ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[โซ...เซอะเซอ]

...บ่วงรักอักษรา... หยุดพักรอทอรักมาถักร้อย ชม้ายชม้อยคอยคำชุ่มฉ่ำหวาน คืนถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดวงมาน ก่อนล่มลาญเรี่ยติณ*สิ้นจำเรียง เห็นวิหคผกผินบินลับฟ้า ก็สะท้อนออกมาว่า*กลอนเสียง สรรพสิ่งยั้งอยู่ครู่ประเอียง* ก็จำเพลี่ยงพล้ำผลาญกาลเวลา แต่กระนั้นงดงามความรู้สึก หยั่งลุ่มลึกลาง*ทรวงผู้ห่วงหา แม้นมืดม้างสร่างสิ้นจินตนา ยังคุณค่าเยียรยง*ในทรงจำ ทุกเส้นสายเกษียน*เสี้ยนลายสือ หลืบเร้นคือความหมายพริ้งพรายร่ำ ผู้จับจิตจับใจนัยลำนำ จึงปลาบปลื้มดื่มด่ำคำกวี แย้มยลกานท์ปานพบสบเนตรน้อง สุขก็พร้องพรูพรั่งหลั่งเร็วรี่ เหมือนแพรไหมผูกมัดรัดรึงมี- ลายวลีพร่างพริ้มประพิมประพาย ตามแกะรอยลิขิตพิสวาท ทะยานปราดไปถึงซึ่งจุดหมาย ผู้ยินยอมหลอมใจให้ละลาย ย่อมมิคลายจากบ่วงรักอักษรา รักเต็มปรี่ท่วมล้น........หัทยา ไหลออดเอื้อนวาจา......ดั่งน้ำ หัวใจสื่อภาษา...........บริสุทธิ์ ปลิดทุกข์เทวษช้ำ........ฉลักถ้อยประเทา*ถวิล Soul Searcher Inspired to write 3/2/2020 Note: ติณ : หญ้า ว่า : ร้อง ประเอียง : งาม ลาง : บาง, แต่ละ เยียรยง : งามยิ่ง เกษียน : เขียน ฉลัก : สลัก ประเทา : บรรเทา