รวมวรรคทอง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 02:00:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: รวมวรรคทอง  (อ่าน 6677 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
22 พฤศจิกายน 2009, 10:02:PM
Non19507
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 13



« เมื่อ: 22 พฤศจิกายน 2009, 10:02:PM »
ชุมชนชุมชน

                                                                                             ใครคือครู
                                                           

                                                          ใครคือครู ครูคือใครในวันนี้           ใช่อยู่ที่ปริญญามหาศาล
                                                 ใช่อยู่ที่เรียกว่าครูอาจารย์                        ใช่อยู่นานสอนนานในโรงเรียน
                                                           ครูคือผู้ชี้นำทางความคิด              ให้รู้ถูกรู้ผิดคิดอ่านเขียน
                                                ให้รู้ทุกข์รู้ยากรู้พากเพียร                         ให้รู้เปลี่ยนแปลงสู้รู้การงาน
                                                           ครูคือผู้ยกระดับวิญญาณมนุษย์      ให้สูงสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน
                                                ครูคือผู้สั่งสมอุดมการณ์                           มีดวงมานเพื่อมวลชวนใช่ตนเอง
                                                          ครูจึงเป็นนักสร้างผู้ใหญ่ยิ่ง            สร้างคนจริงสร้างคนกล้าสร้างคนเก่ง
                                               สร้างคนให้ได้เป็นตัวของตนเอง                ขอมอบเพลงนี้มาบูชาครู


คงจะจำกันนะครับได้ว่าบทที่สามและสี่เคยนำมาใช้ประกอบโฆษนา 7 eleven
"เพลงขลุ่ยเหนือทิวข้าว" อาจาร์ยเนวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
22 พฤศจิกายน 2009, 10:13:PM
Non19507
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 13



« ตอบ #1 เมื่อ: 22 พฤศจิกายน 2009, 10:13:PM »
ชุมชนชุมชน

เพราะฝันคือเสรี          มวลกวีจึงมีฝัน
รู้สึกจึงแบ่งปัน              มุ่งมั่นจึงรวมใจ
มีฝัน มีไฟ จึงใฝ่ฝัน                    สร้างสรรค์อักษรอ่อนไหว
กล้าก่อต่อสู้เพื่อหลักชัย               มนุษย์ชาติยิ่งใหญ่จึงไม่แพ้

ที่เอามาแบ่งปันเพราะอ่านแล้วรู้สึกว่า อาจเป็นคำตอบถึงคนที่มีวิญญาณกวี ว่าเรานั้นชอบขีดเขียนบทกลอนเพราะอะไร วรรคทองสะท้อนความรู้สึกและตอบได้ดีครับ
 นำมาจากตอนท้ายของคำปราศรัย จิรนันท์ พิตรปรีชา ในคืนพะราชทานรางวัลซีไรท์ โรงแรมโอเรียนเต็ล ๓ ตุลาคม ๒๕๓๒
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
25 พฤศจิกายน 2009, 11:01:AM
Non19507
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 13



« ตอบ #2 เมื่อ: 25 พฤศจิกายน 2009, 11:01:AM »
ชุมชนชุมชน

                                                            ปีกไม้ ลายแทง

                         อ่านลายวงปีที่ตอไม้                                  ยืดเยื้อเหลือหลายกว่าได้ที่
             ละวงลงไว้หลายปี                                                ยืดเยื้อเหลือที่วงชีวิต
            วงปีถี่ห่างแตกต่างรุ่น                                            น้ำดินสมดุลลายหมุนประดิษฐ์
           ถ่างช่องพร่องวัยมิให้ชิด                                        บางปีถี่ติดอาจพิษแล้ง
           ปุ่มปมกลมโตด้วงโซเจาะ                                      บางปีเปลือกเลาะเพราะไฟแต่ง
           จิตรกรรมธรรมชาติสามารถแสดง                          เข้าคู่ขัดแย้งเขียนแต่งลาย
           ค่อยก่อพญาพฤกษาร่ม                                           ใบห่มลมหับลมวับว่าย
           ปรกดินอุดมพนมไม้                                               ถักถ่ายลายแทงสำแดงทาง
           จึ่งได้ลายแทงแห่งตอไม้                                        ตอบถามความหมาย,เป็น-ตาย,กระจ่าง
           หนึ่งวงคงค่าเหรียญตราวาง                                  วงปีถี่ห่างวาดถ่างชิด
                      อ่านลายวงปีที่ตอไม้                                  ยืดเยื้อเหลือหลายอ่านลายผิด
          บัดนี้วงปีสิ้นชีวิต                                                  ทิ้งลายประดิษฐ์ประดับโต๊ะ


โชคชัย บัณฑิต,บ้านเก่า, กวีนิพนธ์ซีไรท์ ๒๕๔๔
                     
                ที่เลือกมาแบ่งปันให้อ่านเพราะผู้เขียนเลือกใช้รอยวงปีไม้มาประพันธ์สะท้อนแง่คิดที่ดีและสื่อความหมายหลายๆอย่างครับ ซึ่งไม่ค่อยจะได้พบนักกับนักประพันธ์ที่หยิบวงปีไม้มาแต่งครับ
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s