ผิดไหมที่ฉันรักเธอ ก็รู้เสมอว่าเธอมีเขาคนนั้น
และเวลาที่เธอเข้ามาพูกพัน มันก็แค่ความรู้สึกหวั่นๆที่ผ่านไป
แค่ความรู้สึกเพียงวูบหนึ่ง แค่ความลึกซึ้งที่ไม่มีความหมาย
แค่ความพูกพันที่ไม่เคยจำใส่ใจ แค่ความเหงาที่อยู่ในหัวใจเธอ
ก้รู้ว่าเธอยังคบกับเขา ก็รู้ว่าเรายังคงห่างกันเสมอ
แค่จะไขว้คว้าเท่าไหร่มันก็ยังไม่เจอ มันเจอแต่ความไม่มีตัวจน
ความรู้สึกแบบนี้ มันทำให้ใจฉันเริ่มสับสน
แล้วตกลงว่าฉันเป็นคน- ที่ไม่เคยอยู่ในหัวใจของเธอ
ความเหงาเริ่มเข้ามา วันเวลาเริ่มกลับไปเป็นเหมือนเดิมเสมอ
คราบน้ำตามันยังไหลเอ่อ ฉันผิดเองที่ไปรักเธอนะคนดี
ฉันจะออกจากชีวิตเธอ ไม่พบเจอให้รู้สึกไม่ดี
เธอกับเขาจะได้ไม่ทะเลาะเหมือนตอนนี้ ก็แค่ฉันคนนี้เดินจากไป
น้ำตา...ความหวัง...ความทรงจำ มันยังตอกย้ำในหัวใจ
ต่อจากนี้จะไม่มีแล้วใช่ไหม ความทรงจำดีๆจะไม่หวนกลับคืนมา
อยากจะเป็นโดเรมอน ที่มีของวิเศษช่วยผู้คนได้หน่า
ถึงเว็บมาสเตอร์ที่ดูแลบอดที่ผ่านมา ขอบคุณนะที่ให้บรรยายความในใจ
น้ำตาหยดสุดท้าย เริ่มจางหายและหวั่นไหว
แต่วันนี้กลับมีหยดน้ำตาไหม่ ก็เธอดันมาจากไปไม่หวนคืน
ต้องเก็บกล่องความทรงจำ เก็บความช้ำอย่างทนฝืน
ก็ตอนนี้ฉันไม่มีจุดยืน แล้วจะมั่วฝืนอยู่ทำไม
ลาก่อนนะทุกคน แล้วจะหวนคืนมาใหม่
วันที่หัวใจเริ่มสดใส แต่ว่าไม่รุ้ดเมื่อไหร่กัน
วันนี้ต้องขอลา ซับน้ำตาความผิดหวัง
ความรัก...ที่พุกพัง กลัวมันจะตอกย้ำในหัวใจ
อาจเป้นเพราะฉันผิด ที่ฉันคิดรักเธอก็ได้
อาจเป้นคนงมงาย ที่กลับกลายเป้นคนไร้ตัวตน
