จิตใจในหลวง

เฉลิมชล..เฉลิมรัตน์..ฉัตรเฉลิม คำพูดเดิม..พูดซ้ำ..พร่ำแต่ใหน

พยางค์นี้..เราฟัง..จนขึ้นใจ แต่ใฉน..ใยจึง..ไม่รู้ความ

ทำตามคำ..สอนสั่ง..ครั้งยังเด็ก ตั้งแต่เล็ก..พูดกันลั่น..โลกทั้งสาม

ออกจากปาก..บางคน..ที่เลวทราม แม้ในยาม..อ้างว่า..เฉลิมชล

ท่านเหน็ดเหนื่อย..กายา..ถึงคราใหน ท่านทรงให้..เกื้อหนุน..ทุกแห่งหน

หนักแค่ใหน..ท่านทรงไป..ทั่วมนฑล ประชาชน..ทุกคน..อยู่กินดี

สิ่งที่ท่าน..หวังใว้..ในครั้งนั้น ครั้นเราดัน..เข้าใจ..ในความนี้

ความนั้นคือ..กล่าวพระพร..ก่อนทุกปี เป็นวลี..ที่นิยม..ประจำใจ

กล่าวอวยพร..วอนขอ..ต่อสวรรค์ เอ่ยทุกวัน..เคยถาม..ท่านบ้างใหม

สิ่งที่ท่าน..ต้องการ..คืออะไร ดีแต่ใช้..อำนาจ..พิฆาตกัน

แบ่งสีเสื้อ..เอื้อพวกพ้อง..ครองประเทศ จนเป็นเหตุ..ทำให้ไม่..สมานฉันทร์

ชอบเอาดี..มีแต่ได้..ไม่แบ่งปัน ถือชนชั้น..ห้ำหั่น..บั่นชีวี

ขอให้ใคร่..ครวญคิด..สักน้อยนิด อย่ามัวปิด..ใจเชื่อ..คนเสื้อสี

สีอะไร..ถ้าไม่..สามัคคี ครั้นวันนี้..เป็นคนดี..ได้ไงกัน

การทำดี..สีใหนใหน..ก็ทำได้ ถ้าจิตใจ..ไม่ตำหนิ..ติเกลียดกั้น

มือหลายมือ..จับต่อ..ทอดแบ่งปัน ไม่แดกดัน..เพียงแค่นั้น..ก็สุขพอ

ไม่ต้องบอก..อวยพร..ผ่านฟากฟ้า ผ่านเมฆา..ล่องลอยมา..ตราตรึงหนอ

สามัคคี..แค่นี้..ก็สุขพอ แค่นั้นก็..ทำให้พ่อ..ได้ทุกกาล

ในหลวงขอ..คงไม่ใช่..คำอวยพร อยากจะวอน..ให้ชาวไทย..ได้สงสาร

พระองค์ขอ..ให้ไทยรัก..กันนานนาน คุณล่ะค้าน..การคิดนี้..กันเช่นไร

	ผู้เขียน	หัวข้อ: จิตใจในหลวง (อ่าน 7604 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้