พลอย

"พลอย?"

๐

๐ เงื้อจอบงุดขุดดินที่สิ้นค่า
คุ้ยเขี่ยหาก้อนพลอยไม่ค่อยเห็น
ทนตรากตรำเช้าสายจนบ่ายเย็น
ความมืดเข็นโลมเล้าเงาเลือนลาง

๐ คงอาศัยแสงตะเกียงพอเพียงเห็น
แสงจันทร์เพ็ญเป็นเพื่อนเยือนเคียงข้าง
ระทดท้อมือไม้ปล่อยคลายวาง
สายตาพลางกวาดใส่อย่างไร้แวว

๐ กลับสะดุดหยุดลงตรงสิ่งหนึ่ง
เป็นหินซึ่งดูไปใสดุจแก้ว
แสงสลัวของไฟให้เพริศแพรว
ใจไม่แคล้วลิงโลดโดดลำพอง

๐ ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าพาปลิดทิ้ง
เลือดสูบวิ่งซึมซับกับสมอง
ทิ้งจอบเสียมอิ่มใจกว่าได้ทอง
มือขาคล่องรีบมาคว้าตะเกียง

๐ ด้วยอารมณ์ดีใจดั่งได้ลาภ
ความจนฉาบโชคร้ายคงหายเกลี้ยง
สิ่งบรรเจิดความฝันพลันพร้อมเพรียง
เดินกลับเคียงยิ้มขำกำพลอยมา

๐ พอถึงบ้านแสงสว่างกระจ่างชัด
หยิบพลอยขัดคราบไคลให้เห็นค่า
เพ่งพิศดูส่องไฟหัวใจชา
พลอยที่ว่าเด่นชัด..หินขัดเอง?"

	ผู้เขียน	หัวข้อ: พลอย (อ่าน 1966 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้