กระทงน้อย ลอยมาตาม ลำน้ำใส
มีแสงไฟ แว้บวับ ประดับโฉม
จันทร์บนฟ้า เด่นล่อง ส่องประโคม
เพ็ญโพยม สิบห้าค่ำ ช่างงามตา
เดือนสิบสอง น้ำนอง สองฟากฝั่ง
หนุ่มสาวนั่ง เชยชิด น่าอิจฉา
ในมือถือ กระทงงาม ที่ทำมา
อธิษฐาน วาจา ดูน่าชม
บ้างหยอกล้อ ต่อกระซิก ทำหยิกเขิน
บ้างก็เดิน เคียงข้าง ช่างเหมาะสม
บ้างก็ปล่อย โคมน้อย ลอยตามลม
เรานั่งตรม ก้มหน้า มาคนเดียว
ถือกระทง ใบน้อย จ้อยกระจิ๊ด
ใบตองติด หยวกกล้วย ดูย้วยเหี่ยว
เหมือนกับใจ เรารู้ ดูซีดเซียว
ขาดคนเยียว ยาให้ หัวใจพอง
[color=palevioletred]กำลังยก มือก้ม พนมไหว้
พลันหัวใจ ก็ไหวโอน เหมือนโดนของ
มันเต้นส่ำ ร่ำร่ำ เป็นทำนอง
เมื่อโดนจ้อง จากน้องนาง ข้างข้างเร�
คนอะไร ช่างน่ารัก ดูพรักพริ้ม
ยามเธอยิ้ม มันตำใจ ให้หายเหงา
หรือเทพส่ง ดอกฟ้า มาให้เรา
จึงลืมเศร้า ยิ้มกลับ ตอบรับเธอ
เราเอ่ยถาม นงราม เจ้าทำนิ่ง
ทำตากลิ้ง ลิ้นแลบ แอ๊บแบ๊วเหรอ
ยิ้มอย่างเดียว เหมือนไม่รู้ ดูซิเออ
หรือเขินเก้อ แอบชอบเรา เข้าแล้วซี
ยิงคำถาม เปลืองน้ำลาย ไปหลายขัน
แต่เธอนั้น ก็ยัง นั่งกับที่
คนอื่นเขา ไปหมดแล้ว นะคนดี
ตอบมาที ว่าเธอนี้ ผีหรือคน
เอาแต่ยิ้ม อยู่ได้ เป็น'ไรเรอะ
ไม่เคยเจอะ เจอเลยครับ ผมสับสน
จึงลุกขึ้น มองตา แม่หน้ามน
ถ้าเป็นคน ก็เอื้อนเอ่ย เฉลยความ
ดูเหมือนเธอ รู้ทันเท่า ว่าเราโกรธ
เพราะเราทำ หน้าโหด ให้เกรงขาม
เธอยืนขึ้น ทำท่า เอาหน้างาม
โน้มเอียงถาม กระซิบพลาง ข้างหูเรา
พอได้ยิน คำกล่าว ของเจ้าหล่อน
เหมือนถูกค้อน ดุ้นโต ช่างโง่เขลา
"พี่มีแฟน หรือยังฮ้า.." มาถามเรา
ไม่ต้องเดา เลยครับ จับมันเลย
วางกระทง ใบน้อย ไม่ลอยแล้ว
ทำเราแห้ว เสียท่า ไม่กล้าเฉย
ลอยกระทง มันเล็กน้อย อย่าลอยเลย
ลอยกะเทย ดีกว่า ฮ่า ฮ่า ตูมมมมม...มม!!!
