แล้วหยดน้ำตา ก็ร่วงริน..
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 พฤศจิกายน 2024, 12:21:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: แล้วหยดน้ำตา ก็ร่วงริน..  (อ่าน 4230 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
22 ธันวาคม 2009, 09:52:PM
eVerlasting
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6



« เมื่อ: 22 ธันวาคม 2009, 09:52:PM »
ชุมชนชุมชน


แล้วหยดน้ำตาก็ร่วงริน
เสียงสะอื้นที่เคยได้ยินยังแว่วผ่าน
มองเห็นเพียงตัวเองที่เหมือนไร้วิญญาญ
ทรมาน ไม่เหลือใคร..

ข่มตาหลับไหล ปล่อยใจฝัน
เห็นคนเคยผูกพันกลับมาใกล้
เห็นรอยยิ้มเดิม เคยอุ่นคุ้นไอ
แววตาคู่สดใสกลับคืนมา

แล้วความเงียบงันก็ปลุกฉันสะดุ้งตื่น
ท่ามกลางค่ำคืน ไม่มีแม้เงาคนเคยห่วงหา
มองเห็นตัวเองที่หัวใจกำลังเจ็บชา
เสียงสะอื้นเดิมๆกลับมา แล้วที่สุดหยดน้ำตาก็ร่วงริน


ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
22 ธันวาคม 2009, 11:46:PM
กริชอักษร
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 59
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 354


ผลดีแวดล้อมดีสร้างได้ด้วยตัวเองบางอย่าง


« ตอบ #1 เมื่อ: 22 ธันวาคม 2009, 11:46:PM »
ชุมชนชุมชน

ทุกครั้งที่ใจเพ้อละเมอหา
แค่หลับตา...ก็รินไหล
หรือฉันบ่อน้ำตาตื้นเกินไป
ต้องทำอย่างไรจะรักษาหายเสียที

เริ่มรู้อาการของเด็กสมาธิสั้น
วันๆมันเผลอไปคิดอยู่อย่างนี้
ลองตั้งใจแต่ก็ได้ไม่กี่นาที
ฟุ้งซ่านสิ้นดีแล้วอย่างนี้จะทำอย่างไร

ก็เลยต้องปล่อยน้ำตาให้รินร่วง
เหนื่อยจะทวง ใจ ที่ไม่มีใครเอาไปไหน
แต่ชอบหลุดลอยล่องไปเสียไกล
ชอบเพ้อฝันอะไรที่ไม่มีจริง

อยากจะดับสุริยันจันทรา
เหนื่อยและล้ากับความคิดไปทุกสิ่ง
หยุดความคิดก็แสนกระดูกจริง
เริ่มจะรับความจริงไม่ไหวใจ

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เดินทางตรงลงใจให้เข้มแข็ง
เลือกแต้มแต่งชีวิตให้สดใส
เลือกธรรมเลือกอยู่เลือกหายใจ
ผลอย่างไรได้ตามเลือกบ้างบางประการ
23 ธันวาคม 2009, 01:25:PM
eVerlasting
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6



« ตอบ #2 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2009, 01:25:PM »
ชุมชนชุมชน


น้ำตาไหลในเสียงดนตรี
บทเพลงนี้เต็มไปด้วยความหลัง
เพลงของเรา...ที่เคยนั่งฟัง
กับคำพูดที่จริงจังว่าห่วงใย

เสียงเธอในทำนองกีตาร์
ที่ประสานคลอกันมา ยังจำได้
วันนั้นยังมองตากันอย่างสุขใจ
ฉันเคยเชื่อว่าไม่มีใครโชคดีเท่าเรา

วันนี้เหลือเพียงเพลงเหว่าว้า
ขาดเสียงกีตาร์...เหมือนวันเก่า
เหลือเพียงฉันกับเสียงร้องไห้เบาๆ
แล้วบทเพลงของเราก็กลายเป็นแค่เพลงเศร้า...ของน้ำตา
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
23 ธันวาคม 2009, 01:58:PM
จ้อง เจรียงคำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 405
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 636



« ตอบ #3 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2009, 01:58:PM »
ชุมชนชุมชน

และแล้วหยดน้ำตาก็บ่าไหล


เมื่อความรักชักพา...คำว่ากลั้น
มาเย้ยหยันเหยียดหยามยามหม่นหมอง
ความอดทนอดกลั้น...เกินกลั่นกรอง
จึงหยดนองน้ำตา..บ่าไหลริน

รักแล้วทน-ทนเพื่อรัก..มาพักหนึ่ง
เกินก้ำกึ่ง..ถึงพบ...ว่าจบสิ้น
ไม่ต่อว่าถ้าหาก..อยากโบยบิน
ไปสู่ถิ่นที่เขา..ไร้เราครอง

