...หัวใจ...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 พฤศจิกายน 2024, 04:20:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ...หัวใจ...  (อ่าน 2524 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
15 มีนาคม 2009, 09:45:PM
ท้องฟ้าสีชมพู
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 28
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 280


~สร้างแรงใจ เพื่อก้าวเดิน~


« เมื่อ: 15 มีนาคม 2009, 09:45:PM »
ชุมชนชุมชน

ทำไมถึง ควบคุมไม่ได้ ล่ะหัวใจ
คอยหวั่นไหว และเจ็บปวด ทำไมหรือ
เคยเข้มแข็ง แข็งเเกร่ง แรงเหลือเฟือ
วันนี้เหตุ ใดเหลือ แค่น้ำตา
ทำไมถึง คงเหลือแต่ ความชอกช้ำ
เมื่อคนนั้น จากไป ทำใจหาย
ทำไมแค่ คนคนหนึ่ง ออกห่างกาย
ก็ปวดใจ เหมือนจะตาย ได้ล่ะเรา
ที่ไม่เคย หวั่นไหว ต่อความเหงา
ทำไมเรา ตอนนี้ เคว้งคว้างเล่า
แรงที่เคย ใช้ต้าน ทุกข์บรรเทา
ตอนนี้แรง เหล่านั้น อยู่ที่ใด
หรือว่าได้ ห่างไกล หายไปแล้ว
หายไปพร้อม การคลาดแคล้ว ของใครเขา
ใครคนหนึ่ง ที่เคยอยู่ เคียงข้างเรา
หายไปพร้อม ความสุขใจ ที่เคยมี
ในวันนี้ ใยเหลือแต่ ความเงียบเหงา
ได้แต่นั่ง อยู่กับเงา ของความหลัง
ทำไมหัวใจ ไม่ยอม กลับคืนรัง
ดึงความสุข และความหวัง ให้กลับมา
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

~"ความบังเอิญ...ไม่มีจริงหรอก"~
~"ในการทำสิ่งที่พิเศษ...เพียงเชื่อว่ามันพิเศษก็เพียงพอแล้ว"~
16 มีนาคม 2009, 02:11:AM
สุวรรณ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 565
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,487


หวังทุกชีวิต สถิตไว้แต่สิ่งดี


« ตอบ #1 เมื่อ: 16 มีนาคม 2009, 02:11:AM »
ชุมชนชุมชน

หลงลมใดหอบฝนจากฟากฟ้า
กระหน่ำมาสู่ภพบรรจบชั้น (ดิน)
หลงลมใดหอบรักจากชีวัน
กระหน่ำขวัญจนขวัญกระเจิงกระจาย

ฤา...ลมฝนหลงฟ้าคราคิมหันต์
พาใจคนหลงวัน   ฤา...ไฉน
ก่อนสองเรามั่นรักภักดิ์ดวงใจ
ยามนี้เธอห่างหายไม่เหมือนเคย

ใจดวงนี้ร้องไห้กลางสายฝน
หวังชะล้างความหม่น  โอ้ใจเอ๋ย
เธอหายไปไม่เหลียวแลกันอีกเลย
ทิ้งคนที่เธอเคยบอกรักกัน


ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
16 มีนาคม 2009, 07:03:AM
สุวรรณ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 565
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,487


หวังทุกชีวิต สถิตไว้แต่สิ่งดี


« ตอบ #2 เมื่อ: 16 มีนาคม 2009, 07:03:AM »
ชุมชนชุมชน

หลงลมใดหอบฝนจากฟากฟ้า
กระหน่ำมาสู่ภพบรรจบชั้น (ดิน)
หลงลมใดหอบรักจากชีวัน
กระหน่ำขวัญจนขวัญกระเจิงกระจาย

ฤา...ลมฝนหลงฟ้าคราคิมหันต์
พาใจคนหลงวัน   ฤา...ไฉน
ก่อนสองเรามั่นรักภักดิ์ดวงใจ
ยามนี้เธอห่างหายไม่เหมือนเคย

ใจดวงนี้ร้องไห้กลางสายฝน
หวังชะล้างความหม่น  โอ้ใจเอ๋ย
เธอหายไปไม่เหลียวแลกันอีกเลย
ทิ้งคนที่เธอเคยบอกรักกัน


โอ้อกเอ๋ย...คนเคยเคียง...กลับเลี่ยงลบ
ไม่ได้พบ...สบหน้า...แทบอาสัญ
จากหน้าฝน...จนมา...คราเหมันต์
เหลือเพียงฉัน...ฝันค้าง...อย่างวังเวง.....

ขอมาเติมให้ครบสามฤดูนะจ้ะ....

หลงลมใดหอบฝนจากฟากฟ้า
กระหน่ำมาสู่ภพบรรจบชั้น (ดิน)
หลงลมใดหอบรักจากชีวัน
กระหน่ำขวัญจนขวัญกระเจิงกระจาย

ฤา...ลมฝนหลงฟ้าคราคิมหันต์
พาใจคนหลงวัน   ฤา...ไฉน
ก่อนสองเรามั่นรักภักดิ์ดวงใจ
ยามนี้เธอห่างหายไม่เหมือนเคย

ใจดวงนี้ร้องไห้กลางสายฝน
หวังชะล้างความหม่น  โอ้ใจเอ๋ย
เธอหายไปไม่เหลียวแลกันอีกเลย
ทิ้งคนที่เธอเคยบอกรักกัน

โอ้อกเอ๋ย...คนเคยเคียง...กลับเลี่ยงลบ
ไม่ได้พบ...สบหน้า...แทบอาสัญ
จากหน้าฝน...จนมา...คราเหมันต์
เหลือเพียงฉัน...ฝันค้าง...อย่างวังเวง.....

จึงจบเห่รักเร่ร้างลาหนี
หนึ่งปีที่วิคตอเรียใจโหลงเหลง
จากคิมหันต์ จนเหมันต์ ใจวังเวง
ต้องค้างเต้งฝันจางรักลาไกล

ขอเติมต่อจนจบเห่นะคะ ยิ้มหน้าใส
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s