ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สารพัด*เพี้ยน]

อยากยืน~อยู่ในทุ่งกว้าง
และตากไอน้ำค้าง...ให้เปียกหนาว~
อยากยืนอยู่ใต้สายตา....แห่งดวงดาว
จนรุ่งขึ้น....ที่ฟ้าพราว~เริ่มจากลา





เผื่อจะรู้สึกดีขึ้นบ้าง...
ความอ้างว้างในใจ...คงรินพร่า
พร้อมน้ำค้าง......ที่ล้างใจ~แทนน้ำตา
และลมหนาวพัดพา.....แทนหนาวใจ






ทุกคืนวันที่ฉันเหมือนเข้มแข็ง
ที่แท้ไร้ซึ่งแรง....เคยรู้ไหม?
ขาดไออุ่น....ตั้งแต่ที่~ไม่มีใคร
เพราะหัวใจ...ด้านชา...."วันไร้เธอ"

[ดิษฐา]

อยู่เพียงลำพัง
มีชีวิตเงียบงัน จากนี้
ชีวิตไร้เธอ..เหน็บหนาวทุกที
ฟ้าฝน ยังคอยตอกย้ำชีวี ทุกครา

ไร้เธอ..เหมือนไร้ใจ
มีชีวิตอยู่ได้..แต่เหว่ว้า
ร่างกายไร้เรี่ยวแรง เกินเยี่ยวยา
แม้รักษาทั้งน้ำตา ยังโรยแรง

[ดาวระดา]

เมื่อหัวใจไกลแจวพร้อมแววจบ
ฉันสู้รบราร้อยกับหงอยเหงา
ทุ่งหญ้ากว้างดูขวางบังเงื้อมเงา
ยามขาดเขาเย้าหยอกมันชอกช้ำ

เคยมองฟ้าฝ่าเมฆฝนก็ทนฝืน
บอกชมชื่นแช่มช้อยเมื่อคล้อยต่ำ
ทุกสิ่งสรรพขับบันเทิงเริงระบำ
รินร้อยร่ำฉ่ำหวานนับนานวัน

แต่ชะตาพาเธอนั้นไกลห่าง
ทิ้งใจจางบางเปราะแล้วเหาะหัน
เมื่อไร้เธอร่วมเรียงสิ้นเสียงพลัน
ความโศกศัลย์จาบัลย์เสริมได้เพิ่มมาฯ

[bourana]

ไร้รัก..ไร้เยื่อใย..ไร้ความหวัง
ไร้พลัง..จะสู้ต่อ..อย่างไรไหว
ไร้เธอ..เหมือนไร้..กำลังใจ
แล้วจะอยู่..อย่างไร..เพียงลำพัง

คงเหงา..อ้างว้าง..อยู่เสมอ
ไร้เธอ..ไร้แล้ว..ซึ่งความหวัง
จะก้าวเดิน..ต่อไป..ไร้พลัง
ได้แต่นั่ง..โหยหา..น้ำตานอง

[สารพัด*เพี้ยน]

"รักคุณ"
คำนี้อบอุ่นแม้คว้างเคว้ง
เพราะอาจพูดได้แค่กับตัวเอง
พร้อมกับการร่ายเพลง"แห่งน้ำตา"

ก็ยัง"รักคุณ"ไม่เปลี่ยนแปลง
ความรู้สึกอาจกลั่นแกล้งให้หม่นล้า
คุณก็ยังครองความคิดถึงมากมาย....ตลอดเวลา
และเป็นสิ่งเดียวที่ชีวิตเหว่ว้า....
กล่าวถึงด้วยน้ำตาได้งดงาม

[สายใย]

ไร้เธอแล้ว แววใส ใกล้หยดหยาด
ดังภาพวาด พลาดหล่น บนฝุ่นผง
เขียนบทกล่อนว่อนลบจบไม่ลง
เคืองวรรคส่งลงท้าย...ร้ายทุกคำ       

ยามมีเธอเผลอใจให้เธอหมด
จึงรันทดรสให้ไม่อิ่มหนำ
ระเริงหลงคงเร้นเป็นประจำ

กี่โศกซ้ำกระหน่ำใจ....เพราะไร้เธอ