ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[วลีลักษณา]

ทะเลงามน้ำฟ้าคราบรรจบ
คลื่นสงบลมสงัดไม่พัดหวน
เม็ดทรายรายดาษดื่นรอคลื่นครวญ
เคยเย้ายวนหยอกล้อพะนอกัน

ท้องฟ้าครามเมฆขาวลอยพราวเกลื่อน
หากร้างเพื่อนเคียงใกล้ร่วมใจฝัน
ทะเลงามยามไร้เงาใครนั้น
เหมือนพรากขวัญเลื่อนลอยจนคล้อยลับ

ริ้วละเลื่อมพร่างพรายคล้ายแพรผืน
ยังไหวตื่นเต้นอยู่ไม่รู้หลับ
ดังใจหนึ่งวุ่นวนจนเกินนับ
อาวรณ์กับความหวานที่ผ่านพ้น

น้ำใจหนอขุ่นข้นจนยากเห็น
ฤๅแฝงเร้นเล่ห์ร้ายหมายปลิด,ป่น
โอ้หนอจิตมนุษย์ช่างสุดค้น
เกินดั้นด้นคว้าดึงซึ่งหวังนั้น

เสียงคลื่นเห่ทะเลครวญหวนละห้อย
ดังย้ำรอยเสน่หาอาลัยขวัญ
หรือบาปซ้ำเคยสร้างแต่บางบรรพ์
จึงพรากกันไกลลับไม่กลับคืน!

[ฟ้าหวั่น]

ทะเลครวญหวนไห้ฤทัยปวด
ใครจะนวดปวดนี้ให้คลายหนอ
ดั่งหัวใจของฉันที่หมั่นรอ
เริ่มทดท้อครวญคลั่งดั่งทะเล

[วลีลักษณา]

ทะเลครวญหวนไห้ฤทัยปวด
ใครจะนวดปวดนี้ให้คลายหนอ
ดั่งหัวใจของฉันที่หมั่นรอ
เริ่มทดท้อครวญคลั่งดั่งทะเล (FAR)

เย็นสายลมพรมพัดสะบัดโบก
ดังไหวโยกอกนั้นออกหันเห
พรากอาวรณ์อาลัยค่อยถ่ายเท
พร้อมคลื่นเห่ทะเลห่มสายลมครวญ

ลอยลิบไกลเกินกว่าจะคว้าจับ
แล้วหายลับนับนานไม่ผ่านหวน
รอเสน่หาอาวรณ์ให้ย้อนทวน
กลับเรรวนร้างลาลับตาไกล

[ฟ้าหวั่น]

เย็นสายลมพรมพัดสะบัดโบก
ดังไหวโยกอกนั้นออกหันเห
พรากอาวรณ์อาลัยค่อยถ่ายเท
พร้อมคลื่นเห่ทะเลห่มสายลมครวญ

ลอยลิบไกลเกินกว่าจะคว้าจับ
แล้วหายลับนับนานไม่ผ่านหวน
รอเสน่หาอาวรณ์ให้ย้อนทวน
กลับเรรวนร้างลาลับตาไกล (phiangkamon )

ทะเลครวญเช่นนี้ทุกคืนหรือ
จะเปลี่ยนชื่อเป็นชื่นบ้างได้ไหม
ฤดีครวญพอแล้วต่อหัวใจ
ทะเลไห้อีกซ้ำระกำเกิน(ฟ้า)

ปล.ขอบคุณ คุณโพโพ ที่แนะนำการใส่สี การขยายอักษร และอื่นๆด้วยจ้า

[วลีลักษณา]

ก็กระทู้ทะเลครวญกำสรวลเศร้า
ก็ต้องเหงาหม่นไหม้ไปนานเนิ่น
เขียนกลอนหวานอยากให้หัวใจเพลิน
แต่บังเอิญเขียนทีไรใจระทม

เป็นปลายฟ้าปลายฝันฉันคิดถึง
ยังคำนึงถ้อยฝันวันสุขสม
สำนวนคล้ายคำกลอนก่อนเคยชม
เหมือนคารมใครหนึ่งเคยซึ้งใจ

[..ทักษมน..]

