…อาจแค่เพียง…

[โซ...เซอะเซอ]

…อาจแค่เพียง… …อาจแค่เพียง เสียงกลอน บั่นทอนเหงา ปลอบทุเลา เพลาทุกข์ ล่วงรุกถี่ อาจแค่เพียง ร้อยร่ำ คำกวี ไหวหวั่นข้าม ราตรี ที่ยาวนาน อาจแค่เพียง ลิขิต ข่มคิดถึง หน่วงคะนึง ดวงแด ฟุ้งแผ่ซ่าน อาจแค่พบ พันเกี่ยว แม้เสี้ยวกาล ปณิธาน ตรึงติด นิจนิรันดร์ หากซึ้งทรวง ดวงถวิล ยินทายทัก โปรดไขคำตอบรัก ประจักษ์มั่น ใฝ่เฝ้ารอ รอถาม ความสัมพันธ์ ว่ามีฉันบ้างไหม ในใจเธอ หรือเพียงฉันคนเดียว คอยเหนี่ยวรั้ง สุดกำลังแรงใจ ด้วยไผลเผลอ ฝากบทเพลงเหงาเหงา อับเฉาละเมอ กับเสียงกลอน ตราบพร่ำเพ้อ ว่า“เธอยัง”… “…ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย อยู่ตรงนั้นเธอเป็นอย่างไรก็ไม่รู้ ฝากเพลงนี้ให้ไปถามเธอดู อยากจะรู้ในความเป็นไป เธอยังคิดถึงฉันทุกนาทีรึเปล่า เธอยังจำเรื่องเราในวันวานได้หรือไม่ เธอยังมีใจให้ฉันคนเดียว ยังรอฉันแค่คนเดียว เธอยังคงเป็นเหมือนเดิมอยู่ใช่ไหม ช่วยบอกให้รู้ที…“ [ “เธอยัง” : วง Potato เนื้อร้อง/ทำนอง : ฟองเบียร์ (ปฏิเวธ อุทัยเฉลิม) ] โซ…เซอะเซอ 23 ธันวาคม 2566