ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[No AlonE]

ไม่ต้องบอกว่ารัก..หากเป็นเพียงความเหงา
จะรู้ไหม ใครคนนึงกำลังเศร้าแค่ไหน ?
ต้องทำตัวปกติ..เพื่อปกปิดความใน
กลัวว่าคำถามที่เอ่ยไป..เธอจะไม่ตอบความจิง !!??~

[Zhyphires]

น้ำตาตกเมื่อไม่เจอเธอไกลห่าง
ช่างอ้างว่างเมื่อไม่พบเธอหน่ายหนี
แสนว้าเหว่เมื่อพบเธอคนดี
ได้แต่เก็บความเจ็บที่เธอจากไป...

แต่เธอคงไม่อาจได้รับรู้
เพราะไม่อยู่ให้บอกแถลงไข
คงเริงร่าร่ำร้องกับรักใหม่
ปล่อยหัวใจของฉันให้ตายลง..

[/size][/color]

[ฌลา]

เมื่อเธอบอกลา..
เคยคิดว่า...จะทนไหว
เพื่ออนาคตเธอ..เคยคิดเสมอว่าไม่เป็นไร
จนเมื่อเธอลาไกล...จึงเข้าใจตัวเอง

หัวใจร้าวราน
ยิ่งคิดถึงวันวาน...ใจมันเคว้ง
เจ็บร้าวข้างในใจ...จนเสียงร่ำไห้บรรเลง
กอดเข่าตัวเอง...อยู่กับความวังเวงเดียวดาย

อยากรั้งเธอกลับมา
แต่เธอก็ไกลเกินกว่า....จะกลับมาได้
จึงต้องอยู่กับน้ำตา...และความเหว่ว้าเรื่อยไป
สมน้ำหน้าหัวใจ...ที่ต้องแตกสลายลำพัง..

[ดิษฐา]

เธอจะรับรู้..อะไร
กับความเจ็บที่ทิ้งไว้ ในใจดวงนี้
บาดลึกทิ่มแทง เจ็บช้ำสิ้นดี
ทรมานจนไม่รู้จะบรรยายยังไงดี...ว่าเจ็บเพียงใด

แต่ไม่ต้องสนใจก็ดี
ให้ใจเจ็บมาก มากอย่างนี้..จะได้หัดจำไว้
เตือนตัวเอง เป็นไงล่ะ..ไปหวังมอบหัวใจ
แล้วสุดท้ายสิ่งที่เธอให้ไว้..คุ้มไหม..คิดเอา

[bourana]

ความเจ็บมันบาดลึกลงไปในหัวใจ
เธอรู้บ้างไหม?..ความรู้สึกนี้
ภาพเขามันบันทอนให้ปวดร้าวขึ้นทุกที
ไม่รู้หัวใจดวงนี้จะทนรับได้นานเท่าไร

ไม่อยากเห็น..แต่ก็ยังต้องทนเห็น
มันยากเย็นกับการยอมรับได้
ไม่อยากเจ็บ..แต่ก็เจ็บ..เพราะไม่อาจจะตัดใจ
เจ็บเพียงใด..เธอรู้บ้างไหม?..ถ้าลืมความรักเธอลงได้..อาจจะดี

[[Pink Carnation*]]

สะกดเป็นหรือเปล่า ?
คำว่ารักกับคำว่าเหงาต่างกันรู้ไหม
เลิกบั่นทอนกันที ฉันสงสารหัวใจ
ถ้าเธออยากจะไปก็ไปไม่ต้องทน

หรือถ้าเธออยากจะอยู่ต่อ
ก็ลองเอ่ยมาอย่ารอรีได้ไหม ?
ที่เธอบอกกันว่ารัก รักของเธอมันสะกดยังไง ?
เป็น รอเรือ ไม้หันอากาศ กอไก่ เหมือนกันไหมเธอ ?

หรือเธอสะกดเป็นแค่คำว่าเหงา
ทำไมความรักของเรามันเศร้า...ขนาดนี้
ตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอรู้หรือเปล่าคนดี
ว่าความรักของเรานี้ มันมีแต่เหงาใจ !!

[ปาระ]

วันร้างราโรยร่วงรักรานร้าว
ดั่งสองเราร้างรารักสมัครมสมาน
น้ำตาตกจุกอกทรมาน
น่าสงสารตัวเองแสนสิ้นดี

นั่งฟูมฟายฟกช้ำระกำเศร้า
อันตัวเราเศร้าหมองหมองศักดิ์ศรี
หัวเข่าเช็ดน้ำตาบ้าเหลือดี
โอ้ชีวีแทบดับแดดิ้นตาย

 

[╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз]

เจ็บเพียงใดใครเล่าจะรับรู้

ที่เป็นอยู่ก็คือใจแตกสลาย

ด้วยน้ำมือของคนที่รักเสื่อมคลาย

เจ็บเจียนตายแทบกระอักเพราะรักลา

แต่เธอคงไม่รับรู้ไม่เห็นสน

เพราะเป็นคนหัวใจยักษ์รักหนักหนา

ไม่เป็นไรฉันเข้าใจเธอแก้วตา

ธรรมดาคนใจง่ายเขามักทำ

[น้ำหวาน]

