@,, อย่ารู้ค่าเมื่อสาย ,,@
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 02:55:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: @,, อย่ารู้ค่าเมื่อสาย ,,@  (อ่าน 6075 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
07 ธันวาคม 2023, 05:58:PM
ไผ่เดียวดาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 217
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 851



« เมื่อ: 07 ธันวาคม 2023, 05:58:PM »
ชุมชนชุมชน


ทิ้งฉันแล้ว จะย้อนกลับ มานับหนึ่ง
ฟังแล้วอึ้ง นิ่งชะงัก คนรักเก่า
ขอคืนดี มีที่ว่าง บ้างไหมเล่า
เพราะโดนเขา ทิ้งกลางทาง อย่างไม่แคร์

ฉันฟังผิด หรือว่าเธอ เพ้อเอาเอง
เคยอวดเก่ง ว่าสูงศักดิ์ ชักไม่แน่
ดูถูกกัน ว่าฉันจน คนไม่แล
ฉันก็แค่ คนผ่านทาง ระหว่างรอ

ไม่มีเก๋ง คันงามโก้ มาโอ้อวด
แสนเจ็บปวด ถูกเขาแย่ง แทงใจหนอ
ซ้ำโดนแฟน เราดูถูก จุกตัวงอ
ถึงบางอ้อ เมื่อเธอเอ่ย เผยคำลวง

ความเจ็บปวด วันเธอจาก มันยากนับ
ฝืนยืนรับ บทเรียนให้ ช่างใหญ่หลวง
ค่าที่มี ถูกเหยียบจม ระทมทรวง
หลงติดบ่วง นรกใจ ใครบางคน

ตอนคบอยู่ กลับไม่สู้ รู้คุณค่า
ตอนนี้มา ค้นหาเศษ ของเหตุผล
คำดูถูก ที่ฝังไว้ ในกมล
บอกฉันจน ไม่ควรคู่ ให้ดูแล

มารู้ค่า เมื่อสายไป ใครอยากกลับ
เดินไปรับ ลืมเสียเถิด เดี๋ยวเปิดแผล
สมควรหล่ะ ถูกเขาสอย แล้วลอยแพ
คนแย่ๆ โดนซะบ้าง ช่างสะใจ
#ไผ่เดียดาย#
07.12.23

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดอกกระเจียว, โซ...เซอะเซอ

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s