ไปเสียเถอะที่รักจ๋า..อย่าหันกลับ
เต็มใจรับคับอก..เพราะบกพร่อง
ปล่อยคนช้ำย่ำแย่อย่าแลมอง
อย่าได้ต้องตอกย้ำ...หยดน้ำตา

และแล้วหยดน้ำตา...ก็บ่าร่วง
ราวบวงสรวงปวงปีศาจด้วยหยาดห่า
ร้อย-อดกลั้นพัน-อดทน..หลั่งล้นมา
เพื่อสั่งลา..รักที่ยัง...เปี่ยมทั้งใจ


ทักทายน้องใหม่ eVerlasting ครับ
พี่อาร์ตี้ +1 เป็นกำลังใจให้ กลอนเพราะและโดนใจพี่ครับ..
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
23 ธันวาคม 2009, 03:08:PM
eVerlasting
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6



« ตอบ #4 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2009, 03:08:PM »
ชุมชนชุมชน

และแล้วหยดน้ำตาก็บ่าไหล


เมื่อความรักชักพา...คำว่ากลั้น
มาเย้ยหยันเหยียดหยามยามหม่นหมอง
ความอดทนอดกลั้น...เกินกลั่นกรอง
จึงหยดนองน้ำตา..บ่าไหลริน

รักแล้วทน-ทนเพื่อรัก..มาพักหนึ่ง
เกินก้ำกึ่ง..ถึงพบ...ว่าจบสิ้น
ไม่ต่อว่าถ้าหาก..อยากโบยบิน
ไปสู่ถิ่นที่เขา..ไร้เราครอง

ไปเสียเถอะที่รักจ๋า..อย่าหันกลับ
เต็มใจรับคับอก..เพราะบกพร่อง
ปล่อยคนช้ำย่ำแย่อย่าแลมอง
อย่าได้ต้องตอกย้ำ...หยดน้ำตา

และแล้วหยดน้ำตา...ก็บ่าร่วง
ราวบวงสรวงปวงปีศาจด้วยหยาดห่า
ร้อย-อดกลั้นพัน-อดทน..หลั่งล้นมา
เพื่อสั่งลา..รักที่ยัง...เปี่ยมทั้งใจ


ทักทายน้องใหม่ eVerlasting ครับ
พี่อาร์ตี้ +1 เป็นกำลังใจให้ กลอนเพราะและโดนใจพี่ครับ..



ร้อย-อดกลั้นพัน-อดทน..หลั่งล้นมา
เพื่อสั่งลา..รักที่ยัง...เปี่ยมทั้งใจ

ชอบสองวรรค นี้จังค่ะ

ลาทั้งที่ยังรัก .. มันเจ็บจริงๆค่ะ

บันทึกการเข้า
23 ธันวาคม 2009, 03:16:PM
eVerlasting
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 6



« ตอบ #5 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2009, 03:16:PM »
ชุมชนชุมชน

ความรักหยดหนึ่งจากดวงตา..


แหงนหน้ามองฟ้า
 เห็นเพียงรอยเหว่าว้าตรงเมฆสีอ่อน
 ถอนหายใจล้มตัวลงนอน
 ให้ผืนหญ้าทอดถอนความเดียวดาย

 ความรักหยดหนึ่งจากดวงตา
 ไหลรินออกมาอย่างไร้ความหมาย
 ความอบอุ่นในใจกลับกลาย
 เป็นเพียงรอยเสียหายที่ใครได้ทำ

หลับตาช้า..ช้า
ปกปิดตัวเองไม่ให้ใครรู้ว่ากำลังบอบช้ำ
กระซิบบอกรักเธออีกหนึ่งคำ
แม้รู้ดีว่าไร้ประโยชน์ที่จะทำ เหมือนเดิม


ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
23 ธันวาคม 2009, 03:40:PM
จ้อง เจรียงคำ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 405
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 636



« ตอบ #6 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2009, 03:40:PM »
ชุมชนชุมชน


ถือว่าเป็นคำชมให้ผมนะ
ดีใจจ้ะที่ชอบขอบคุณมาก
แต่อย่างไรไม่ควรกลั้นจนวันจาก
เพราะจะฝากรอยช้ำย้ำไปนาน
...
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
23 ธันวาคม 2009, 04:18:PM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #7 เมื่อ: 23 ธันวาคม 2009, 04:18:PM »
ชุมชนชุมชน

...เงยมองท้องฟ้าไปใจสุดฟื้น
ไร้จุดยืนขืนข่มล่มคำหวาน
มีน้ำตาเอ่อล้นจนซมซาน
อีกไม่นานคงร่วงหลั่งและพรั่งพรู

...เคยคิดว่าใจหนักแน่นเหมือนแก่นหิน
ไม่ถวิลกินน้ำตาน่าอดสู
ใจหนอใจของเราเขาไม่ดู
เขาไม่อยู่เช็ดน้ำตา...ลาจากไป... ร้องไห้งอแง ร้องไห้งอแง
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s