ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"หมื่นไมล์..ที่ไกลเธอ?"

๐

๐ ระยะทางหมื่นไมล์ในซีกโลก
ลมหนาวโบกทุกคราวร่างหนาวสั่น
ผสมฝนมีบ้างบางครั้งครัน
แสงตะวันพ่ายฤทธิ์แห่งพิษลม

๐ ความคิดถึงติดตามท่ามลมหนาว
จ่อรุกติดทุกก้าวราวเข้าข่ม
ใจก็เปิดหวังจิตฤทธิ์ระดม
ลอบหลงจมภวังค์อย่างตั้งใจ

๐ ไม่ต่อต้านยอมรับกับคิดถึง
หวนวันซึ้งอดีตพิสมัย
กับภาพเธอคนรักหลักสายใย
ความห่างไกลไม่อาจตัดขาดเรา

๐ เธอเหมือนยิ้มข้างข้างอย่างเริงร่า
ประกายตาหยาดใสไม่เคยเฉา
เสียงหยอกล้อยังก้องล่องบางเบา
การแหย่เย้าดั่งใกล้ไม่ส่างซา

๐ ภาพทุกอย่างลอยเด่นเน้นสดใส
ขับรอยยิ้มเราให้แต้มใบหน้า
ส่งให้เราสดชื่นฟื้นชีวา
ประหนึ่งว่าจิตเติมเสริมอุ่นไอ

๐ เมื่อความรักข้ามฟ้ามาโอบกอด
ความมืดบอดสุดท้ายปลายไสว
จากเธอมาหลายคืนเป็นหมื่นไมล์
แต่เราใกล้ใจกันทั้งวันคืน..

[Kotchanan]

อย่าคิดมากหากว่าฟ้าสีหม่น
ประเดี๋ยวฝนหยาดใสไล้ทั่วผืน
เขียวใบไม้ชอุ่มดินชุ่มชื้น
เช็ดรอยรื้นขอบตา.. นะคนดี

เรามาแหงนมองฟ้าถ้าคิดถึง
สัมผัสซึ้งแห่งรักเป็นสักขี
ฟ้าสีใด.. ใจสีเดียว.. เกี่ยวชีวี
ทุกนาทีมีค่า.. ตั้งตารอ

เตรียมรอยยิ้มสดใสไว้ต้อนรับ
จัดสำรับหัวใจไว้สานต่อ
เพาะเมล็ดพันธุ์รัก.. สักหนึ่งกอ
จักชูช่องดงาม.. หากน้ำใจริน
...                         ...
คิดให้มากหากว่าจะลืมฉัน
ความผูกพันเติมให้ไม่จบสิ้น
หมื่นไมล์.. ที่ใจเธอเผลอโบยบิน
หนึ่งใจ.. รอคืนถิ่นทุกเวลา.