เจ็บแล้วจำ

เจ็บแสนไหนใช่ว่ารักษาได้
เจ็บตัวกายพร่ำพร่าได้หายหมอง
แต่เจ็บใจใช่ว่าจะหมายปอง
เจ็บคลอดคล้องลึกล้ำคล้ำหัวใจ

เจ็บแล้วจำนั่นแน่เป็นแค่คน
เจ็บแล้วทนคือควายที่ทักไถ
เจ็บแล้วรู้คือคนทั่วๆไป
เจ็บแล้วไปคือคนที่ท้อแท้

เจ็บสิ่งใดไหนเล่าเท่าเจ็บรัก
เจ็บอกหักได้รักได้พ่ายแพ้
ทุกๆคนเคยรักได้เพียงแค่
ขอได้แคร์เพียงเธอเสมอมา

มีบ้างไหมคำว่ามากกว่าเพื่อน
มีบ้างไหมความรักที่โหยหา
มีบ้างไหมอย่างคนอื่นเรื่อยๆมา
มีเวลาบ้างไหมถามใจเธอ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เจ็บแล้วจำ (อ่าน 2017 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้