ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สิงขร]

 

14มีนาคม 55

สิบสี่มีนาคม  ต้องระทม ตรอมตรมใจ
พระพายพัดฟัดไม้หัก  ล้มลงนัก หักทั่วเมือง
มันราบพนาสูญ ชาวลำพูน เชียงใหม่เคือง
ไม้ใหญ่ใช่มะเฟือง เห็นเนืองเนือง ล้มลงไป

ลมคิมหันต์หลังเหมันต์นั้นรุนแรง
อีกฟักแฟงแตงเต้าต้องเน่าใน
ชาวสวนเพลียต้องสูญเสียกันยกใหญ่
นั่งร้องให้สูญเสียไปในทันที

อกชาวสวน รวนเร ระเหหก
มากลายเป็น วณิพก ไร้ศักดิ์ศรี
ลมกระหน่ำ ซ้ำเติม เพิ่มทวี
ไม่ปรานี มีใจเศร้า เคล้าน้ำตา

    รุนแรงมาก บางจุดไฟฟ้าดับหลายชั่วโมง

       สิงขร   

[--ณัชชา--]

ปรากฏการณ์ธรรมชาติมิอาจเลี่ยง
โลกเบนเบี่ยงออกไปหลายองศา
วลี”ปลาจะกินดาวถึงราวฟ้า”
อีกไม่ช้าคงเห็นเช่นกล่าวนั้น

อุบัติการณ์เรือนกระจกวิตกนัก
อากาศจักเปลี่ยนไปใช่ความฝัน
พายุใหญ่ไม้หักโค่นคือผลมัน
คิดป้องกันช้าไปสายเสียแล้ว

--ณัชชา--

 

[ดาว อาชาไนย]

เราคบกันขึ้นชื่อสายหรือเปล่า
สู้ตื่นเช้าจะได้ไม่กินแห้ว
ปรากฎการณ์ธรรมชาติจึงพลาดแนว
ต้องคลาดแคล้วแค่เพียงโลกเบี่ยงเบน

ถ้าโลกหมุนตรงตรงคงได้พบ
คงได้จบจริงใจมิใช่เล่น
แต่ยากจะกำหนดเป็นกฏเกณฑ์
จึงโอนเอนหักโค่นโดนพายุ

เคยกินปลาครานี้ถึงทีหนาว
ปลากินดาวไม่อดจนหมดกรุ
ดังอัดแน่นแค้นใจเหมือนไฟคุ
จนบรรลุผลแน่ดาวแย่เลย