ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีพเนจร]

เพียง...สักครั้ง
หากเธอยังมีรัก...ให้กันอยู่
ยังคงมีภาพเธอ...คอยย้อนดู
พร้อมรับรู้รับฟัง...เรื่องราว

เพียง...สักครั้ง
หากคิดรั้งหัวใจ...เหมือนก่อนเก่า
ยังคงมีความฝัน...ของสองเรา
ไม่อยากเหงาตรงนี้...เพียงลำพัง

เพียง...สักครั้ง
เพราะฉันยังมีรักให้...คราก่อนหลัง
ความรักที่มียังโหม...โถมประดัง
และยังหวังว่าเธอ...จะย้อนมา

เพียง...สักครั้ง
เรื่องความหลังทิ้งไป...ได้ไหมหนา
เพียงสักครั้งเถอะนะ...คิดว่าเมตตา
เพราะใจฉันเพรียกหาเธอ...ทุกนาที

[เพลงผ้า]

เพียงสักครั้ง ฟังถ้อย ร้อยภาษา
จํานรรจา บทกลอน ย้อนความหมาย
ผู้มอบรัก ภักดี วจีชาย
เขียนบรรยาย ความเหงา ที่เร้ารุม

จึงขยับ ปรับแขน สู่แป้นพิมพ์
มอบรอยยิ้ม จากใจ ไปกองสุม
ไล่ความเหงา เศร้าฤดี ที่ชุกชุม
แล้วลืมเรื่อง กลัดกลุ้ม เถอะคนดี

หากมีรัก รักไป อย่าให้พร่อง
หมั่นสนอง สัตย์ซื่อ คือวิถี
อย่าเอนขวา มาซ้าย หลายนารี
เพียงเท่านี้ รักยาก จะจากจร

(เอ..แต่เท่าที่เห็นน้องทีก้อมั่นคงนี่นา )

[กวีพเนจร]

เพียงสักครั้งรั้งใจไว้ที่เธอ
จะไม่เผลอมองใครในที่ไหน
เพียงสักครั้งหากเธอนั้นเข้าใจ
จะยกให้ทั้งใจไว้ที่เธอ

เพียงสักครั้งขอเธอมองนัยตา
จะรู้ว่ามั่นคงไม่พลั้งเผลอ
เพียงสักครั้งที่ฉันฝันละเมอ
เพียงอยากเจอหน้าเจ้าเฝ้าเคลียคลอ

[ป้ากันนา]

       

  เพียงสักครั้ง..............
หากพลั้งพลาดสักครั้งยังอภัย
รักเธอมากเกินกล่าวคำขานไข
ด้วยดวงใจรักแท้แน่นิรันดร์

[สุภาพบุรุษทรชน]

...เพียงสักครั้งตอนแรกแปลกยิ่งนัก
...อยากรู้จักอยากรู้ใจได้ร่วมฝัน
...เพียงครั้งแรกแปลกนักอยากผูกพัน
...อยากเจอกันสักครั้งก็ยังดี.

. ...................

[กวีพเนจร]

เพียงสักครั้งหากเจ้าเล่าเห็นใจ
เพียงยิ้มให้สักนิดคิดไปฝัน
เพียงสักครั้งรั้งใจไว้ด้วยกัน
เพียงวันนั้นสองเราอิ่มอุรา

เพียงสักครั้งร่วมฝันฉันและเธอ
เพียงจบเจอกันในฝันเท่านั้นหนา
เพียงแค่เราหลับฝันร่วมนิทรา
เพียงเจอหน้าพี่ก็สุขสุดหัวใจ

ขอ...เพียงแค่โอกาสมาสักครั้ง
พี่...จะรั้งหัวใจไม่ไปไหน
รัก...เพียงเธอแน่แน่วไม่จากไป
เธอ...ของใจใช่ใครนั้นเพียงเธอ

[กวีพเนจร]

ไม่จำเป็นต้องสวย...เลิศเลอ
เพียงเธอคนเดียว...เท่านั้น
ไม่จำเป็นต้องแต่งหน้า...มาทุกวัน
แค่นี้นั้นเธอก็สวยกว่า...ใครๆ

