ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุภาพบุรุษทรชน]

หนึ่งชีวิตจิตเหงามาเล่าเรื่อง
ท่ามฝันเฟื่องเรื่องเก่าเราสะอื้น
เย็นฝนฉ่ำดื่มด่ำในค่ำคืน
ทั้งขมขื่นเหน็บหนาวและร้าวราน

วัฏจักรชีวิตแม้คิดท้อ
โคจรจรต่อมนุษย์สุดจะสาน
อยู่ในโลกเยื้อแย่งแห่งเมืองมาร
อยู่ในวัฏสงสารแห่งการรอ

สิ้นสุดลงเมื่อใดไม่อาจรู้
ยังคงอยู่สู้ไปกระไรหนอ
แม้เจ็บช้ำกล้ำกลืนยืนชูคอ
หวังจะก่อเป็นร่างไม่ร้างรา

กับเส้นทางที่ปิดไร้สิทธิตอบ
ทั้งที่ชอบไม่ชอบลอบมองหา
เพียงมีแสงพรายพร่างอยู่หว่างตา
หอบศรัทธาเข้าอ้างอย่างท้าทาย.

...................................
 

[เด็กหัดกลอน]

หนึ่งชีวิตลิขิตพร้อมยอมสับสน
เรียนรู้ตนแม้หนทางว่างจุดหมาย
ไม่ยอมท้องอมือเท้าเราหยัดกาย
ถึงเดียวดายจะฝ่าฟันอย่างมั่นคง

เอาแรงใจเต็มร้อยคอยปลอบขวัญ
เอาแรงดันจากฝันดีที่ประสงค์
เอาแรงกายถ่ายสู่ใจให้ยืนยง
ร่วมแรงส่งเป็นแรงใจให้หนึ่งเดียว

[สุวรรณ]

แต่ละคนหนทางก่อสร้างฝัน
ของชีวันนั้นต่างตรงจุดหมาย
แต่เหมือนกันคือฝันสุขที่บั้นปลาย
หรือสุดท้ายที่เราหวังในชีวิต

[สุภาพบุรุษทรชน]

หนึ่งชีวิตลิขิตพร้อมยอมสับสน
เรียนรู้ตนแม้หนทางว่างจุดหมาย
ไม่ยอมท้องอมือเท้าเราหยัดกาย
ถึงเดียวดายจะฝ่าฟันอย่างมั่นคง

เอาแรงใจเต็มร้อยคอยปลอบขวัญ
เอาแรงดันจากฝันดีที่ประสงค์
เอาแรงกายถ่ายสู่ใจให้ยืนยง
ร่วมแรงส่งเป็นแรงใจให้หนึ่งเดียว

แม้หนทางวางหยุดไร้จุดหมาย
อีกมากมายรายล้อมจนยอมเปลี่ยว
ยังสู้ไหวใจเห็นเป็นหนึ่งเดียว
กับหนทางที่ลดเลี้ยว…เสี้ยวทางเดิน

....................................

[สุวรรณ]

หนึ่งชีวิตลิขิตพร้อมยอมสับสน
เรียนรู้ตนแม้หนทางว่างจุดหมาย
ไม่ยอมท้องอมือเท้าเราหยัดกาย
ถึงเดียวดายจะฝ่าฟันอย่างมั่นคง

เอาแรงใจเต็มร้อยคอยปลอบขวัญ
เอาแรงดันจากฝันดีที่ประสงค์
เอาแรงกายถ่ายสู่ใจให้ยืนยง
ร่วมแรงส่งเป็นแรงใจให้หนึ่งเดียว

แม้หนทางวางหยุดไร้จุดหมาย
อีกมากมายรายล้อมจนยอมเปลี่ยว
ยังสู้ไหวใจเห็นเป็นหนึ่งเดียว
กับหนทางที่ลดเลี้ยว…เสี้ยวทางเดิน

....................................

บางครั้งก้าวละล้าละลังนัก
กลัวเสียหลักหกล้มชนโขดเขิน
แต่ใจหวังทางนั้นไม่ยากเกิน
ที่จะเดินถึงฝั่งอย่างทะนง

[สุภาพบุรุษทรชน]

แต่ละคนหนทางก่อสร้างฝัน
ของชีวันนั้นต่างตรงจุดหมาย
แต่เหมือนกันคือฝันสุขที่บั้นปลาย
หรือสุดท้ายที่เราหวังในชีวิต

มีคำถามตามมาหาคำตอบ
สุดท้ายชอบไม่ชอบมอบชีวิต
ที่เหมือนกันของฝันนั้นคือสิทธิ์
หนึ่งชีวิตถูกผิด…ก็สิทธิ์เรา.

