ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[lookgaow]

ขอโทษ...ฉันผิดเอง
ที่วันนั้นทำตัวเป็นคนเก่ง...ไม่รู้สึกรู้สา
ใช่ล่ะสิ...ยังไม่รู้จักความเจ็บของหยดน้ำตา
เลยทำเป็นแกร่งกล้า...ท้าทาย

แล้วเป็นอย่างไรบ้างละ...วันนี้
คนเก่งที่เคยมีกำลังจะหมดความหมาย
คนเข้มแข็งกำลังเจ็บช้ำปางตาย
แล้วสิ่งสุดท้ายที่เหลือไว้...คือหยดน้ำตา

เข้าใจดีหรือยัง...ที่รัก
เมื่อวันนี้ได้รู้จัก...การอกหักความช้ำปวดปร่า
จำไว้นะ...อย่าได้ดูถูกแม้สักหยดเดียวของน้ำตา
หากเธอยังไม่รู้คุณค่า...ว่าความเจ็บด้านชา...มันเป็นอย่างไร

[Thiti]

ต้นเหตุคือ....ฉัน
จะไม่ขอโจษจันโทษใครที่ไหน
ผิดเองที่รักแล้วใยไม่บอกไป
ผิดเองที่ปล่อยให้เธอเจอใครที่ต้องการ

มัวแต่อาย
สุดท้ายก้ไม่ได้อะไรให้ฝันหวาน
มัวแต่แอบรักแอบหลงอยู่ตั้งนาน
"คนหน้าด้านก็ได้คนอายก็อด"ธรรมดา

วันนี้ที่ร้องไห้
จำไว้เป็นบทเรียนอันมีค่า
ขอโทษทีที่ร้องไห้เสียน้ำตา
ทุกวันเวลาช่างไร้ค่าสุดท้ายที่ได้มาคือความเศร้าใจ

โทษฟ้าโทษสวรรค์
ที่เสกให้ฉันอยากไกล้คิดไกลแต่ไม่เคยพูดได้
มัวโทษเทวดาว่าผิดมหันทำฉันเสียใจ
วันนี้ฉันเพิ่งรับรู้ได้ว่าใครที่ผิด คือฉันเอง

[เพลงผ้า]

หากวันนี้ต้องเหงาหรือเศร้าโศก
กลายเป็นโรคเหว่ว้านํ้าตาใหล
ทุกข์ระทมขมขื่นก็ฝืนใจ
ยอมรับความเป็นไปด้วยจํานน

ไม่โทษเธอหรือใครที่ใจเจ็บ
จะขอเก็บร่องรอยร้อยเหตุผล
กับปัญหาสารพันอันวกวน
เพียงหนึ่งคนเท่านั้นฉันผิดเอง

[กวีพเนจร]

ทุกๆคนนั้นเคย...ก้าวผิดพลาด
เพราะประมาทเผลอเลอ...หรือไหลหลง
แต่ขึ้นอยู่กับจิต...คิดจำนง
เรื่องร้ายๆก็คง...จะผ่านไป

ไม่มีใครในโลก...ไม่เคยผิด
แต่หากคิดกลับตัว...เป็นคนใหม่
เรื่องเก่าๆที่เจ้า...ทำลงไป
ทุกๆคนพร้อมให้...อภัยเธอ

[lookgaow]

ขอโทษ...หัวใจตัวเอง
ที่ฝืนทำเป็นเก่ง...ไม่ร้องไห้
ทั้งทั้งที่วันนี้...เจ็บช้ำเสียใจ
เกินกว่าจะเก็บไว้ได้...น้ำตา

ขอโทษ...ที่ทำเป็นเก่ง
หัวใจตัวเอง...ไม่เห็นคุณค่า
หยิบยื่นให้เขาทำลาย...หลายครั้งหลายครา
แล้วคนที่ต้องเสียน้ำตา...ก้อคือเรา

ขอโทษ
รู้ว่าคงไม่หายโกรธ...ที่ทำเธอเศร้า
ดีกันเถิดนะหัวใจ...เพราะอย่างไรก้อมีเพียงเรา
นับจากวันนี้เราต้องกอดคอกันเหงา...อีกยาวนาน

[น้ำหวาน]

ผิดเพราะไว้ใจ
ไม่เคยคิดว่าเธอจะใจร้ายกับฉันอย่างนี้
คอยเชื่อใจ...ไม่เคยถามไม่เคยตามสีกที
เเล้วเป็นไงล่ะตอนนี้.....กับมานั่งปาดน้ำตา

[lookgaow]

ไ ม่ มี คำ พู ด ใ ด
สามารถอธิบายความรู้สึกผิด...ที่ใจนี้
ล้านคำขอโทษ...ไม่อาจลบล้างความโกรธที่เธอมี
รับรู้และสำนึกตัวดี...ก้มหน้าใช้หนี้แห่งกรรม

หัวใจไม่ได้แข็งแรง
ถูกความเหงาทิ่มแทง...แกล้งซ้ำ
นี่ใช่ไหม...ผลร้ายแห่งการกระทำ
ที่มันคอยตอกย้ำ...ให้จดจำเรื่อยมา

ฉั น ผิ ด เ อ ง
ที่ข่มเหงหัวใจเธอ...มานานช้า
ผลสุดท้ายผลกรรมที่ทำไว้...ได้กลับมา
เธอสอนให้รู้ว่า...การเสียน้ำตา
" มั น เ จ็ บ เ พี ย ง ใ ด "

[lookgaow]

กี่ ล้ า น คำ ข อ โ ท ษ
ไม่อาจลบล้างความโกรธ... ที่เกิดจากคนคนนี้
ไม่อภัยให้กัน...ยืดอกรับมันเพราะเข้าใจดี
สิ่งที่ฉันทำไว้ในวันนี้...คงไม่มีอะไรทดแทน

อยากเช็ดน้ำตา...ที่พร่างพรู
อยากใช้ชีวิตอยู่...ภายใต้อ้อมแขน
อยากย้อนกลับไป...ในวันที่เราใช้คำว่า แ ฟ น
คนรักที่สุดหวงแหน...ไม่มีสิ่งใดสามารถทดแทนเมื่อขาดไป

ถ้ า เ ร า ก ลั บ ม า รั ก กั น
ไม่รู้ว่าคนบนท้องฟ้านั่น...จะกีดกันเราไหม
เรื่องอัศจรรย์มีจริงหรือเปล่า...คาดเดากันไป
แต่ ! สิ่งหนึ่งที่อยู่เสมอในหัวใจ คือ เ ธ อ