ไม่จำเป็นต้องน่ารัก...อย่างคนอื่น
เพียงรอยยิ้มอันระรื่น...ชื่นหัวใจ
ไม่จำเป็นต้องทำตัว...สไตล์ไหน
เพียงเป็นตัวของตัวเธอไว้...เท่านั้นพอ

ไม่จำเป็นต้องบอกรัก...กันทุกวัน
เพียงใจเรามีกัน...ที่ร้องขอ
ไม่จำเป็นต้องคอยเฝ้า...เคล้าเคลียคลอ
เพียงรักกันก็พอ...ตลอดเวลา

เพียงแค่เธอคนเดียว...เท่านั้น
ที่ใจฝันมันเฝ้าเพ้อ...ละเมอหา
เพียงแค่เธอเป็นตัวเธอ...สุดมีค่า
เพียงแค่นี้แหละหนา...รักหมดใจ

[กวีพเนจร]

เพียงเธอเป็นเธอ...เพียงแค่นี้
แม้ไม่มีอะไร...มาเสริมเพิ่ม
ไม่ต้องใช้สิ่งใด...มาเพิ่มเติม
แค่เดิมๆก็น่ารัก...กว่าใครๆ

หน้าเธอสวย...กว่าดารา
แม้ดวงตาก็งาม...สุกสดใส
จมูกนิดปากหน่อย...สวยกว่าใคร
หุ่นไฉไลกว่านางฟ้า...แดนเทวา

แค่นี้แหล่ะนะ...สุดที่รัก
ก็จมปรักรักเธอ...ให้ฝันหา
แค่เป็นเธอๆเดิม...งามจับตา
แม้สิ่งของมีค่า...ไม่เท่าเธอ

[เพลงผ้า]

ก็เป็นได้ เท่านี้ จากที่เห็น
ไม่โดดเด่น เหมือนดาว ราวเวหา
ความเรืองรอง ไม่ผ่องพรรณ เหมือนจันทรา
อีกถ้อยคํา วาจา ก็ตรงๆ

นุ่งผ้าซิ่น กลิ่นสวน ไม่ชวนดอม
จะนํ้าปรุง นํ้าหอม ไม่ประสง
อยู่บ้านป่า เมืองดิน ถิ่นประมง
หาใช่หงส์ คู่ฟ้า จนน่ามอง
 

[กวีพเนจร]

เพียงแค่เธอเป็นเธอเพียงแค่นี้
ไม่ต้องมีสิ่งไรให้เสริมต่อ
เพียงแค่นี้ก็น่ารักมากเกินพอ
ไม่เคยขออะไรให้มากไป

นุ่งผ้าซิ่นกลิ่นชาวสวนล้วนงามเลิศ
ไม่ต้องใช้น้ำหอมกลิ่นประเสริฐมาจากไหน
แม้ไม่ผ่องเหมือนดาราบนฟ้าไกล
ก็ไม่ได้ลดความสวยที่เธอมี

เพียงแค่นี้มีแค่นี้ก็เด่นล้ำ
แม้ถ้อยคำเจ้าพูดตรงก็เข้าที่
เป็นชาวสวนชาวประมงก็โสภี
เพียงแค่นี้เจ้าก็สวยกว่าใครๆ

[กวีพเนจร]

ไม่จำเป็นต้องสวย...เลิศเลอ
เพียงเธอเป็นเธอแค่นี้...ก็สวยใส
ไม่ต้องเสริมเติมแต่งก็น่ารัก...กว่าใครๆ
แม้นางฟ้าสวรรค์ชั้นไหน...ไม่เทียมเธอ

ไม่จำเป็นต้องแต่งตัว...ด้วยผ้าชั้นดี
ผ้าซิ่นก็โสภี...อยู่เสมอ
ไม่ต้องแบรนด์เนม...ให้เลิศเลอ
แค่นี้เธอก็สวย...งามจับตา

ไม่จำเป็นต้องน้ำหอม...ราคาแพง
เพียงแค่แป้งปัดหน้า...ธรรมดา
กลิ่นแค่นี้ก็หอม...มากนักหนา
แม้นางฟ้าก็ไม่สู้...สาวบ้านนา