมา

[hort39]

มือถือสากปากศิลเคยยินไหม
ปากกับใจไม่ตรงกันนั่นแหละหนา
คนหน้าซื่อใจคดหมดราคา
คนปากว่าตาขยิบคอยติติง

คนหน้าเนื้อใจเสือเชื่อไม่ได้
คนหน้าไหว้หลังหลอกมันกลอกกลิ้ง
คนปากร้ายใจดีมีใจจริง
คนทำลิงหลอกเจ้าเอาให้ตาย..

 

[masapaer]

คนชั่วไม่มี คนดีไม่เห็น

 

หนึ่งน้ำหนักหน่วยใจให้ระดับ
จะหยิบจับเศษส่วนประมวลหมาย
ของค่าตนคนใดสาธยาย
เอาเรียงรายขนมาอวดตากัน

ใครจะเอาสิ่งเน่าเคล้าขยะ
ที่กองคละสิ่งเหม็นประเด็นขัน
เอามาอวดใครดูให้รู้ทัน
ว่าตะกรันในจิตติดฝังจม

ไม่มีความชั่วช้าที่ว่ามาก
หรือดีหลากล้นเหลือเจือเข้าห่ม
ต่างปะปนทั้งดีมีโสมม
ไยระทมสิ่งเห็นที่เป็นไป

มองรอบกายหมายค้นวนสิ่งเหม็น
แต่ลืมเห็นของเน่าที่เราใส่
ลืมชะล้างโมหะคละเถ้าไฟ
ปล่อยจนลามเผาใจไม่รู้ตัว

คนที่ชั่วไม่มีอย่างที่เห็น
ในประเด็นคนดีย่อมมีหลัว
คือสองสิ่งกลิ้งวนคนพันพัว
ผลัดกันรัวขั้วเด่นไม่เห็นจริง

 

[เศษเหล็ก//]

จะดีหรือชั่ว อยู่ที่ตัวลิขิต
อย่ามัวคิด ว่าเป็นเพราะฟ้าสวรรค์
ไร้คนดี มีคนชั่วมาพัวพัน
ปะปนกัน โลกใบนี้เป็นอย่างไร

บ้างว่าตนแน่ที่แท้หลอก
คิดปอกลอกโยนความผิดให้
คนนั้นชั่วก่อนบ่งชี้ว่าใคร
ตัดสินใจ ดีแล้วหรือ มาปรักปรำ

บ้างที่กระทำเพราะความจำเป็น
เล่ห์ซ่อนเร้น ในใจที่ชอกช้ำ
พื้นฐานดี แต่ต้องชั่วระยำ
เหตุที่ทำ อาจมีหลายปัจจัย

จะตัดสินควรตริตรองอย่างแจ๋มแจ้ง
บ้างถูกแกล้งเพราะอำนาจบาดใหญ่
คนบริสุทธิ์ มากล้นต้องเสียไป
เพราะจิตใจ บางคนที่เลวทราม

...................เศษเหล็ก.

[พระจันทร์สีน้ำเงิน]

ยามศรัทธาสิ้นไร้แดนไตรรัตน์
มนุษย์-สัตว์อลวนล้นภพสาม
สูญวิญญาเทวบุตรบุรุษงาม
เหลือแต่ความอัปยศหมดศีลธรรม

อวยเหล่าสัมภเวสีเป็นที่พึ่ง
กิเลสตรึงอวิชชชาปัญญาต่ำ
ไร้มงคลชีวิตพิชิตกรรม
เห็นกงจักรเลอล้ำค้ำดอกบัว

นรชนคนดีไร้ที่อยู่
มีแต่ผู้!..เหมือนดี ที่แสนชั่ว
มือไม่พาย ลิ้นถู หูตามัว
เพื่อให้ตัวเองรอดแลปลอดภัย

สร้างสงครามน้ำลายฝ่ายตรงข้าม
ห่อนรู้ความเท็จ-จริง!..คือสิ่งใหน
อีกทั้งเหล่าพวกมากคอยลากไป
ตำแหน่งใหญ่แม่นเหมาะเฉพาะ"ตู"

แม้น"สู"เจ้าเพลี่ยงพล้ำกำลังน้อย
เป็นเห็บ หอย ตัวจิ๊ด หมดสิทธิ์สู้
อย่าฝันเลยอุดมการณ์อันพรั่งพรู
มันตั้งอยู่ในฝันบรรพกาล

มีแต่ความโสมมสังคมทรุด
อยู่ในจุดอำมหิตเฉียดวิตรถาร
ประทีปแห่งพุทธองค์อันตรธาน
ดวงไฟแห่งหมู่มารมันช่วงโชน

