เจ้าดวงตะวัน..
เคยรู้สึกน้อยใจพระจันทร์...บ้างไหม
รอบ ๆ กายเจ้าไม่เคยมีใคร
แต่พระจันทร์ทำไมรายล้อมด้วยหมู่ดาว
เจ้าต้องคอยส่องแสงอยู่ลำพัง
เคยรู้สึกว่าหมดพลัง...บ้างหรือเปล่า
แล้วอีกไหนจะแสงที่ส่องจากตัวเจ้า
ร้อนดั่งจุดไฟเผามอดไหม้เป็นเถ้าธุลี
แล้วเหตุใดเล่า...แสงของดวงจันทร์
กลับนุ่มนวลแบบนั้นได้...บนผืนฟ้าเดียวกันนี้
เจ้าเคยสงสัยบ้างหรือเปล่า...เจ้าดวงตะวันผู้แสนดี
ทำไมเจ้าต้องอยู่บนโลกใบนี้...เพียงลำพัง
ดวงตะวันอย่างฉันมิเคยน้อยใจ
เพราะยังไงก็มีจันทร์อยู่เคียงข้าง
เธอเห็นตัวฉันที่อยู่อย่างอ้างว้าง
เพราะแสงสว่างของฉันส่องพร่างพราว
ฉันนั้นไม่เคยอยู่เดียวดายเพียงลำพัง
ในทุก ๆ ครั้งข้าง ๆ ฉันเต็มไปด้วยดวงดาว
ส่วนแสงสว่างจากฉันไม่เคยก้าวร้าว
มันมิเคยแผดเผาไหม้ดาวดวงใด
ส่วนแสงที่สดใสและอบอุ่นของฉัน
ก็ส่งถึงดวงจันทร์ให้มีแสงนวลไสว
ส่วนตัวฉันนี้และพ้องเพื่อนหมู่ดาวที่สดใส
จะคอยให้แสงสว่างในทุกวันคืน
