ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[LionHeart1]

   ฝนเจ้าเอ๋ยเคยผ่านฟ้าเมฆาไหว
หล่นลงไปผืนดินที่สิ้นหวัง
   ฝนเจ้าเอ๋ยเจ้ามีเพื่อนเหมือนพลัง
ตกลงดั่งห่าฝนกระทบทราย

   ฝนเจ้าเอ๋ยผ่านความเย็นเป็นหิมะ
ดีจังนะช่างไร้ทุกข์จนสุดท้าย
   ตกลงลงมาบนผืนดินที่วุ่นวาย
กลับมลายหายไปเป็นไอควั่น

   ฝนเจ้าเอยเคยผ่านบนฟ้าไหว
ช่างเป็นไปตามกาลที่หวาดหวั่น
   เม็ดสุดท้ายก็ตกมาในคราครัน
เป็นจุดพันกลั่นสายน้ำจากเมฆา

   จากหยดเม็ดของเจ้าฝนที่หล่นร่วง
รวมเป็นปวงผืนน้ำที่ล้ำหนา
   ฝนเจ้าเอยเคยเป็นเพียงเม็ดมา
ใช้เวลาเพียงฉับพลันกลั่นทะเล

[เมฆา...]

             จากเมฆฝน...บนยอดฟ้า...นภาเขต
   โปรยละออง...ธุลีเศษ...ของเม็ดฝน
   หลั่งพรูร่วง...ลงมาสู่...นทีชล
   เป็นธารน้ำ...ไหลหมุนวน...บนพสุธา
                จากแอ่งนำ...น้อยใหญ่...ในไพรกว้าง
   สรรพสัตว์...ต่างต่าง...ใด้พึ่งพา
  อาบดื่มกิน...ดำรงชีพ...เลี้ยงกายา
 คุณพระแม่...คงคา...ชลาลัย
                จากธารน้ำ...หลากหลายที่...ไหลล่อง
  เป็นละออง...ต้องระเหย...สู่ฟ้าใส
  เกี่ยวเกาะกลุ่ม...เป็นเมฆา...ไม่ช้าไว
  ก็จะเปลี่ยน...เวียนวนไป...สู่พิรุณ