คนเคยใกล้ในวันลา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 พฤศจิกายน 2024, 02:27:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: คนเคยใกล้ในวันลา  (อ่าน 2762 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
27 มกราคม 2009, 05:28:PM
ดวงไฟ
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 137
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 578


Nonglek


« เมื่อ: 27 มกราคม 2009, 05:28:PM »
ชุมชนชุมชน

เคยกล่าวเล่นเช่นยอว่าล้อเถียง
เคยได้ยินสำเนียงขับขานขา
เคยแนบชิดสนิทใกล้ไม่ห่างตา
เคยเห็นกันเหมือนว่าไม่ต่างไป

กับสิ่งที่มีอยู่ให้รู้เห็น
ก็เหมือนไม่จำเป็นสักแค่ไหน
เพราะพบกันวันเล่าสักเท่าใด
เห็นกันได้ใกล้ ๆ ไม่หวั่นเกรง

มาวันนี้ความเหงาเข้าเร้ารุม
ความสับสนปนสุมกันข่มเหง
ไม่มีคนเคยแนบแอบวังเวง
เหลือเพียงเสียงตัวเองสะอื้นครวญ

ดูลมลอกบอกว่าจักลาแล้ว
เหมือนเสียงแว่วผ่านโชยให้โหยหวน
หาสิ่งใดไหนเล่ามิเย้ายวน
ดั่งว่าโลกแปรปรวนตอนด่วนลา

ต่อแต่นี้มีใครให้ใกล้ชิด
ก็ไม่แนบสนิทจนหรรษา
หวั่นหนทางกลางใจพาไกลตา
ประเดี๋ยวจะพบว่าต้องจากกัน

ไม่อาจชิดใครเหมือนคอยเตือนไว้
กลัวจะลาจากไปดั่งเช่นนั้น
ไม่กล้ารับใครใกล้หัวใจกัน
หวั่นเดี๋ยวลาจากฉันอย่างเยี่ยงเจอ
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ เหลือก็แต่เงื่อน "ผูกพัน"
27 มกราคม 2009, 07:43:PM
สารพัด*เพี้ยน
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 165
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 734


+-:ดนตรีกวีศิลป์:-+


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 27 มกราคม 2009, 07:43:PM »
ชุมชนชุมชน

รักคิดถึงห่วงหา
เอ่ยวาจาแสนหวาน
วันนี้ทิ้งไปร้าวราน
ขับขานเพลงรักต่อได้อย่างไร

ไม่พูดว่ารักจะดีกว่าไหม
จะพูดทำไมให้เจ็บช้ำ
เหมือนเหมือนยิ่งตรอกยิ่งย้ำ
จดจำมิเคยลืมเลือน

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

::The liverpool FC::

"You will never walk alone"

*+The Kop "Am"+*
27 มกราคม 2009, 07:48:PM
เปลวเทียนเปลี่ยนสี
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 64
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 545


เทียนน้อยด้อยแสง


« ตอบ #2 เมื่อ: 27 มกราคม 2009, 07:48:PM »
ชุมชนชุมชน



คนเคยใกล้....แต่เหตุใด....ใช้คำลา
หยดน้ำตา...พลันไหลบ่า...วันลาห่าง
คนเคยชิด...สนิทรัก...มาหักทาง
ฟ้าแสนกว้าง...ใจฉันคว้าง...ขวางอย่างไร

คนเคยใกล้...มาไร้ใจ...ในวันจาก
เคยรักมาก...ปราศจาก...พรากกันไกล
คนเคยดี...เจอวันนี้...ไม่อาจไหว
ดีอย่างไร...ในเมื่อใจ...ได้ร้าวราน

คนเคยใกล้...ไกลลาร้าง...จางนานเนิ่น
แต่หัวใจ....ฉันเผชิญ....เกินผันผ่าน
ทุกวันคืน...ทนกล้ำกลืน...ขมขื่นกาล
ห้วงราตรี...ที่ยาวนาน...ทรมานใจ

คนเคยใกล้....ไกลเท่าใด...ไม่อาจเห็น
ให้ทุกข์เข็ญ...ลำเค็ญหนัก...เพราะรักใช่ไหม
เพราะความรัก...ยังแน่นหนัก...มิจากไป
ยังคงมีรักในใจ...เฉกเช่นใน...วันใกล้ตา

คนเคยใกล้...คนฝังใจ...ไร้ทางลบ
แม้ประสบ....พบคนใหม่...ไร้ห่วงหา
ประตูใจ....ยังปิดตาย...หลายเพลา
คนเขาลา....นานหนักหนา...ลืมเสียที

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

วันเวลาที่เลยผ่าน............กับความหวานที่ยังคงอยู่
ในความรู้สึกที่ยังรับรู้........ยังคงบันทึกอยู่ในความทรงจำ
28 มกราคม 2009, 10:37:AM
ดวงไฟ
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 137
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 578


Nonglek


« ตอบ #3 เมื่อ: 28 มกราคม 2009, 10:37:AM »
ชุมชนชุมชน

มาจำพรากจากไปไม่ได้เห็น
ทุกเช้า-เย็นยังเฝ้ากับเงานี้
กับเงาความวิปโยคโศกสิ้นดี
ทุกวันคืน-เดือนปีมิลืมเลย

กี่นานนับกับวันที่ผันเปลี่ยน
กี่เรื่องราวหมุนเวียนช่วยเฉลย
ว่าคงไม่ได้พบประสบเคย
เธอไปแล้วจากเลยมิกลับคืน
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ เหลือก็แต่เงื่อน "ผูกพัน"
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s