โสนะน่ามัน (สมน้ำหน้ามัน)

อยากลืมคนเคยรัก         ยากยิ่งนักหักใจร้าว
เคยฝันร่วมกันก้าว         มลายฝันด้วยมือตน
ครุ่นคิดจนเคร่งเครียด      พาลรังเกียจความสับสน
รักร้างเพราะดิ้นรน         สร้างรักซ้อนเป็นสองใจ
สุดท้ายเธอยอมเจ็บ         มิขอเก็บอยู่ภายใน
รักแรกล่มลงไป         พลันรักใหม่ก็พังตาม
สะใจสมน้ำหน้า         จิตชั่วช้าและแสนทราม
ได้หนึ่งแล้วลามปาม         ลองอีกหนึ่งด้วยคะนอง
ผลกรรมกระหน่ำซ้ำ         เธอที่ช้ำมีคนจอง
คว้าใจเธอไปครอง         เขาทั้งคู่ดูสมกัน
หากไม่หลงสนุก         คนที่สุขคงเป็นฉัน
วันวานผ่านนานวัน         ฉันก็ยังไร้คนปอง ร้องไห้งอแง

(โสนะน่ามัน ขำขี้แตกขี้แตน

)

	ผู้เขียน	หัวข้อ: โสนะน่ามัน (สมน้ำหน้ามัน) (อ่าน 3762 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้