...เพราะคิดถึง...จึงโทรหา...ฝากมาบอก
ใช่หลอนหลอก....รักแน่...ไม่แปรผัน
ช่วงเนื้อหอม...ลืมเป็นทอม...ไปสองวัน
กดเบอร์มือ...ไม้สั่น...ไม่ทันใจ
.............................................................
...ไม่รับสาย...เป็นอะไร...หรือเปล่าหนอ
ถือสายรอ...ตั้งนาน...ไม่ขานไข
ทุกวันรอ...ทางลง...ตรงบันได
เธอหายไป...ไม่เดินผ่าน...สะท้านทรวง
.............................................................
...งอนจริงหรือ...คนดี...พี่มาง้อ
ที่ให้รอ...ใช่ลืมแฟน...แสนห่วงหวง
ด้วยงานเข้า...เร้ารุม...กลุ้มในทรวง
มิแสร้งลวง...ซ่อนเล่ห์...เพทุบาย
.............................................................
...เธออยู่ไหน...เล่าหนอ...ติดต่อไม่ได้
ฝากกลอนไว้...หวังเธอชม....สมใจหมาย
รับสายพี่...หน่อยครับ...ปรับหัวใจ
ทนไม่ไหว...ใจคิดถึง...จึงต้องโทร...!!!
...please!!!....................................//ดรีม
พ่อทอฝัน..ดันเป็นทอม..ยอมง้อสาว
โทรจนหาว..สาวไม่รับ..ต้องปรับใหม่
ตามไปง้อ..รอทางลง..ตรงบันได
ก็ไม่เห็น..เธอเร้นไป..ที่ไหนกัน
..
แม่ทอฝัน..นั้นขอคืน..ยืนเป็นหญิง
หนูรักจริง..หญิงแท้แท้..แน่รักมั่น
ขอหนุ่มหล่อ..ต่อรัก..ภักดีกัน
ยืนอ้อนจันทร์..กันสองคน..บนไฮเวย์
..
(แบบว่า..อย่าปาระเบิดใส่พระจันทร์นะ..อย่าเพลินเกินเคอร์ฟิวล่ะ คริคริ)