คนอย่างเธอไม่เคยรู้จักพอ
และคนอย่างฉันก็ไม่อาจร้องขอให้เธอมาสงสาร
เจ็บวันนี้ดี...ดีกว่าต้องทนทรมาน
ไม่ต้องการให้เธอมาเห็นใจ

ยังไงวันนี้ก็ต้องจบ
แม้จะพบกับความเจ็บสักเเค่ไหน
ฉันก็ยินดีที่จะบอกลาเเล้วเดินจากไป
เพราะฉันไม่ต้องการเป็นตัวเลือกของเธอ

เจ็บเพียงใดรู้บ้างไหม

[No AlonE]

เธอให้รอ....โอเค....ฉันก็รอ
เธองอนง้อ...ฉันง้อ....ตามโหยหา
เธอบอกเหนื่อย....อยากเที่ยว....ตามคำจา
เธอไม่มา....ฉันเดี่ยว....และเดียวดาย

เคยคิดไหม....ฉันเจ็บ....สักเพียงใด
ไม่ใส่ใจ....ไม่อยาก....จะมาหา
มีแต่ฉัน....ที่เฝ้า....การกลับมา
เธอไม่มา....ฉันรอ....อย่างร้าวราน

คงใช่สิ....เธอนั้น....เจ็บอะไร
ให้รอไป....ให้หวัง....บ้านักหนา
ฉันก็โง่....งมงาย....ไร้ราคา
เธอจะมา....เมื่อไร....ไม่รู้เลย

ฉันคงเป็น...ตุ๊กตา...ที่เดินได้
ไม่มีใจ....ไร้รู้สึก....ชาเสมอ
เธอถึงได้....ทำกับฉัน....อย่างที่เคย
ไม่นึกเลย....ว่าจะตาย....ทั้งหายใจ !!!

[bourana]

เธอเองก็คงเคยรักใครสักคน
ที่ไม่มีหนทางจะได้เป็นคนของหัวใจ
เธอก็คงพอเข้าใจความรู้สึกของฉันตอนนี้ใช่ไหม
ว่ารู้สึกอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องของเรา

มันมีความรู้สึกสับสน
ที่ระคนไปด้วยความเศร้า
แฝงไว้อยู่ในความเหงา
และก็คลุกเคล้ากับน้ำตา

ยังไม่รู้จะทำอย่างไร
ที่จะตัดตัวเองออกไปจากความเหว่ว้า
ยังไม่สามารถหยุดความปรารถนา
ที่เป็นที่มา..ของน้ำตาที่รดใจ

ความรัก..ไม่สามารถบังคับ
แม้จะยอมรับ..และเข้าใจได้
แต่ก็ยากเหลือเกินในการที่จะทำใจ
เธอเข้าใจฉันใช่ไหม..ในสิ่งที่ฉันเป็น

[นักกวี...พเนจร~]

                 
                เธอเคยรับรู้บ้างไหม  ว่าคน คนนี้ เจ็บไหม?
                      ถ้าเธอจะ ตบ ตีชั้น  ไม่ว่ากี่ที ก็ไม่เจ็บ
                     แต่ในสิ่งทีเธอ ได้พูดกับชั้น ในตอนนี้
             เธอรู้ไหมว่าชั้น เจ็บเพียงไหน เมื่อคำ ๆ นี้ หลุดออกมา
                     เจ็บปวดเสมอ เมื่อเธอกับเขาลงเอยกัน
                     อยากจะนอนร้องไห้ อยู่อย่างนั่น
                     ไม่อยากลุกขึ้นมา ยิ้มสู้ความจริง
                             
                            ....."เราเลิกกัน".....                                                                           นักกวี...พเนจร !! มาร์ช เอง สู้ ๆ ^^

[ดินแล้งหมดแรงใจ]

เจ็บโว้ย
อยากโวยวายพร่ำเพร้อเธอรู้ไหม
เจ็บลึกๆถึงใจ
ไปคบกับมันตอนไหนบอกที

ไหนสัญญาว่าจะรักปักดวงจิตร
ทั้งชีวิตไม่มีใครนอกจากพี่
แต่วันนี้เธอควงเขาเอางัยดี
พอเถอะถ้าตอนนี้จะมาแก้ตัว

ไม่ทันแล้วนารีของพี่จ๋า
กลับไปหาซบหลังมันอย่าหันหัว
ไม่ต้องมาแลหาให้เห็นตัว
พี่มันชั่ว อย่ามัวหา อาวรเลย

[/color]

[ไพลิน]

สำหรับเธอคงไม่เหงาใช่ไหม
ถึงแม้ฉันไม่ได้อยู่ตรงนี้
เพราะฉันไม่เคยมี
คุณค่าอะไรกับเธอสักนิดหนึ่งที่ในหัวใจ

สำหรับฉันคงคิดถึงเธอทุกวัน
เพราะเธอมีค่าสำหรับฉันตั้งเท่าไหร่
แต่ถึงเธอจะไม่คิดถึงกันก็ไม่เป็นไร
ก็แล้วแต่หัวใจของเธอ