เสี่ยท่านทุ่มมาลัยบวกไปหนึ่ง
เพราะสุดซึ้งกรองกานท์ที่ขานไข
สู้อุตสาห์ดั้นด้นหนทางไกล
ระหว่างไทย-มาเลย์ทุ่มเทจริง
น้องเย้าหยอกดอกหนาพี่ยาเอ๋ย
ก็ชมเชยฝากไว้จากใจหญิง
รอโอกาส..ตักตวงจะช่วงชิง
กลเม็ดเพราะพริ้งทุกสิ่งอัน......(เพลงผ้า)..
แม่สาวน้อย...ร้อยเก่ง...นามเพลงผ้า
ดอดเข้ามา...ว่าหยอก...บอกไม่พรั่น
อันกลเม็ด...เด็ดนานา...สารพัน
ในสักวัน...นั้นหนา...จะมาชิง
***จึงบอกว่า***
เพลงเอ๋ยเพลงผ้า
อันพี่ยา....ว่าไป...ใช่เก่งยิ่ง
เรื่องกานท์กลอน...ตอนนี้...พี่ท้อจริง
หัวไม่วิ่ง...นิ่งหยุด...ดุจไม่เป็น
ด้วยแรมร้าง...ห่างนาน...การแต่งกลอน
แต่ละตอน...อ่อนใจ...ให้ยากเข็ญ
กว่าจะจบ...ครบบท...เช้าจรดเพล
จนยันเย็น...เข็ญไม่จบ...ครบกลอนเอย....
แบบว่า หนิมจับ อะนะ อิอิอิ
ด้วยฝีมือ เก่งกาจ แม้ขาดซ้อม
กลิ่นคําหอม ก็เกิด อย่างเปิดเผย
ร่ายสักบท เป็นทุน ก็คุ้นเคย
ดั่งพี่เอ่ยอ้างสอน แต่ก่อนมา
ข่าวเข้าหู พี่จรรโลง โคลงอังกฤต
จนพิชิต สมใจ ในปรารถนา
แล้วบทกลอน กล่อมเห่ ทั้งเสภา
ยากเกินกว่า มือพี่ จักมีฤๅ
..(เพลงผ้า)..
ป.ล ตายแระพี่แจ็ค เจ้าของกระทู้เค้าจะว่าเรามะเนี๊ย
มาต่อกันที่กระทู้เค้าเฉยเลย...แต่เค้าว่าเจ้าของกระทู้ใจดีนี่..อิอิ
