ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[prtza]

เป็นกลอนจากบทเพลงของเจ โชว์ ชื่อเพลงว่า qian li zhi wai หรือ ไกลกว่าพันลี้ เครดิต Salamandre

อันชายคา นั้นเงียบเหงา เฉกหุบเขา
กระดิ่งเศร้า ไร้เสียงลม ดุจน้ำใส
ฉันนั่งรอ นกนางแอ่น กลางพงไพร
ที่จรไกล มิอาจหวน กลับคืนมา

ช่วงเวลา ถูกกำหนด เอาไว้แล้ว
มิคลาดแคล้ว ดั่งฉากตอน หมดความหมาย
ไม่เหมือนก่อน เมื่อเริ่มรัก มิวางวาย
แล้วเหตุใด ไยเงียบหาย มิหวนคืน

ยังมิลืม ทุกถ้อยคำ ที่กล่าวบอก
ดั่งสายหมอก ที่ซักล้าง ถ้อยคำหาย
ฟังออกไหม เสียงสายลม ฉันถอนใจ
ความห่างไกล มิทำให้ ลืมเลือนเธอ

ฟื้นละเมอ ตื่นห้วงฝัน สุดแสนหวาน
รับรู้ว่า เธอจากลา มิใช่เหรอ
อนาคต ดั่งปีกแมง บอบบางเออ
อย่าละเลย ปล่อยให้ใคร มาทำลาย

ฉันส่งเธอ ห่างไกลกัน เกินพันลี้
ไม่รู้ที่ ไม่บอกกล่าว เกินคำจาก
ยุคที่เงียบ สิ้นสุดเสียง สกุณา
คงมิอาจ จะต้านทาน รักอยู่ไกล

ฉันส่งเธอ ไกลเกินกว่า สุดขอบฟ้า
อยากจะรับ รู้บ้างว่า สบายดีไหม
ฉันได้ยิน แว่วเสียงพิณ ที่ห่างไกล
เป็นอย่างไร มิอาจรู้ คงเพียงรอ

ฟ้าอยู่นอก ขอบเขาไกล ฝนตกพรำ
นั้นคอยย้ำ เตือนให้รู้ ความเหงาหมอง
คงต้องรอ คอยต่อไป มิหยุดตรอง
คอยเฝ้ามอบ อันความรัก บริสุทธิ์ใจ

เธอผ่านมา ก้าวย่าง กลางสายฝน
เปลี่ยนน้ำฝน เปลี่ยนสายลม รุ้งทอใส
กลายเป็นความ ทุกข์ระงม ตลอดไป
ให้ฉันปียก ปอนหยองใย ไร้เรื่องราว

ภาพสะท้อน เงาพื้นน้ำ เห็นดอกบัว
ฉันชักกลัว ผ่านแรมปี มิหวนมา
วันผ่านไป เธอกลับลืม มั่นสัญญา
ดอกไม้บาน แล้วเหตุใด พลันสูญเอย