คงเป็นเพราะบุพเพสันนิวาส
มิยอมขาดมิยอมห่างจากนางเสมอ
ขอเคียงคู่อยู่ตลอดสวมกอดเธอ
พลอดพร่ำเพ้อรำพันทุกวันไป
ถึงยามกินกินไม้ได้นอนมิหลับ
เจ้าแหนงหน่ายหายลับไปแห่งไหน
สามกว่าปีเจ้าหนีหน้ามิอาลัย
พบเศรษฐีสวนลำไย..ลืมพี่ชาย
มีรีสอร์ทแสนสวยหรูอยู่เชิงเขา
สุดปวดร้าวโศกเศร้าไร้จุดหมาย
เคยสัญญาว่ารักมั่นจนวันตาย
เพราะสังคมโลกวุ่นวาย..จึงตรอมตรม
ข่าวรักใหม่น้องนงคราญแสนหวานชื่น
พี่หมองหม่นทนกล้ำกลืนสุดขื่นขม
มาปลูกหญ้าห้าร้อยไร่เลี้ยงวัวนม
บ้านเขาถล่ม..ต้องรกร้าง..พี่ยังคอย.
ริน ดอนบูรพา
๘ เม.ย.๕๗
add complete
by Klonthaiclub fb
