ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ราตรีฟ้านภาดาว]

                       
ฆ่ากันเลย  ดีกว่า  ถ้าต้องมอง   
   
เธอถูกครอง  ครอบไป  ด้วยใจเขา

ฆ่ากันเลย  ดีกว่า  อย่าให้เรา   
      
ต้องทนเศร้า  เฝ้าดู  เธอคู่กัน



เจ็บพอแล้ว  อย่าให้  ใจเจ็บอีก      

อยากขอปลีก  หลีกลี้  หนีเข้าฝัน

อยากจะหลับ  ดับไป  ไม่รู้วัน         

ปล่อยรักนั้น  ให้หาย  พร้อมสายลม...

เพิ่งหัดแต่งครับ เป็นยังไงก็ติชมด้วยนะครับ

[ฉันมันก็แค่นี้]

  ...อักษราภาษาสื่อ
ภาษาคือความในจิต
สื่อมาให้ใจคิด
บ้างใจติดคิดแคลงแสลงใจ...

อันนักกวีทุกคนย่อมรู้ว่า บางครั้งภาษามันก็สื่อไปถึงหัว...ของคนที่แต่งกลอนนั้น...
ยังดอกหนา เค้าคนนึงคนนั้นมันก็ยังเป็นปุถุชนคนหนึ่ง...ที่ยากจะห้ามจิตให้หวั่นไหว...
ผมไม่เชื่อดอกว่า...บางบทกลอนที่ท่านอ่าน...มันจะไม่น้ำตาไหล
เพราะกวีย่อมรู้ซึ่งถึงความนัย...กลอนนั้นๆดี...

"เพียงฟ้าเพียงดิน"  

ป.ล.กลอนนั้น ศรศิลป์ ศรชัย แต่ง ครับ ส่วนผมขยายความ...

[พิมพิลาไลย]

จงเข่นฆ่า อย่าทิ้ง สิ่งบัดสี
หรือผละหนี ที่ทำ ช้ำขื่นขม
สลัดรัก ผลักใส ใจระทม
นี่หรือลม รักลวง หรือบ่วงมาร

เพราะฉันเลว หรือไร ใยตีจาก
แล้วทิ้งซาก ความเศร้า เอาไว้ผลาญ
ช่างโหดร้าย คล้ายเป็น เช่นจัณฑาล
คอยระราน ผลาญพร่า ไร้ปราณี

ต้องเจ็บนัก รักนี้ ไม่มีสิ้น
จนต้องริน น้ำตา เบือนหน้าหนี
ให้พื้นดิน กลบหน้า ท่าจะดี
อาจพอหนี หลบอาย เมื่อสายเกิน




พิมพิลาไลย