ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

จากความมืดมัวหม่นบนใบหน้า
สู่ม่านคำอำลานัยน์ตาใส
ตอบคำถามทุกสิ่งทอดทิ้งไป
ก่อนสายใยเจือจาง, จะบางลง

คลื่นทะมึนหนุนมาอย่างถาโถม
เสียงครืนโครมเข้าซัดพัดพาส่ง
ให้ปรากฎทดท้อ..ทรนง
จะจมลงสายชล, สู่ก้นธาร

เมื่อบทเพลงปลุกเร้าให้เราสู้
ย่ำเท้าอยู่แต่ก่อนตะรอนผ่าน
พ้นคืนเงียบเหยีบหนาวและร้าวราน
สู่ห้วงกาลสงบ, ได้พบเจอ

ท่ามกลางความนึกคิดสักนิดหนึ่ง
สว่างซึ่งกลางใจไปเสนอ
เพียงแค่นี้เท่านั้นฝันละเมอ
ก็เลิศเลอสุขรับ, อีกนับพัน

" แม้แสงเพียงริบหรี่ธุลีถ่าน
แต่มากมายมหาศาลบนลานฝัน
สว่างให้แก่โลกไม่โศกครัน!
รออรุณข้างกัน, นิรันดร์ไป. "


 

[Design with love ᵔᴥᵔ]

ในคืนเงียบสงัดอันอัปแสง
กลับมีแรงประทุใจในความฝัน
เวลานี้สับสนอยู่เรื่องร้อยพัน
ยังไม่หวั่นเมื่อรู้ฉัน..ยังมีเธอ

ทุกถ้อยคำเอื่อนเอ่ยที่ให้ไว้
มันสว่างอยู่ในใจฉันเสมอ
กำลังใจมากมายยังล้นเอ่อ
กลบทุกข์ที่พบเจอประสบมา

เปลี่ยนความมืดเงียบเหงาของคืนนี้
ด้วยกวีไม่กี่บทอยู่ข้างหน้า
เปลี่ยนความเดียวดายของสายตา
สว่างจ้า..แสงสว่าง ณ. กลางใจ

[amika29]

ในคืนเงียบสงัดอันอัปแสง
กลับมีแรงประทุใจในความฝัน
เวลานี้สับสนอยู่เรื่องร้อยพัน
ยังไม่หวั่นเมื่อรู้ฉัน..ยังมีเธอ
with love

เธอจ๋า..หันหน้ามาทางนี้
ฉันอยู่นี่ที่รัก..รอเธอมาเสมอ
เหนื่อยใช่มั้ย..ปัญหามากมายที่เจอ
ให้ฉันช่วยนะเธอ..อยู่ตรงนี้เสมอข้าง ๆ กัน

แม้จันทราอ่อนแรงแสงสว่าง
ไม่เห็นทาง ลางเลือนเหมือนความฝัน
ที่รักจ๋า อย่ากังวลต้องทนมัน
ยังมีเธอ..ยังมีฉัน..จะหวั่นทำไม

หลับตาลงตรงนี้เถิดที่รัก
ถ้าเหนื่อยนักพักสักนิดดีกว่าไหม
ฟ้ามืดมัวมีฉันอยู่ข้างตัวอย่ากลัวไป
แสงสว่างจะมีหรือไม่ อย่าสนใจ..มีฉันทั้งคน

เอ-มิ-กา

[ปุถุชน ฅนธรรมดา]

ท่ามสลัวมัวหม่นบนใบหน้า
อาบน้ำตาเอ่อปริ่มแต้มยิ้มใส
เมื่อแสงทองส่องทางที่กลางใจ
แย้มความนัยไขเปรยเอ่ยวาจา

แรงระอุคุ-กรุ่นยิ่งอุ่นอาบ
ให้กำซาบทาบทรวงด้วยห่วงหา
เป็นแสงสาดพาดทอพอสายตา
ได้ค้นหามาพบบรรจบเจอ

พลันฉายแววแจ๋วแจ่มให้แช่มชื่น
เคยสะอื้นกลืนกล้ำร่ำไห้เผลอ
ก็เลือนลบจบครันครั้นได้เจอ
แสงแห่งเธอที่สาดผงาดงาม

ดังดรุณอุ่นอิ่มปริ่มแย้มสรวล
ดังแสงนวลสาดส่งตรงสนาม
ดังอาทิตย์เริ่มวันให้ผันตาม
คือนิยามแสงสว่าง ณ กลางใจ


~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~