ปล่อยไปตามวาระยถาเถิด
สัตว์ประเสริฐถ้วนทั่วล้วนหัวโขน
ยื้อแย่งตีชิงดุจลิงทะโมน
ที่เผ่นโผนโจนใล่ในกงเกวียน

หากคิดเปลี่ยนแปลงใครตามใจเจ้า
คงต้องเฝ้าหมกมุ่นจนวุ่นเศียร
แม้แต่สงฆ์ยังโศกโลกติเตียน
มนุษย์เอ๋ย..อย่าหมายเพียร เปลี่ยนคนเลว

[สมนึก นพ]

มีน้อยใจ ใดเล่า จึงกล่าวขาน
มาบอกผ่าน บ้านกลอน ในตอนนี้
หลายผู้คน โลกกว้าง แอบอ้างมี
มันอยู่ที่ คนนั้น เป็นฉันใด

อันความดี มีหลาย ไม่ปรากฏ
ไม่กำหนด ดีเด่น เป็นไฉน
ผู้กระทำ ซาบซึ้ง พึงพอใจ
จะมีใคร รู้บ้าง ไม่อ้างกัน

แต่ที่กล่าว เล่าความ ตามขานไข
ขจายไกล หยิบยก เรื่องผกผัน
ความแหลกเหลว รู้ได้ หลายหมื่นพัน
พูดจากัน ไม่จบ ครบเรื่องราว

ใช่เป็นการ ยืนยัน สรรเสริญ
เหตุบังเอิญ ประจาน กันอื้อฉาว
กลับกลายเป็น เด่นดัง มาครั้งคราว
มือใครยาว สาวได้ ให้สาวเอา

ทนงหลง ตัวตน บนความชั่ว
จึงหมองมัว ชอกช้ำ กับความเขลา
กรรมมีอยู่ ทวงถาม ตามเป็นเงา
เหมือนช้างเน่า ใบบัวปิด จะมิดไง

เปรียบท้องทุ่ง ดอกไม้ หลายชนิด
กลิ่นน้อยนิด ลมผ่าน ยังหวั่นไหว
กลิ่นช้างเน่า ลอยผิด ทิศทางใด
ยังกลบได้ กลิ่นไม้ดอก ออกดื่นตา

จึงวกวน สับสน คนหมู่มาก
ก็คงยาก นำแสดง แสวงหา
ความดีไม่ มีกล่าว เล่าสืบนา
กลายเป็นว่า ไร้คนดี ที่สังคม.

[เพรางาย]

เห็นไหมนั่นของหล่นคนเก็บให้
ไปทางไหนไม่รู้ออกปากถาม
ใครริเริ่มช่วยใครไทยช่วยตาม
คือนิยามความดีมีให้กัน

ไม่รู้จักมักจี่ไมตรียื่น
แค่ความดีพื้นพื้นของเธอฉัน
โลกที่ร้อนผ่อนเย็นเห็นเดี๋ยวนั้น
โลกทุกวันไม่ใช่ไร้คนดี

 

[บอม ซอง ดุ๊ก]

ความดี เริ่มที่เรา

เมื่อเงามด  บังบด ทดเงาช้าง
เมื่อเขี้ยวกวาง  แหลมคม  ข่มเสือสิงห์
เมื่อกระต่าย  ไล่ชิด  ขวิดกระทิง
เมื่อค่างลิง  แรงเทียบ เปรียบคิงคอง

อย่าแคลงขุ่น  วุ่นว้า หาเหตุผล
เมื่อมีคน  ล้นหลาก  มากสนอง
และยังเข่น  เซ่นซด รสเงินทอง
และเวียนคล้อง วัฎจักร  ชักถึงกัน

คุณคนนี้  ดึงไป  ไว้ในอก
สั่นสะทก วกวน  ถึงคนนั้น
อีกสักพัก  หนักกาย ก็ย้ายมัน
เดี๋ยวของชั้น ของคุณ หมุนเรื่อยไป

แต่ร่างเรา  เท่าไร  ก็ไม่เหลือ
มันจางเจือ  ตามกาล  ต้านไม่ไหว
ปล่อยไปเถิด บ่วงร้อน  ที่ซ่อนไฟ
ให้ดวงใจ  ผุดผ่อง  ถ้าต้องตาย

มดจะใหญ่  ช้างย่อ ก็ช่างเค้า
เพียงแค่เรา รู้รส  กฎสลาย
แล้วก้าวพ้น  ปมร้อน บั่นทอนกาย
สิ้นเสียดาย  ปัจจัยลวง  ที่พ่วงกรรม

ยื่นมอบให้ ผู้ยาก ก่อนจากฟ้า
ล่วงเวลา  กายา  ลับถลำ
แต่นามนั้น ยังล้น บนถ้อยคำ
พร้อมทรงจำ ล้ำเรือง เรื่อง"ความดี" 

OooO

บอม ซอง ดุ๊ก