ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Alpha]

เงยหน้ามอง เขาสูง แทงเสียดฟ้า
ให้คิดว่า อยากปีน ไปให้ถึง
ที่ที่ไร้ กฎเกณฑ์ มาตราตรึง
ที่ที่เอื้อม มือถึง แม้ดวงดาว

จุดที่มอง ออกไป เห็นทั้งโลก
ความทุกข์โศก บดบัง ด้วยเมฆขาว
ยามราตรี แสงระยับ วับพร่างพราว
ที่ที่เรา จะได้ ใกล้ชิดกัน

ณ ยอดเขา หมู่เมฆ ไม่ไกลห่าง
แล้วภพภูมิ ฤๅขวาง กางกีดกั้น
เมื่อฟ้าพราก เธอไป อยู่บนนั้น
มีหรือฉัน จะยอม อยู่แดนดิน

****************************

[วันใหม่ที่เหมือนเก่า]

แม้จะสูงเพียงใดหากใจรัก
แม้นานนักสักเพียงไหนใจยังฝัน
แม้จะอยู่ในภพภูมิต่างโลกันย์
ก็ไม่อาจขวางกั้นความรักจริง

(..เหมือนคุณAlpha จะฝังใจอะไรบางอย่างนะคับ...กำลังใจ+1คับ)

[Alpha]

(..เหมือนคุณAlpha จะฝังใจอะไรบางอย่างนะครับ...กำลังใจ+1คับ)

แหะๆ มันเป็นช่วงอารมณ์น่ะค่ะ ช่วงนี้พยายามลองนึกย้อนเวลากลับไปดู
ว่าในช่วงเวลาที่เคยเจ็บปวดจากการต้องเสียบุคคลอันเป็นที่รักไป
เรารู้สึกอย่างไรบ้าง เราคิดจะทำอะไร
แล้วก็ถ้าเราสามารถบอกให้เขาได้ยินได้ เราจะบอกอะไร
กลอนสามบทหลังของอัลฟาเลยดูจะเป็นแนวๆนี้หมด 

[วันใหม่ที่เหมือนเก่า]

หุๆ..ผมกะลังแต่งตอบคุณอัลฟ่าในกลอนรักอ่ะคับ...เริ่มตันละ..แบบไม่มีอารมณ์มาบิ้วอ่ะคับ

[Alpha]

  สารภาพเลยอ่ะ อัลฟาไม่ถนัดกลอนรักเลย ^^"
อัลฟาชอบแนวเหงาๆ มีหิมะ มีเมฆ มีดาว ประมาณนี้แหละ 

[วันใหม่ที่เหมือนเก่า]

ผมก็เหมือนกันคับ...ถนัดแต่กลอนเศร้า..ผมแต่งถนัดกว่าแบบว่ามันตรงกับเราเนอะเลยในอดีตผมเคยแต่งไว้ตั้ง200กว่าแนะ...หุๆ

[nineten]

....ไม่เป็นไร หากไม่ไป ถึงท้องฟ้า...
ถึงต่ำค่าอย่างไรใครไม่สน...
ขอให้มอง ตรงนี้ มีอีกคน...
มีรักให้ มากล้น คนแดนดิน...

[Alpha]

เมื่อคนรัก เขาอยู่ บนท้องฟ้า
จะหันมา มองดิน เพื่อใครเล่า
แม้ไม่ถึง เขาจะอยู่ ในใจเรา
คนเดินดิน นั้นเล่า จะเจ็บเอง
*************************