ไม่ได้หยิ่ง หรือเมินหน้า คำว่ารัก
แต่อกหัก ถี่เกินไป จนใจช้ำ
เป็นสีม่วง แทนสีแดง แทงใจดำ
โดนเหยียบย่ำ ความจริงใจ ไม่รู้พอ
ไม่โทษใคร เพราะพูดไป ไร้ประโยชน์
ไม่นึกโกรธ คิดว่าทำ กรรมมาหนอ
คงสักวัน ฟ้าเห็นใจ ไม่รีรอ
ส่งคนขอ มาเยียวยา รักษาใจ
เห็นดอกไม้ ที่รายรอบ ขอบข้างๆ
ใจบางๆ ในส่วนลึก นึกหวั่นไหว
มือมันสั่น ยากหนักหนา จะคว้าไป
แจกันใจ มันยังจำ กับช้ำเดิม
ยังไม่พร้อม จะเด็ดรัก มาปักไว้
กลางหัวใจ มันไม่กล้า เอามาเพิ่ม
เพราะบทเรียน จากครั้งก่อน วอนอย่าเติม
ไม่ให้เสริม ความเสี่ยงสูง ชักจูงมา
แต่อย่างไร ใจยังพร่ำ แอบร่ำร้อง
ป่าวดังก้อง อยู่ข้างใน ไม่มุสา
แจกันร้าง ช่างเหงียบเหงา เศร้าอุรา
รอใครมา เป็นดอกไม้ ข้างกายกัน
