ฝนหลงมาคราหนาวราวผกผัน
ฤๅอาถรรพ์ดินฟ้าน่าสงสัย
วิกฤตโลกโศกจิตมากพิษภัย
บอกความนัยเหตุผลคนหลงทาง
จากชุ่มชื้นแปรไปกลายร้อนจัด
สารพัดมลภัยใครสะสาง
ช่วยกันฟื้นปฐพีมิละวาง
โลกมิร้างสร้างสรรค์ปันน้ำใจ
จากโลกสวยธรรมชาติสะอาดยิ่ง
น้ำใสจริงสายลมพรมอ่อนไหว
ป่าไม้เขียวสดชื่นร่มรื่นใบ
ดั่งเงาใจร่มรักที่พักพิง
ฟ้าจะสวยน้ำจะใสดินชุ่มฉ่ำ
เมตตาธรรมค้ำโลกโศกไม่สิง
รักษ์ผืนป่าน้ำไหลไออุ่นอิง
รักทุกสิ่งรักแท้และซื่อตรง
ฝนหลงฟ้าพาเหงาหนาวจับจิต
หากชีวิตดังดินฟ้าคราใหลหลง
ใจรักซื่อแปรผันหรือมั่นคง
ยังพะวงหวั่นไหวยามไกลตา
ฝากลมหวนป่วนปั่นวันฝนหลง
พัดย้อนตรงสวนทางไปไกลทิศา
หนาวเย็นนักรักเอ๋ยโปรดนำพา
หัวใจข้าหลงรักสุดหักใจ