ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ความรักในกระโถน?"

๐

๐ เธอโยนรักฉันใส่ในกระโถน
แล้วเธอโยนโน่นนี้ถี่เข้าใส่
ฉันอยู่ก้นกระโถนจนสะใจ
ถูกทรามวัยใสซื่อสื่อบัญชา

๐ เธอตีค่าตัวฉันนั้นเท่านี้
สรุปที่แสนยากจักฟันฝ่า-
ไปเผยอยืนคู่สู้สบตา
ถูกฟ้าผ่าความรักจากวันนั้น

๐ อยู่ปลายแถวศักดิ์ศรียังดีกว่า-
ก้นกระโถนอับค่าดูน่าขัน
จะอุทธรณ์อย่างไรไม่มีวัน
เธอขยี้จนฉันนั้นยกธง

๐ จะเงยหน้ามองใครไหนรอบด้าน
สมาธิแตกซ่านปานผุยผง
จะปรึกษาบอกใครก็ใคร่ปลง
เลือดทะนงแห้งหายกลายเป็นกลัว

๐ อยากให้พิจารณาเหลียวมาบ้าง
คนเคว้งคว้างอับโชคโลกสลัว
มันหลงรักอนิจจาอาจตามัว
ถึงจะชั่วจมปลักแต่รักเธอ

๐ เธอโยนรักฉันใส่ในกระโถน
ดั่งมีดโกนกรีดใจชายคนเซ่อ
ทุ่มรักแล้วทุกข์หนักรักแรกเจอ
เป็นเสียงเพ้อก้นกระโถน..คนโดนทิ้ง..






 

[..ทักษมน..]

 emo_01คนเขียนกลอน ไม่อกหัก ก็รักคุด
พี่ต้องหยุด..อ่อนไหว ทำใจนิ่ง
น้องก็ร้าง ห่างคน สนใจจริง
พี่ต้องชิงเพราะคนชอบ..ทุกรอบมี

 emo_01แก้วที่แตก เวียนซ้ำ ทำได้อีก
ใจที่ฉีก ....ก็ปรับ กลับเข้าที่
กระดูกกร่อนเสริมแทน แคลเซี่ยมมี
คิดอีกที..ที่จากจบ..."ประสบการณ์" 

[สุภาพบุรุษทรชน]

เธอคงเห็นเป็นกระโถนมาโยนทิ้ง
เก็บทุกสิ่งกลั่นมาพาสงสาร
รับความเศร้าความเหงาเข้าประจาน
อั้นอั้นนานขานรับเธอทับมา

ภายในสิ่งที่บรรจุอาจหดหู่
เข้ารับรู้ฉากใหม่ในปัญหา
เหลือฉากเก่าที่หวังยังค้างคา
เจตนามาถ่มเพื่อสมใจ

หากกระโถนใบเก่าเรามันล้น
มิอาจทนคนใจดำมาทำใส่
พอมันเต็มเร้นค่าก็ลาไกล
กระโถนน้อยใบเก่าเขาก็ลืม.

............................

[วลีลักษณา]

เปรียบกระโถนโยนทิ้งก็ยิ่งยาก
สำคัญมากจริงแท้ใช่แค่ปลื้ม
หากใครอื่นถามหาหรือว่ายืม
ไม่หลงลืมให้ใครได้ครอบครอง

เพราะกระโถนทองคำนั้นล้ำค่า
เก็บอุราใครนี้ทั้งสี่ห้อง
ห้ามปล่อยใครไขว่คว้าตีตราจอง
อย่าสำรองเผื่อใครฝากใจเดียว

[ไพร พนาวัลย์]

เปรียบกระโถนโยนทิ้งก็ยิ่งยาก
สำคัญมากจริงแท้ใช่แค่ปลื้ม
หากใครอื่นถามหาหรือว่ายืม
ไม่หลงลืมให้ใครได้ครอบครอง

เพราะกระโถนทองคำนั้นล้ำค่า
เก็บอุราใครนี้ทั้งสี่ห้อง
ห้ามปล่อยใครไขว่คว้าตีตราจอง
อย่าสำรองเผื่อใครฝากใจเดียว
(เพียงกมล จ้า)

กระโถนน้องทองคำเชียวหรือนี่
มอบให้พี่ไว้ครองหวังข้องเกี่ยว
จะถนอมกล่อมเกลี้ยงเพียงนางเดียว
ไม่แลเหลียวหญิงอื่นให้ขื่นใจ

ขออยู่กระโถนใจของน้องเจ้า
จะคอยเฝ้าดูแลไม่แถไถ
อยู่กับน้องคนเดียวตลอดไป
จงมั่นใจว่าพี่นี้รักจริง

 

“ปรางค์  สามยอด”

[masapaer]

"ความรักในกระโถน?"



๐ เธอโยนรักฉันใส่ในกระโถน
ดั่งมีดโกนกรีดใจชายคนเซ่อ
ทุ่มรักแล้วทุกข์หนักรักแรกเจอ
เป็นเสียงเพ้อก้นกระโถน..คนโดนทิ้ง..(พี่ระนาดเอก)

 

"ความรักของกระโถน"

รักของเธอถูกโยนล้นกระโถน
แล้วเขาโยนโน่นนี่มีทุกสิ่ง
ถมเธอในมุมอัพอาภัพจริง
ปวดร้าวยิ่งเหลือล้นต้องทนเห็น

หากรักฉันนั้นเป็นเช่นกระโถน
รอใครพ่นค้นรักแม้หากเหม็น
ยังละเมอเพ้อคอยอย่างใจเย็น
แม้เธอเป็นเดนใครไม่สำคัญ

ถูกเขาตีราคามาเท่านี้
แต่เธอมีค่ามากกับรักฉัน
กระโถนด้อยคอยเธอเก้อทุกวัน
ด้วยว่าฝันรักนั้นมันจะเต็ม  (มะสะแป )

 

 

[ฟ้าหวั่น]

ในกระโถนมีรัก
จะไปตักเอามาใช้
เปอะเปื้อนไม่เปนไร
ล้างด้วยใจคงใสดี