พี่ขอชอบ.."ทะเลใจ" ได้ไหม?ล่ะ
เพราะพี่น่ะ อยู่ชิด...บ้านติดใกล้
มิได้ร้อง เพลงย้อม หรือกล่อมใคร?
"ทะเลใจ" ทำพี่เหงา...เจ้ารู้ดี   

เหมือนติดกับ..คับใจ..คนไกลห่าง
ทนอ้างว้าง...ตะวันพลบ...คลื่นซบพี่
กายของเรา แต่ไฉน.. ใจไม่มี
นะ  คนดี... พี่ปวดร้าว.... เฝ้าทะเล 

          

[ฟ้าหวั่น]

ทะเลครวญชวนชื่นคงผิดแปลก

ต้องทนแบกความช้ำนี้เอาไว้

ทะเลครวญทวนโศกวิโยคใจ

หากหนึ่งใครกลับมาคงล้าครวญ

[วลีลักษณา]

ทะเลใจใสเย็นพี่เห็นอยู่
ขอให้รู้คลื่นลมที่พรมเห่
คือถ้อยคำหวานล้วนไม่รวนเร
ยังทุ่มเทน้ำใจที่ใสจริง

ใสเหมือนรูปที่วางอยู่ข้างบน
หากมืดหม่นหมองช้ำระกำยิ่ง
ขอวางใจเปี่ยมรักให้พักพิง
อย่าประวิงอาวรณ์จงผ่อนคลาย

[..ทักษมน..]

กับกลอนฟ้า...มิมีใคร?..จะให้กลับ
น้องเพียง..ครับ...ตอกย้ำ  emo_01ทำพี่ได้
น้ำยิ่งใส..ใจยิ่งเศร้า..เฝ้าอาลัย
หันหัวใจ...แต่เสียง ซู่..(สู้)...พี่รู้ตัว

ทำไมหนอ? วันนี้ ใจพี่ร้าว
ทั้งที่เช้า...ทำบุญ....ล่ะทูนหัว ??
ขอโทษฟ้า emo_17เจ้ามาใหม่..ใจระรัว
อย่าเพิ่งกลัว..หรือเศร้า... emo_27เหมือนเจ้ากลอน

                                          

[ฟ้าหวั่น]

ทักษมนใจโศกกระนั้นหรือ

มาจับมือร่วมโศกกับฟ้าหวั่น

เพียงกมลร่วมด้วยมะช่วยกัน

ทะเลครวญมาครวญกันอยู่สามมุม 

[วลีลักษณา]

กลายเป็นว่าทักษมนเป็นคนเศร้า
เพียงกมลคนเหงาตามเร้าสุม
รอฟ้าหวั่นหมั่นปลอบให้ครอบคลุม
ร่วมชุมนุมสามเกลอช่วยเอออ

[ฟ้าหวั่น]

ฟ้าคนหนึ่งพึงใจฤทัยเศร้า

สองคนเหงาเพียงกมลนั่งหม่นท้อ

ทักษมนคนสามไม่รีรอ

มาช่วยพายช่วยถอกันสามคน 

ปล.แก้สัมผัสให้ต่อกับเพียงกมลแล้วนะจ๊ะ 

[..ทักษมน..]

ใจยิ่งเศร้า เจ้ายิ่งซ้ำ.....ทำทำเข้า
อยากกินเหล้า on the rock น๊อคทั้งก๊วน
เปลี่ยนเรื่องคุย..ลุยเรื่องอื่น คลื่นรบกวน
นะเนื้อนวล...เดี๋ยวพี่เหมา..เมาอีกกลอน

[GreenMonkey]

ทะเลครวญ ครืนครืน ยามคลื่นซัด
เงียบสงัด รอบราย กายเปล่าเปลี่ยว
มีแต่เสียง คลื่นซ้ำ น้ำเป็นเกลียว
แสนโดดเดียว เดินทาง โดยร้างใคร

โอ้ความเศร้า เคล้าโศก ลมโบกซ้ำ
ใครหนอทำ ใจร้าว ราวหม่นไหม้
ทะเลร้อง มองเห็น เป็นปวดใจ
เหมือนหนึ่งใน ทรวงนี้ ที่ร่ำร้อง

จะทิ้งถ่วง ดวงใจ ไว้ตรงนี้
ไว้ตรงที่ ทะเลครวญ ชวนเศร้าหมอง
เมื่อรักนั้น มิได้ ดังใจปอง
จะขอจอง ที่ใจ ในทะเล

.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..

