|
ปาระ
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 05 พฤษภาคม 2010, 04:48:PM » |
 ชุมชน
|
ถึงตัวตายแต่ใจยังโหยหา เฝ้าครวญหาแต่กรรมดีที่ทำมา
เมื่อไหร่หนาถึงจะมาเสริมดวงชะตา ให้เราหมดทุกข์โศกแคล้วคาดไป
ถึงเคยสร้างกรรมดีแต่ปางก่อน เมื่อชาติก่อนเคยสร้างสะสมไว้
มาชาตินี้กรรมดีต้องหมดไป เพราะตัวเรานั้นทำแต่กรรมเลว
ถึงต้องนี้ก็ยังเฝ้าใคร่ครวญคิด คำนึงคิดพินิจถึงตัวเรา
จะให้มีความสุขเหมือนใครเค้า ต้องทำทุกข์ให้หมดก่อนค่อยว่ากัน
ณ.ตอนนี้เวลานี้ไม่อยากคิด เพราะความคิดนั้นไงทำให้ บ้า
ยิ่งคิดมากก็ยิ่งบ้า ก็บ้า บ้า แล้วจะคิดให้มันบ้าไปทำไม
ถึงตอนนี้ก็ยังคิดถึงตัวเรา ว่าทำไมถึงทำตัวให้หม่นหมอง
ทางดีๆมีให้เลือกตั้งมากมาย แล้วทำไมต้องเลือกทางที่อับจน
ไม่เก่งเหมือนกันครับแต่พอแนะให้ได้
กลอนบทนี้ใช้สัมผัสซ้ำกันบ่อยมากควรจะหาคำที่หลากหลายกว่านี้ในแต่ละวรรคเช่น
ถึงตัวตายแต่ใจยังโหยหา ปรารถนากรรมดีที่ทำมา
ณ.ตอนนี้เวลานี้ไม่อยากคิด เพราะดวงจิตนี้ไซร้ไกล้จะบ้า(แก้ไปอาจไม่เพราะต้องขอโทษไว้ ณ ที่นี้ด้วย)
ส่วนสัมผัสละหว่างบท..... มีบางบทไม่ไม่ส่งสัมผัสต่อ
ณ.ตอนนี้เวลานี้ไม่อยากคิด เพราะความคิดนั้นไงทำให้บ้า
ยิ่งคิดมากก็ยิ่งบ้า ก็บ้า บ้า แล้วจะคิดให้มันบ้าไปทำไม
ถึงตอนนี้ก็ยังคิดถึงตัวเรา ว่าทำไมถึงทำตัวให้หม่นหมอง
ทางดีๆมีให้เลือกตั้งมากมาย แล้วทำไมต้องเลือกทางที่อับจน
ณ.ตอนนี้เวลานี้ไม่อยากคิด เพราะความคิดนั้นไงทำให้บ้า
ยิ่งคิดมากก็ยิ่งบ้า ก็บ้า บ้า แล้วจะคิดให้มันบ้าไปทำ ไม
ถึงตอนนี้ก็ยังคิดถึงตัวเรา ว่าทำไมถึงทำตัวให้หม่นไหม้
ทางดีๆมีให้เลือกตั้งมากมาย แล้วทำไมต้องเลือกทางที่อับจน
|
