มนุษย์ค้างคาว

"มนุษย์ค้างคาว?"

๐

๐ เคว้งคว้างอยู่กับห้วงแห่งช่วงดึก
สูดลมลึกทอดถอนสะท้อนถาม
ความมั่นใจอนิจจาสง่างาม
ปล่อยให้เธอก้าวข้ามอย่างย่ามใจ

๐ เมื่อม่านดำสยายคลุมปลายฟ้า
รัตติกาลเพลาจันทราไข
เธอปรากฏภาพเน้นลอยเด่นไป
คล้อยฤทัยประทับกับวิญญาณ์

๐ เธอบัญชาสมองเข้าครองธาตุ
เธอผงาดสาดไฟปรารถนา
ทุกเศษเสี้ยวนาทีมีมนตรา
ฝืนหลับตาทีไรไยเห็นเธอ

๐ แล้ววิมานอากาศโอบทาสรัก
ทำสะบักระบมตรมเสมอ
กอบความทุกข์มากมายคล้ายเพื่อนเกลอ
ที่พบเจอแนบสนิทสุมพิษภัย

๐ ยิ่งกาลล่วงบ่วงเสน่ห์ยิ่งเห่รัด
ซ้ำยิ่งมัดสาปส่งเกินหลงใหล
สิ่งรอบตัวเข้าข้างพร่างพราวไอ
ให้ไหวไหวหวิวหวิวราวพลิ้วลม

๐ ดึกสงัดรัตติกาลคลุมม่านจิต
ทาสความคิดบัญชาอย่างสาสม
หลายคืนล่วงไก่ขันถูกควั่นปม
ที่ต้องชมแสงสุดท้าย..จนอายจันทร์?"

ระนาดเอก

ยิ้มแก้มแดง

	ผู้เขียน	หัวข้อ: มนุษย์ค้างคาว (อ่าน 3064 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้