[วลีลักษณา]

ทะเลครวญ ครืนครืน ยามคลื่นซัด
เงียบสงัด รอบราย กายเปล่าเปลี่ยว
มีแต่เสียง คลื่นซ้ำ น้ำเป็นเกลียว
แสนโดดเดียว เดินทาง โดยร้างใคร

โอ้ความเศร้า เคล้าโศก ลมโบกซ้ำ
ใครหนอทำ ใจร้าว ราวหม่นไหม้
ทะเลร้อง มองเห็น เป็นปวดใจ
เหมือนหนึ่งใน ทรวงนี้ ที่ร่ำร้อง

จะทิ้งถ่วง ดวงใจ ไว้ตรงนี้
ไว้ตรงที่ ทะเลครวญ ชวนเศร้าหมอง
เมื่อรักนั้น มิได้ ดังใจปอง
จะขอจอง ที่ใจ ในทะเล

.. GreenMonkey :: ลิงเขียว ..

เหมือนสายลมพรมร่ำถ้อยคำไข
บอกฝากใจวางลงตรงคลื่นเห่
หรือน้ำซัดพัดทวนดูรวนเร
แล้วถ่ายเทดวงใจให้คนคอย

แว่วน้ำคำพร่ำวอนแสนอ่อนหวาน
ได้อาบผ่านใจแล้วอย่างแผ่วค่อย
หยาดหยดทิพย์หวานล้ำฉ่ำไม่น้อย
จำหลักรอยรักมั่นนิรันดร

[พิมพิลาไลย]

ทะเลโหด โกรธใคร ไฉนเล่า
เจ้าม้วนเอา ความสุข ซุกหักเห
นี่หรือที่ วาดไว้ ใจทะเล
เวลาเก หรือโกรธ โหดจริงจริง

ทะเลครวญชวนเศร้าเราก็พบ
ตะวันหลบลงน้ำแล้วดำดิ่ง
เหมือนกับรักหักไปใจไม่จริง
เปรียบเหมือน"ลิงไม่จ๊าก"(รักไม่จริง)แล้วจากไป

พิมพิลาไลย

[วลีลักษณา]

ทะเลคลั่งคลื่นครวญกำสรวลเศร้า
โถมเกลียวเข้าสาดซัดแล้วพัดใส่
ทุ่มหาดทรายโขดหินแทบสิ้นใจ
เหมือนหัวใจคนคลั่งไม่ยั้งคิด

[ฟ้าหวั่น]

กระหน่ำใจคนเคียงให้เพลี้ยงพลั้ง

ทะเลคลั่งฝั่งหายวายสนิท

สิ้นโกรธาเหลียวหาเหล่าญาติมิตร

คงเหลือเพียงผู้หวิดมารอเธอ


***ต่อกลอนสัมผัสในนี่ อึดอัดนะคะ
ปกติจะลื่นกว่านี้ถ้าไม่เน้นสัมผัสใน
แต่พี่ทักษมนบอกไว้ต้องพยายามค่ะ***

[วลีลักษณา]

เพื่อนร่วมฝันปันกลอนอ้อนแต่เช้า..อิๆๆ
ต่างคนเหงาเคล้าข้างมีบ้างเผลอ
แอบคิดถึงซึ้งใจใฝ่ละเมอ
รอกลอนเธอตอบกลับประทับใจ

สัมผัสใน มีมากไปก็ไม่ดีทำให้การเคลื่อนที่ของเนื้อความด้อย
ไม่มีเลยก็ไม่ใช่กลอน..เอาแค่ว่าอ่านแล้วไม่รู้สึกสะดุดก็น่าจะพอค่ะ

[ฟ้าหวั่น]

อ้อนตอนเที่ยงทีนี้เริ่มหิวข้าว

หยุดมุกพราวเพียงนี้หิวไม่ไหว

เปิดข้าวคำพิมพ์กลอนคำไม่ร่ำไร

อุ๊ยลืมไปในทะเลต้องเห่ครวญ