ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อ่านกลอน]

                                         






                                    ในห้วงคิดคำนึง

                                 ณ. มุมหนึ่งที่แสนเงียบเหงา

                                      ดนตรีแผ่วเบาเบา

                                หยดความเศร้าหนึ่งหยาดน้ำตา




                                                                    

[ศรีเปรื่อง]

จ่อมจมกับโศกา
มองซ้าย-ขวาไร้คนเคยแคร์

ชะตาชายคนแพ้
รอซี้แหงแก๋ตามครรลอง

ศรีเปรื่องชายเจ้าน้ำตา

  

[panthong.kh]

อย่านอนตื่นสาย

ตลาดจะวาย

ผู้ชายจะหมด

อนาคตจะขึ้นคาน

พันทอง
๒/๗/๕๗

[พยัญเสมอ]

ณ มุมหนึ่งของห้องใจ
คงมีใครแอบเข้ามา
พักพิงอาศัยหลายปีกว่า
ฉันไม่รูเลยว่าเขาเป็นใคร



 

[panthong.kh]

ไร้ร้างรักแรมโรย 
ยามฝนโปรยโหยหวนไห้
เปล่าเปลี่ยวแปลบแสบใจ
ดวงฤทัยไหวโอนเอน

รอนแรมจันทร์แจ้มจ้า
ทอแสงมาครามองเห็น
ค่อยคล้อยคอยเช้าเย็น
เจ้าเดือนเด่นเร้นหลบลง

สั่งฟ้าไปหาพี่
น้องน้อยนี้ที่ลุ่มหลง
เกี่ยวก้อยกลอยเกลียวปลง
นวลอนงค์ยังคงคอย

ดึกดื่นยืนชะแง้
หนาวดวงแดแค่เอื้อมสอย
ร่วงหล่นสายฝนปรอย
น้ำตาย้อยหยดหยาดเยิ้ม

รู้ไหมใครห่วงหา
ทุกเวลาล้าพูนเพิ่ม
เหตุห้วงห่วงประเดิม
รักแรกเคลิ้มเริ่มลดเลือน
พันทอง
๒/๗/๕๗
 

[ศรีเปรื่อง]

ขอนะครับ...ไม่ได้ต่อกลอนคุณ "พัน" นานแล้ว
คิดถึง จุ๊บ ๆ 

"ดั่งฟ้าได้แสงเดือน
มือรีบเขยื้อนปาดหยดน้ำตา

จริงหรือที่กัลยา
ห่วงหาอาทรชายเฉิ่มเชย

รสนิยมเพลง...นี่เลย
เออเอ่อเอ๋ย...ไทยเดิมโบราณ

ถึงช้าดังเต่าคลาน
เสียงเอื้อนยานคาง, วัยรุ่นเซ็ง

อย่างบางคืนจันทร์เพ็ง
ก็โดดเหย็งเหย็งดีหทัย

ลากโต๊ะเก้าอี้ไป
นั่งขาไขว่ห้างชมแสงนวล

ละเลียดเบียร์...คร่ำครวญ
ค่อยประมวลลำนำคำเรียง

ฮึมฮัมทำสำเนียง
โอ้...ใกล้เคียงคนศรีธัญญา"

ศรีเปรื่องชายเฉิ่มเชย

[panthong.kh]

คิดถึงเช่นกันเลย...
นอนกอดเกยเย้ยจันทร์จ้า
แสงส่องปล่องโลกา
ยามนิทราหลับตาพริ้ม

ยียวนกวนประสาท...
สมกับมาดผู้ปราชฌ์ปริ่ม
ขำก๊ากมากรอยยิ้ม
วาทะจิ้มทิ่มแทงใจ

ลากโต๊ะโจ๊ะจริงเจ้า
ขอน้ำเหล้าเมาได้ไหม
หนึ่งจอกบอกน้อยไป
ขอหนึ่งไหไวหน่อยคุณ

เพื่อนกันอย่าหมั่นไส้
ดื่มกันให้ใจอย่าขุ่น
กับแกล้มยำแหนมวุ้น
มาเลี้ยงรุ่นศรีธัญญา
พันทอง
๓/๗/๕๗