......ได้อ่านนิยายของเพื่อนๆ...เลยมีความคิดอยากถ่ายทอดบางเรื่อง.ให้ได้อ่านกัน
......เรื่องนี้เป็นเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่ง......
......เริ่มต้นจากครอบครัวเล็กๆ...ที่มีปัญหาบางประการทำให้หัวหน้าครอบครัวทั้ง 2 คนต้องแยกกันไปคนละทางโดยทิ้งลูก น้อยวัย4 ขวบ และ7 เดือนไว้กับผู้เป็นพ่อ....พ่อผู้ที่ทำงานรับราชการเป็นตำรวจยศจ่าสิบตำรวจ...เงินเดือนอันน้อยนิดของพ่อแต่สามารถเลี้ยงดูลูกทั้งสองได้แบบสุขสบาย..มีงานพิเศษอะไร...รับจ้างอยู่เวรเฝ้าที่ไหน....ออกตั้งด่านตรวจที่ไหน พ่อไปทุกที่....แต่สิ่งที่พ่อทำก็ไม่เคยจะละเลยในเรื่องของการให้ความรักกับลูก..ลูกน้อยทั้งสองมีคนเลี้ยงคอยดูแลการกินอยู่ไม่เคยอดอยาก แถมจะยังอยู่ดีกินดีมากกว่าเด็กในวัยเดียวกันด้วยซ้ำ
ทุกเช้าไม่วาพ่อจะไปทำงานที่ไหนก็ตามเมื่อลูกทั้งสองตื่นขึ้นมา ต้องพบได้คุยได้กอดผู้เป็นพ่อ..ที่จะมีของฝากของลูกที่รักทั้งสองเป็นขนม ช็อคโกแลต หรือของเล่นต่างๆ ทุกครั้ง...แม้บางครั้งมีงานสังสรรค์ในหมู่เพื่อนฝูง พ่อก็ไม่เคยลืมที่จะทำหน้าที่ของพ่อที่เคยทำเลย
วันหยุดที่พ่อได้อยู่บ้านลูกสาวคนโตจะได้ช่วยกันกับพ่อ ทำกับข้าว ช่วยกันเป็นช่างใหญ่ในบ้านซ่อมของใช้ต่างๆ ทำโต๊ะตู้ หรือแม้แต่ของเล่น โดยมีน้องสาวตัวน้อยนั่งอยู่ข้างๆ ตลอดเวลา
ดูๆ ไปแล้วก็ไม่น่าจะมีอะไรน่าสนใจนะ....แต่...เมื่อเวลาผ่านไปเด็กหญิงผู้พี่ต้องเข้าโรงเรียนอนุบาล ผู้เป็นแม่ที่แยกไปมีครอบครัวใหม่ มาหาลูกสาวของตนที่โรงเรียน แต่ก็มาได้แค่ช่วงตอนพักกลางวันเท่านั้น
สิ่งที่สร้างความแปลกใจให้กับลูกสาวก็คือ ทำไมแม่ของเธอถึงมีรอยบาดแผลหรือรอยเขียวตามตัวและใบหน้ามาด้วย....ใช่คะแม่ของเธอถูกซ้อมโดยสามีใหม่ของแม่ สาเหตุหรือคะก็เพราะหึง...และกลัวว่าแม่จะใจอ่อนกับลูกแล้วกลับมาคืนดีกับสามีเก่า และอีกสาเหตุนึงก็คือกลัวเอาเงินมาให้ลูกค่ะ
เด็กน้อยวัย 5 ขวบกว่าแต่ด้วยความที่พ่อปลูกฝังความเป็นผู้ใหญ่ให้โดยตลอด และต้องคอยดูแลน้องน้อยของเธอ ที่เธอรักมากที่สุด ทำให้เธอรับรู้ถึงความเจ็บปวดนั้นและยิ่งเมื่อของเธอมีลูกสาวคนใหม่ ความรู้สึกของเธอ ก็กลัวเหลือเกินที่จะไม่มีแม่มาสนใจอีกเพราะฉะนั้น สิ่งที่เธอยึดไว้กับตัวคือ พ่อ ผู้ซึ่งจะไม่มีทางเป็นของคนอื่นแน่นอน และน้องสาวที่ พร่ำแต่ตามติดและเรียกหาแต่พี่สาวอยู่ตลอดเวลา ทั้งสองไม่เคยห่างกันเลยกินนอนเล่นอยู่ด้วยกันตลอด จนเมื่อน้องสาวได้เข้าเรียนพี่สาวก็จะจูงมือน้องสาวเดินไปโรงเรียนและกลับจากโรงเรียน หรือแม้แต่ในเวลาพักกลางวันที่เด็กเล็กต้องนอน พี่สาวก็จะต้องไปอยู่ ข้างๆเพื่อที่น้องสาวจะยอมนอนหลับ
7 ขวบเป็นช่วงเวลาที่ความทุกข์เริ่มเข้ามาเยือน เมื่อผู้เป็นพ่อแต่งงานใหม่อีกครั้งเพียง 1 ปีถัดไป สมาชิกใหม่ก็เกิดขึ้น ที่สำคัญเป็นเด็กผู้ชายแถมมาทีเดียว 2 คน พ่อผู้ที่ไฝ่ฝันอยากมีลูกชายมาก ที่สุดก็สมหวัง แต่ในความคิดของเด็กหญิงทั้งสอง
พ่อและแม่เหมือนไม่ใช่ของตนอีกต่อไป ทั้งสองกลายเป็นส่วนเกินของทั้งสองครอบครัว เพราะฉะนั้นคงไม่มีใครที่จะรักกันได้มากเท่ากับ 2 คนพี่น้องที่ต้องอยู่ตรงกลางระหว่าง 2 ครอบครัว แต่ในความขาดนั้นสิ่งที่มีอยุ่ก็คือ พี่สาวทั้งสอง รักน้องๆที่เกิดมาที่หลังมากๆ นั้นอาจเป็นเพราะพ่อ ผู้ที่บอกด้วยการกระทำอยู่เสมอว่าไม่มีใครรักเราเท่าพี่น้องของเราเอง
......เวลา ผ่านไป สาวน้อยวัย 15 ปี กับน้องสาว วัย12 ปี ถูกส่งไปอยู่กับญาติที่ต่างจังหวัดที่ ซึ่งผู้เป็นพ่อเข้าใจว่าเป็นหนทางที่ลูกจะมีอนาคตที่ดี.......
แต่.......สิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปกับ 2 คน พี่น้องมันไม่ต่างอะไรกันเลยกับนรก...ใช่ค่ะ..นรก... ต้องใช้คำๆนี้จริงๆ......นรกที่ผู้เป็นลูกทั้งสองต้องยอมโดยไม่สามารถเอ่ยปากบอกกับผู้เป็นพ่อได้เลย
....................................T-T..........................โปรดติดตามตอนต่อไป.....
