ยังอาวรณ์
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 พฤศจิกายน 2024, 08:19:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ยังอาวรณ์  (อ่าน 3127 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 6 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
12 มิถุนายน 2010, 10:27:AM
พิกุลแก้ว
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 96
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 298



เว็บไซต์
« เมื่อ: 12 มิถุนายน 2010, 10:27:AM »
ชุมชนชุมชน


๐ ถ้าเธอร้อนอ่อนแรงแกล้งแผลงฤทธิ์
ประกาศิตจิตสื่อมิถือถ้อย
ด้วยทับถมลมปากคล้ายฝากรอย
ฉันจะปล่อยลอยลำน้ำคำพาล

๐ ถ้าทำกิจผิดพลาดเพราะขลาดเขลา
จะบรรเทาเข้าใจใช้คำหวาน
อยู่เป็นแรงแบ่งปันเหมือนวันวาน
เราจะต้านผ่านพ้นดิ้นรนไป

๐ ถ้าเธออยากจากลาไม่ว่าหรอก
ขอเพียงบอกตอกย้ำแม้นร่ำไห้
สู่หนทางข้างหน้าแสนอาลัย
รู้บ้างไหมใครเหงาเมื่อเฝ้าคอย

๐ เสียงบรรเลงเพลงร้องทำนองเศร้า
ดั่งร้อนเร่าเผาหมดจนถดถอย
สู่จังหวะสะอื้นฝืนตาปรอย
หยดน้ำน้อยย้อยอาบซาบถึงทรวง

๐ อยากตัดพ้อขอเป็นเช่นทุกอย่าง
ระยะห่างว่างเว้นให้เห็นช่วง
ด้วยนิยามความหวังสิ้นทั้งปวง
ความคิดห่วงท่วงท่ายังอาวรณ์

๐ จากไปเถิดเกิดเราเข้ากันได้
คงคู่กันนั่นไซร้ในคำสอน
ชีวิตเหลื่อมเชื่อมโยงโรงละคร
มันสะท้อนกร่อนจิตให้คิดครวญ.

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 มิถุนายน 2010, 12:48:PM
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,067



« ตอบ #1 เมื่อ: 12 มิถุนายน 2010, 12:48:PM »
ชุมชนชุมชน

ใจอาวรณ์ถอนสะอื้นระรื่นไห้
จำจากไกลใจพรากคิดจากฝืน
ระทมรักมักตรมทั้งล้มยืน
เธอเป็นอื่นหมื่นแสนคับแค้นใจ

คงเพรียกพร่ำคำรักซ้ำหนักหน่วง
แม้โดนลวงจ้วงเจ็บตะเข็บไส้
ใจไม่จำคำคนจะทนไย
เลิกเก็บใจไสทิ้งอย่าวิงวอน
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 มิถุนายน 2010, 03:58:PM
nasmok
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 83


จะติดตามทรามสงวนนวลละอองเป็นคู่ครองพิศวาสทุกชาติไป


เว็บไซต์
« ตอบ #2 เมื่อ: 12 มิถุนายน 2010, 03:58:PM »
ชุมชนชุมชน

ยังไม่เลือนลบไปได้สักหน     กับบางคนจนใจได้แค่ฝืน
แม้เธอจากลาไกลในบางคืน     ยังรื้อฟื้นอาวรณ์มาคลอนใจ

ยังร่ำไรเพ้อพร่ำละล่ำละลัก     เธอทายทักเกาะแขนแสนสดใส
เฝ้ามองดูทั้งที่รู้อยู่แก่ใจ     เป็นแค่เพียงภาพในใจไกลความจริง
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คืนวันผันผ่านนานเกินนับ   คืนกลับสู่ใจให้ใฝ่ฝัน
เก็บความรักจริงแท้ให้แก่กัน   จากคืนฝันสู่วันนิรันดร
ได้พบสบตาเพียงครั้งหนึ่ง   ตราตรึงแววตาอนุสรณ์
ด้วยรักคงมั่นอันถาวร   นันทนาภรณ์ นามนี้ไม่มีลืม
12 มิถุนายน 2010, 05:55:PM
ปรางทิพย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 355
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 429



« ตอบ #3 เมื่อ: 12 มิถุนายน 2010, 05:55:PM »
ชุมชนชุมชน

บทบรรเลงเพลงเก่ายังเฝ้าผลาญ
ทิ้งเถ้าถ่านลาญแหลกแตกสลาย
ปล่อยผู้ช้ำพร่ำเพ้อเก้อเดียวดาย
แม้สุดท้ายกรายผ่านม่านน้ำตา

อยากจะกลบลบรอยที่หงอยเหงา
อยากไกลเขาเท่านั้นมิสรรหา
อยากเก็บใจไร้รักอีกสักครา
อยากแม้ว่าอาวรณ์เร่าร้อนทรวง
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s