…รักฉันนั้นเพื่อเธอ…

[โซ...เซอะเซอ]

…รักฉันนั้นเพื่อเธอ… …ครั้งลมหนาวยาวเยือนเคลื่อนทายทัก สายลมรักก็คืนกลายฟุ้งฟายฝัน ท่ามกลางหมอกสีเทาบางเบาควัน เพลินพาฉันพบเจอ…พลั้งเผลอใจ แค่เพียงภาพรอยยิ้มพริ้มอักษร ถ่ายทอดแววอาวรณ์อันอ่อนไหว เข้าเติมเต็มโพรงว่างระหว่างใน- หฤทัยโหยนั้นจนสั่นคลอน แว่วยินเสียงครวญใครพิไลพิลาส วรรคหวามวาทรมณีย์สีตองอ่อน วะวาบหวิวปลิวลมคมคายกลอน คล้ายออดอ้อนคะนึงซ่านซึ้งทรวง ต้องลมหนาวร้าวพาอุราร้าง แม้มิสร่างเร้ารุมทุกข์สุมหน่วง พลันสดับยิหวาสุดาดวง เหมือนตกห้วงภวังค์…พลั้งอีกครา แฝงฝากรักกับชั้นบรรยากาศ ละอองสาดซัดเททั่วเวหา ยามเธอสูดลมรักอักษรา พึงรู้ว่า…”รักฉันนั้นเพื่อเธอ” “…ฉันยังซึ้งถึงวันที่เธอกับฉัน พร่ำรักรำพันเพียงเราสอง รักที่แสนหวาน รักที่แสนหวาน รักฉันนั้นเพื่อเธอ…” Soul Searcher Inspired to write 11/3/2023