..........................

[สุวรรณ]

แต่ละคนหนทางก่อสร้างฝัน
ของชีวันนั้นต่างตรงจุดหมาย
แต่เหมือนกันคือฝันสุขที่บั้นปลาย
หรือสุดท้ายที่เราหวังในชีวิต

มีคำถามตามมาหาคำตอบ
สุดท้ายชอบไม่ชอบมอบชีวิต
ที่เหมือนกันของฝันนั้นคือสิทธิ์
หนึ่งชีวิตถูกผิด…ก็สิทธิ์เรา.

..........................

หนึ่งชีวิตหากผิดจนเกินแก้
พาย่ำแย่แท้นักจักดูเขลา
เมื่อถึงทางสว่างจักบรรเทา
เริ่มชีวิตของเราให้ถูกเทอญ.[/size][/color]

[สุภาพบุรุษทรชน]

หนึ่งชีวิตหากผิดจนเกินแก้
พาย่ำแย่แท้นักจักดูเขลา
เมื่อถึงทางสว่างจักบรรเทา
เริ่มชีวิตของเราให้ถูกเทอญ...(Suwan)

กำลังใจจากใครมีให้เริ่ม
แล้วจงเพิ่มเติมอัดไม่ขัดเขิน
ทางกว้างไกลก้าวไปให้เผชิญ
ไม่ยากเกินเดินนับ…ได้กลับมา...(สุภาพบุรุษฯ)

[สุวรรณ]

หนึ่งชีวิตหากผิดจนเกินแก้
พาย่ำแย่แท้นักจักดูเขลา
เมื่อถึงทางสว่างจักบรรเทา
เริ่มชีวิตของเราให้ถูกเทอญ...(Suwan)


กำลังใจจากใครมีให้เริ่ม
แล้วจงเพิ่มเติมอัดไม่ขัดเขิน
ทางกว้างไกลก้าวไปให้เผชิญ
ไม่ยากเกินเดินนับ…ได้กลับมา...(สุภาพบุรุษฯ)

เอากำลังใจมากองไว้ให้หมด
เพื่อคอยรดใจเธอหายอ่อนล้า
ปลุกกำลังปลุกขวัญเธอคืนมา
ให้ก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง...(สุวรรณ)

[สายใย]

หนึ่งชีวิตหากผิดจนเกินแก้
พาย่ำแย่แท้นักจักดูเขลา
เมื่อถึงทางสว่างจักบรรเทา
เริ่มชีวิตของเราให้ถูกเทอญ...(Suwan)


กำลังใจจากใครมีให้เริ่ม
แล้วจงเพิ่มเติมอัดไม่ขัดเขิน
ทางกว้างไกลก้าวไปให้เผชิญ
ไม่ยากเกินเดินนับ…ได้กลับมา...(สุภาพบุรุษฯ)

เอากำลังใจมากองไว้ให้หมด
เพื่อคอยรดใจเธอหายอ่อนล้า
ปลุกกำลังปลุกขวัญเธอคืนมา
ให้ก้าวไปข้างหน้าอย่างมั่นคง...(สุวรรณ)

หนึ่งชีวิตคิดท้ออยากขอสอง
ช่วยประคองร้องห้ามในยามหลง
เป็นแสงไฟส่องสว่างเห็นทางตรง
เป็นแรงส่งให้ชีวิตคิดสู้ไป......(สายใย)

[อักษรศิลป์]

@..หมดหนทางท้อแท้ใจไร้ไฟส่อง
ขอจงมองดวงจันทร์อันสดใส
มีเดือนดาวสกาวพร่างนำทางใจ
โปรดรู้ไว้ฉันนั้นเป็นเช่นดวงดาว

@.หนึ่งชีวิตติดหล่มจมความทุกข์
หมดสนุกทุกข์เจ็บจนเหน็บหนาว
ความทุกข์นั้นคงอยู่ไปไม่ยืนยาว
ฤดูหนาวยังมีเวียนเปลี่ยนฤดู