ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[boomarang]

เมื่อแสงแดดสาดส่องปลิวขอบฟ้า
เมื่อใบหญ้าพัดพลิ้วปลิวขอบฝัน
ทางชีวิตลิขิตลับกลับไกลกัน
แสงตะวันส่องไม่ถึงบึ้งกลางใจ
ถ้าโลกนี้สร้างมาพร้อมความสุข
แต่ชีวิตยังมีทุกข์สุขตรงไหน
ทางที่เดินแสนลำบากให้ก้าวไป
มีแต่หนามตำใจไปทุกวัน
อยากหลับตาลืมชีวิตสุดสลด
อยากจะปลดความทุกข์ไว้ในความฝัน
เผื่อตื่นมาฟ้าสางกลางชีวัน
นำความสุขมาแบ่งปันเพียงเสี้ยวใจ
แต่ความฝันก็เป็นแค่ความฝัน
เมื่อความจริงไม่มีวันเป็นไปได้
ทุกชีวิตต้องก้าวเิดินต่อไป
เก็บความเศร้าไว้ในใจนิรันทร์

[sakol]

เมื่อแสงแดดสาดส่องปลิวขอบฟ้า
เมื่อใบหญ้าพัดพลิ้วปลิวขอบฝัน
ทางชีวิตลิขิตลับกลับไกลกัน
แสงตะวันส่องไม่ถึงบึ้งกลางใจ
ถ้าโลกนี้สร้างมาพร้อมความสุข
แต่ชีวิตยังมีทุกข์สุขตรงไหน
ทางที่เดินแสนลำบากให้ก้าวไป
มีแต่หนามตำใจไปทุกวัน
อยากหลับตาลืมชีวิตสุดสลด
อยากจะปลดความทุกข์ไว้ในความฝัน
เผื่อตื่นมาฟ้าสางกลางชีวัน
นำความสุขมาแบ่งปันเพียงเสี้ยวใจ
แต่ความฝันก็เป็นแค่ความฝัน
เมื่อความจริงไม่มีวันเป็นไปได้
ทุกชีวิตต้องก้าวเดินต่อไป
เก็บความเศร้าไว้ในใจนิรันดร์

ขออนุญาต ขยายตัวหนังสือให้ใหญ่หน่อยนะครับ คนแก่แลไม่เห็น...อิอิ พูดเหมือนตัวเองแก่เลย..หุหุ

[ระนาดเอก]

๐ ปิดเปลือกตาให้เบาราวปลดปล่อย
ส่งความคิดให้คล้อยล่องลอยฝัน
ยิ้มมุมปากก็ได้ผ่อนคลายครัน
เห็นสวรรค์รำไรโอบไหลเวียน

๐ คิดว่าหนุนตักเธอเจอไออุ่น
หลับซบกายคนคุ้นละมุนเศียร
คิดว่าเสียงเธอกล่อมหลอมแนบเนียน
ทั้งโลกเปลี่ยนแค่พับหลับเปลือกตา..

[จ้อง เจรียงคำ]

เปิดเปลือกตาเบาเบาเรายังยิ้ม
ดวงหน้าพริ้มอิ่มใจในคุณค่า
แค่เท่านั้นฝันเติมเพิ่มชีวา
ยามเปลือกตาเคลื่อนชิดสนิทลง

คือรางวัลคนเหงาที่เข้าถึง
เปรียบประหนึ่ง..สวรรค์ได้สรรค์ส่ง
ยิ้มน้อยน้อยนิดนิดแค่คิดคง
นิ่มอนงค์ไม่ใจแคบ..ห้ามแอบคิด... อิอิ

[ตะวันฉาย]

...เมื่อดวงเนตรพริ้มหลับไร้รับแสง
ความมืดแฝงแผ่ซ่านผ่านถวิล
นัยน์ตาหลับลับแล้วแววชีวิน
ไม่ยลยินถิ่นความหลังที่ฝังใน

...เมื่อดินกลบทบหน้าต้องลาจาก
คงลำบากหากจะตื่นฟื้นมาใหม่
หวังหลบหน้าหลับตาคราอาลัย
หวังหลับไปทั้งใจและนัยน์ตา...

[มหาซัง]

เมื่อดวงเนตรพริ้มหลับไร้รับแสง
ความมืดแฝงแผ่ซ่านผ่านถวิล
นัยน์ตาหลับลับแล้วแววชีวิน
ไม่ยลยินถิ่นความหลังที่ฝังใน

...เมื่อดินกลบทบหน้าต้องลาจาก
คงลำบากหากจะตื่นฟื้นมาใหม่
หวังหลบหน้าหลับตาคราอาลัย
หวังหลับไปทั้งใจและนัยน์ตา..(ตะวันฉาย)

ตาหลับไหลใจไม่หลับย้อนกลับใหม่   
วนเวียนไปหลายทบมิจบหนา
หากตาหลับใจหลับยากกลับมา 
ช่วงเวลาเลวร้ายหายห่างตัว

หลับกับตายคล้ายกันมันว่างเปล่า 
เรื่องใหม่เก่าเข้าฝันพันในหัว
ท่ามม่านหม่นปนควันไฟไหวระรัว   
ยิ่งน่ากลัวกว่าลืมตามหาคิด...(มหาซัง) 

 

[อักษรศิลป์]

@..ตาปิดรับแสงใดไม่ให้เข้า
แต่ใจเรายังรับเขาเข้าใจจิต
แม้นหลับตาหลับใหลไฟมืดมิด
แต่ใจชิดเชยชมหลงงมงาย

@..การปิดตาคราหลับก็ลับแสง
ภาพแสดงแสงสีก็หนีหาย
แต่ปิดใจปิดยากกว่ามากมาย
ปิดไม่ง่ายเพราะหัวใจไร้ประตู