เรารอ...เขาลืม
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 01:50:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เรารอ...เขาลืม  (อ่าน 4723 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
12 กันยายน 2010, 09:36:AM
เอกชัย ดำรงสกุลชัย
LV5 ศิลปินเอกแห่งตำบล
*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 10
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 74



« เมื่อ: 12 กันยายน 2010, 09:36:AM »
ชุมชนชุมชน

[/size][/color]
แอร์ตัวเก่า เสียงก็ดัง เกือบพังแล้ว
มองเห็นแก้ว ใบเก่าๆ เราเคยถือ
ดอกไม้แห้ง เธอมอบให้ ไว้ในมือ
เวลาลืม รักเลื่องลือ หรือเธอเมิน

มองขอบฟ้า เมื่อลาลับ แสงวับวาม
แลฟ้าคราม คราเว้นว่าง ดูห่างเหิน
ความคิดถึง มอบให้ไป ก็ไกลเกิน
ก็กลับเดิน มาคนเดียว ไม่เหลี่ยวแล

ความรู้สึก ที่มีให้ ก็ไกลนัก
ร้อยคำรัก มาตอกย้ำ ซ้ำรอยแผล
เมื่อเวลา ความรักนี้ มีตัวแปร
คำว่าแคร์ คงลาร้าง ห่างเหินกัน

หากมิใช่ ก็เผยใจ ให้ได้รู้
มีเขาอยู่ อย่าเลื่อนลอย ปล่อยให้ฝัน
หากวันหนึ่ง คือสุดท้าย ของดวงจันทร์
ต่อไปนั้น อาทิตย์หวั่น ครั่นคร้ามใจ

คอยหวนกลับ นับหมุนวน ซึ่งเวลา
เมื่อถึงครา ก็ลาร้าง ห่างฉไหน
วันเก่าก่อน ยังหมุนวน ในหทัย
คนห่างไกล ต้องรอเก้อ เมื่อเธอลืม
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 กันยายน 2010, 11:11:AM
พิมพิลาไลย
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 168
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,011



« ตอบ #1 เมื่อ: 12 กันยายน 2010, 11:11:AM »
ชุมชนชุมชน



รอนานแล้ว แน่วแน่ แต่เขาลืม
ปล่อยให้ซึม ให้เศร้า และเหงาหงอย
ลืมสัญญา ครานั้น ฉันหลงคอย
ความเลื่อนลอย คอยซ้ำ กระหน่ำเรา

คนใจร้าย ให้รอ ไม่พอหรือ
ฉันคนซื่อ คือโง่ โถงี่เง่า
ลืมราร้าง ห่างหาย ให้ซึมเซา
ฟ้าไร้ดาว เราไร้คู่ อยู่ด้วยกัน



พิมพิลาไลย
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 กันยายน 2010, 11:45:AM
เอกชัย ดำรงสกุลชัย
LV5 ศิลปินเอกแห่งตำบล
*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 10
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 74



« ตอบ #2 เมื่อ: 12 กันยายน 2010, 11:45:AM »
ชุมชนชุมชน

ใจที่ร้าว ก็เพราะคราว ครั้งหนาวเหน็บ
เมื่อคราเจ็บ ใจที่ล้า ชะตาสอน
พื้นดินแห้ง แล้งเข้ามา นภาจร
พฤกษาร้อน ก็เพราะแสง ส่องแรงไกล

คนหนึ่งรอ มานานแล้ว รู้หรือเปล่า
จนถึงคราว ล่วงนภา จันทราไหล
สิ้นแสงดาว จนแสงดับ ลับฟ้าไกล
จวบสิ้นใจ คนไกลห่าง ร้างฤดี
[/size][/color]
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 กันยายน 2010, 04:42:PM
♥ กานต์ฑิตา ♥
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 500
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,078



« ตอบ #3 เมื่อ: 12 กันยายน 2010, 04:42:PM »
ชุมชนชุมชน


อุตส่าห์จดใจจ่อเฝ้ารอรับ
คืนวันกลับเห็นหน้าพาสุขสันต์
ด้วยใจมุ่งหมายไว้ได้พบกัน
ทุกสิ่งสรรคอยรอพ่อขวัญยืน

แต่แล้วมิได้เป็นเช่นที่คิด
คนเชยชิดอยากเห็นเป็นคนอื่น
ไม่ใช่ฉันคนช้ำทนกล้ำกลืน
หน้าระรื่นยิ้มเศร้าเพราะเขาลืม

 
นางเอกร้อยไห้ นางเอกร้อยไห้ นางเอกร้อยไห้
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s