สมอง ของฉัน มันคง จะเลอะเลือน
ความทรงจำ คลาดเคลื่อน ฟั่นเฟือน เบือนความจริง
ไม่เคย จดจำ คืนวัน ที่เธอทิ้ง
มีแค่เพียง หนึ่งสิ่ง ที่ใจ ฉันจำไว้
และความ ทรงจำ หนึ่งเดียว ที่ฝังใน
คือหัวใจ ของฉัน ท่องแต่คำ ว่ารักเธอ
ไม่พร้ำเผลอ เอาเรื่องใด มายุ่งเกี่ยว
กับความทรง -จำทุกเสี้ยว ของช่วงเว -ลาที่ดี
มีแค่เพียง ภาพของเรา ทุกวินาที
หมดทั้งใจ ของฉัน มีใหเธอ แม้ห่างไกล
ความห่วงใย ของฉัน นั้นที่มี
ในวันนี้ แม้เธอ ไม่เข้าใจ
แต่ถ้าหาก วันใดเธอ ไม่เหลือใคร
ก็ขอให้ เธอจงมอง หันกลับมา
เธอจะเห็น ถึงแม้ว่า คืนวัน ผันเวลา
จะเนิ่นนาน ซักเท่าไร ก็จะเห็น ว่าฉัน รอเธออยู่
อาจจะดู เหมือนฉัน เป็นแค่ คนงมงาย
โง่รอไป ไร้จุดหมาย เลือนลางไกล ความเป็นจริง
แต่ตราบใด ดวงตะวัน ไม่เลือนทิ้ง ท้องฟ้าไป
ใจของฉัน ก็ยัง ไม่เลอะเลือน ว่ารักเธอ