ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

เป็นเพียงบทละครแห่งชึวิต
ใยยึดติดกับมันจนหวั่นไหว
ทุกบทบาทหน้าที่ดำเนินไป
เหมือนจำใจจำเป็นเล่นละคร

ใส่หน้ากากหลากสีทั้งดีชั่ว
ไม่เกรงกลัวเวรกรรมคอยตามหลอน
ยึดกิเลสตัณหาเป็นอาภรณ์
ทุกบทตอนเร่งเร้าให้ก้าวไป

ทั้งสุขทุกข์รุกไล่ไม่หยุดนิ่ง
ด้วยความจริงความฝันอันมอดไหม้
บทละครแห่งชีวิตที่เป็นไป
จะจบลงอย่างไรไม่รู้เลย

..........................................

บทละครแห่งชีวิตที่เดียวดาย
คงถึงบทสุดท้ายที่เชิงตะกอน

[เพรางาย]

เมื่อละครเปิดฉาก
สวมหน้ากากทำหน้าที่
หน้ากากยิ้มก็ยินดี
หน้ากากโศกก็สุดทุกข์

มีบทกำหนดให้
รับเล่นไปให้โลกสนุก
ยืนวิ่งล้มหรือลุก
เหมือนโยงสายด้ายบังคับ

ยึดมั่นอันใดได้
ไม่ทันไรก็เปลี่ยนปรับ
หลงกลวนเวียนนับ
ยากผ่านล่วงหน่วงชีวัน

 

[Dreamer]

เมื่อไรที่เรายังมีความฝัน เมื่อนั้นเราก็ยังมีความหวัง ตราบใดที่เรามีความเชื่อและศรัทธา ความฝันของเราก็จะเป็นจริง