โอ้ยยยยย...!!! ช่วยผมด้วย

อากาศร้อน มิอาจข่ม ลงนอนได้
ด้วยหัวใจ มันไม่หยุด อยู่กับที่
ด้วยคิดถึง ด้วยรัก ด้วยภักดี
ใจดวงนี้ ที่เลื่อนลอย คอยหาเธอ

ก็เหมือนคน ทั่วไป ที่ใฝ่รัก
อยากรู้จัก รักแท้ ที่แลเห็น
ที่ผ่านมา เจ็บปวด ล้วนลำเค็ญ
รักเราเป็น เช่นต้นไม้ ยืนคาตาย

ยินเสียงเธอ เผลอทัก เมื่อวันก่อน
เสียงออดอ้อน คลอนใจ ให้สั่นไหว
เธอทักผิด คิดว่าเรา เป็นเค้าไป
เป็นไรมั้ย ให้ผมนั่ง เป็นเพื่อนคุย

ทั้งรอยยิ้ม คิ้วคาง ช่างน่ารัก
เห็นหลุมรัก รอให้ตก อยู่ตรงหน้า
ฟังเธอพูด เราได้แต่ แค่มองตา
ดั่งมนต์ตรา สาปส่ง ให้หลงไป

เธอสะกิด บอกเพื่อนคง ไม่มาแล้ว
จะขอแจว แอ่วกลับ ที่พำนัก
ไม่ลืมหยอก บอกยินดี ที่รู้จัก
แล้วมาทัก กันใหม่ หากใด้เจอ

แล้วฉับพลัน เธอจาก เราไปแล้ว
แม่ดวงแก้ว ดวงใจ เดินลับหาย
ทิ้งเราตก หลุมดัก รักทลาย
เริ่มใจหาย ว่าต่อไป คงไม่เจอ

อยู่ในนี้ อยู่นี่ไง ในสมอง
ลองแล้วลอง ตัดใจ ไม่คิดถึง
ภาพรอยยิ้ม ริมฝีปาก ที่ตราตรึง
ก็ทะลึ่ง พึงให้เห็น เด่นในใจ

โอ้ย...!!!ทำไง เอาออกไป ไม่ใด้แล้ว
เสียงเธอแว่ว เข้ามา ครานอนฝัน
ทั้งคิดถึง ทั้งเพ้อหา ตาคู่นั้น
มาช่วยกัน หาทางออก บอกวิธี
โดนตบ

ลืมซะ..... ลืมซะ..ลืมซะ..ลืมซะะะะะะะะะะะะะะะะะะะ โดนหยิกซะ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: โอ้ยยยยย...!!! ช่วยผมด้วย (อ่าน 2191 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้