คืนฟ้า..ไร้ดาวเดือน
แม้ดาวเดือน..เคลื่อนลาจาก..ฟากฟ้าโพ้น
ฟ้าฟากโน้น..เหมือนคนเศร้า..ฟ้าเหงาไหม
แม้ไร้แสง..แห่งเดือนดาว..ฟ้าร้าวไร้
ยังมีไหม..เสี้ยวใจบาง..ยังคะนึง
.
ในคืนฟ้า..ไร้ดาว..ทาบราวฟ้า
อีกจันทรา..ก็ลาร้าง..หากยังซึ้ง
ฟ้ามืดมน..กลับดลใจ..ให้รำพึง
ภาพตราตรึง..ซึ่งสองใจ..ได้ผูกพัน
.
แม้ฟ้าหม่น..ต้องทนหมอง..ฟ้าร้องร่ำ
ฟ้าระกำ..ช้ำไหม้..และไหวหวั่น
เมื่อไร้แสง..แห่งดาวเดือน..เป็นเพื่อนกัน
ฟ้าไร้จันทร์..ไร้พันดาว..ฟ้าร้าวใจ
.
เถอะ..คืนพรุ่ง..ท่ามทุ่งฝัน..จันทราหวน
แสงจันทร์นวล..หวนคืนกลับ..ขับฟ้าใส
ทั้งดารา..เมฆาเคลื่อน..มิเลือนใจ
คืนฟ้าใด..ไม่ไร้ดาว..สกาวเดือน
..
กุลมาตา-singlemom99-
2 มิถุนา 2553
